รวงข้าวเหลือง เรืองรอง สีทองทาบ อิ่มเอิบอาบ เรื่อเรือง เหลืองสดใส ข้าวออกรวง สีทอง ผ่องอำไพ ระบัดใบ พริ้วพร่าง กลางท้องนา ข้าวรวงลีบ ชูช่อ ล้อลมหนาว เด่นสกาว แข่งตะวัน ฉันแหละหนา หยิ่งทะนง ศักดิ์ศรี คอยบีฑา อนิจจา จึงต้องฝืน ยืนต้นตาย เปรียบดั่งคน รู้น้อย ด้อยศึกษา อวดศักดา มากรู้ อยู่ไม่หาย มีทิฐิ ท่วมท้น ล้นใจกาย ต้องเดียวดาย อ้างว้าง ร้างคนมอง ข้าวรวงเต็ม อ่อนน้อม ค้อมสู่หล้า ทอดกายา โน้มต่ำไว้ ให้ทั้งผอง หากคุณค่า มากล้น ชนใฝ่ปอง พร้อมประคอง ประโยชน์แท้ แก่ทุกคน เปรียบคนดี ที่เก่งกล้า และสามารถ ชาญฉลาด การงาน ในทุกหน ยิ่งอ่อนน้อม ถ่อมตัว ให้ปวงชน ซึ้งกมล คนเชิดชู และบูชา ธรรมชาติ วาดไว้ ให้ได้เห็น เฉกดั่งเช่น แนวคิด ปริศนา จะเลือกเป็น ข้าวรวงลีบ ด้อยราคา หรือล้นค่า ข้าวรวงค้อม น้อมที่ตน......ฯ
ราชิกา 9 พ.ค. 2547 13:15 น. - ID 53090 
1393
24
0
9 พฤษภาคม 2547 13:19 น. - comment id 264198
ราชิกา..โพสท์เป็นครั้งที่ 2 เนื่องจากคอมฯมีปัญหา...คงไม่ว่ากันนะคะ...ขอบคุณมากค่ะ...
9 พฤษภาคม 2547 14:56 น. - comment id 264259
อืม...ให้แง่คิดดีจัง...ชอบนะคะ... ...............................................
9 พฤษภาคม 2547 18:11 น. - comment id 264329
หน้าส่วนตัว
สื่อได้ ..ไพเราะ ..ในความรู้สึก..ของเรน..
มากเลยนะคะ..
..ให้แง่คิด ..ในการดำเนินชีวิต ..ดีจังคะ..
พี่สาว..ของเรน.. เก่งจัง..
9 พฤษภาคม 2547 18:38 น. - comment id 264356
กลอนสวยงาม ไพเราะ และมีความหมาย อ่านที่ไร รู้สึกอย่างนี้ทุกที
9 พฤษภาคม 2547 18:50 น. - comment id 264369
แต่งกลอนได้ดีมากเลยค่ะ ให้ความรู้สึกที่ดีๆ ความหมายดีจังเลย มาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
9 พฤษภาคม 2547 19:28 น. - comment id 264415
ดั่งเหมือนไผ่เอนไหวตามแรงลม ไม่มีล้มเมื่อลมพัดมาหา พอลมหมดจากไปไกลสุดตา ไผ่ก็มาตั้งตรงคงที่เดิม *-*ไพเราะและงดงามมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
9 พฤษภาคม 2547 20:04 น. - comment id 264465
ธรรมะ คือ ธรรมชาติ (พุทธทาส) ธรรมชาติรอบตัวเรา มีคุณค่าเสมอ ถ้าคิดเปรียบเทียบแบบตรรกะ..อยู่ที่เราพิจจารณา.. แม้แต่เครื่องคอมฯตรงหน้า(วัตถุ) ก็เป็นธรรมชาติ(ชนิดสร้างเสริม) เราอาจไม่เข้าใจตัวเครื่องภายใน..แต่ควรเข้าใจเมื่อจับต้องสัมผัส.. ชมงานที่มีคุณค่าของคุณ..สวยงามเสมอ.. สวัสดีครับ..
9 พฤษภาคม 2547 20:41 น. - comment id 264500
มาน้อมรับคำสอนของพี่ครับ ให้ข้อคิดที่ดีมาก ผมเอาข้าวมาแจมแบบมั่วตามสไตล์ถนัดครับ ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า น้ำมีปลานามีข้าวเราสุขสันต์ อยากลองลิ้ม ชิมข้าวใหม่ปลามัน ข้าวแดงแกงร้อนนั้นอย่าหน่ายลืม
9 พฤษภาคม 2547 22:45 น. - comment id 264643
......ความหมายสุดยอดเลย... ...........รวงข้าวที่ค้อม คือถ่อมตน... ....
9 พฤษภาคม 2547 23:12 น. - comment id 264665
โรยรวงระนาบเอน จมโคลนเลนกลางทุ่งเขียว ชาวนาหน้าซีดเซียว ฟ้าโกรธเกรี้ยวสิ่งใดกัน ข้าวดกถ่วงน้ำหนัก ต้องจมปลักดับความฝัน ร่ำไห้คลายจาบัลย์ จึงเลือกสรรค์เกี่ยวรวงดี บางครั้งการมองสิ่งที่ปรากฏภายนอก ก็ผิดพลาด
10 พฤษภาคม 2547 00:32 น. - comment id 264786
...เห็นรวงข้าวราวทองเต็มท้องนา อีกไม่ช้าคงขาวเป็นข้าวสาร ให้เราลิ้มชิมรสหมดอีกจาน อย่ากินผลาญกินทิ้งทั้งหญิงชาย... ......................สวัสดีครับ................
10 พฤษภาคม 2547 00:41 น. - comment id 264801
เปี่ยมด้วยคุณค่าของบทกลอนจริงๆ แต่งได้ดีมาก ได้ทั้งแง่คิด และความไพเราะ ยกนิ้วโป้งให้ค่ะ goodnight
10 พฤษภาคม 2547 00:52 น. - comment id 264823
จะนำไปน้อมนำใจปฏิบัติค่ะ ด้วยรักคิดถึง
10 พฤษภาคม 2547 10:11 น. - comment id 264939
ดาหลาขออนุญาตเรียกพี่ตุ้มนะคะ.... พี่ตุ้มเขียนได้ลึกซึ้งกินใจมากๆเลยค่ะ... ดาหลาอ่าน 3 รอบแล้วค่ะ... พี่ตุ้มเก่งจัง... ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ....อย่าโหมงานหนักนะคะ...ดาหลาว่ามีใครบางคน..รึอาจจะสองคนเขาเป็นห่วงอยู่นะคะ....( แหะๆ..ไม่รู้หรอกคะว่าใครแต่เดาเอาแระค่ะ...อิอิอิ....) รีบปายดีกว่าเรา..เดี๋ยวจะโดนพี่ตุ้มว่ามิใช่น้อย..... เพราะรักดอกถึงหยอกเล่นนะคะพี่ตุ้ม...อย่าโกรธดาหลาเลยนะคะ....
10 พฤษภาคม 2547 17:36 น. - comment id 265180
อ่อนตามอ้อล้อลมคลื่น แม้สะอื้นอกไห้ใจกลัดหนอง จะอ่อนหวานเจรจาตามครรลอง น้ำตานองตกข้างในไร้คนยิน
10 พฤษภาคม 2547 18:06 น. - comment id 265212
^J^ ............
* โอมขอเป็น คนกินข้าว นะสาวน้อย
รวงที่ย้อย จะเม็ดงาม เป็นภักษา
รวงที่ลีบ เป็นอาหาร เหล่านกกา
นอบน้อมมา กลับจะเด่น คนเห็นใจ....ฯ
10 พฤษภาคม 2547 19:46 น. - comment id 265294
ขอขอบคุณ...แรงใจ..และข้อคิดเห็นของทุกท่านนะคะ....ราชิกา..ขออนุญาตมาตอบพรุ่งนี้นะคะ.. ............ด้วยรักและคิดถึง..........
11 พฤษภาคม 2547 13:48 น. - comment id 265739
ความอ่อนน้อมถ่อมตน ทำให้คนนั้นรักใคร่ ความอ่อนโยนในจิตใจ ทำให้ใครไม่คิดชัง ..**.. อ่อนน้อมค่ะ อ่อนโยนด้วย อ่อนไหวบ้าง แต่ไม่อ่อนแอ..จ้า แต่..ขี้แย..บางเวลา.. เหอๆๆๆ...
11 พฤษภาคม 2547 21:37 น. - comment id 266020
***...คุณลี่..ผู้มาเยือน...*** ขอบคุณมากนะคะ..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ.. ***...คุณเรนจัง...*** ดีใจที่เรนจังชอบค่ะ...พี่อยากให้สิ่งที่ดีและมีประโยชน์แก่ทุกคน...ขอบคุรที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้พี่ตลอดเวลา..รักน้องนะคะ... ***...คุณชาติกานต์..*** ขอบคุณจ๊า..งานนี้ได้ 3 ดาว...แล้วเมื่อไหร่จะได้ 5 ดาวอ่ะ..อิอิ..ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ...
11 พฤษภาคม 2547 22:19 น. - comment id 266045
***..คุณเบนนี่...*** ขอบคุณมากค่ะ..ดีใจที่เข้ามาให้กำลังใจกันนะคะ...แล้วจะแวะไปเยี่ยมนะคะ....(หัวใจสวยๆ..ดวงโตๆ..ทำได้ไงจ๊ะ..น่ารักจัง..) ***...คุณผู้เฒ่า...*** ธรรมชาติ..คือธรรมะ...หากเราฝึกเรียนรู้จากสิ่งรอบตัว..จะทำให้ชีวิตเรามีคุณค่า...ทำประโยชน์ให้กับสังคมได้... ขอขอบคุณ..ที่มาให้แนวคิด...เป็นกำลังใจ..และชี้แนะทางสว่างให้ค่ะ...
11 พฤษภาคม 2547 22:38 น. - comment id 266067
***...คุณผู้หญิงไร้เงา...*** เสียงลมล้อพ้อไปใบไผ่หวาน ดูสะคราญชูช่อมิหวั่นไหว บางครั้งเอนด้วยแรงลมพัดไกว หากแต่ใจคงมั่นไม่ผันแปร....ฯ คิดถึงน้องตูนจ๊ะ....มาเป็นกำลังใจพี่ทุกครั้งเลย..ประทับใจจัง...รักน้องนะคะ..
11 พฤษภาคม 2547 22:46 น. - comment id 266076
***...คุณชัยชนะ...*** ชายข้าวเปลือกหญิงข้าวสารโบราณว่า ทุกสิ่งหนาเป็นคู่กันไม่หวั่นไหว ทรายล้อมรักทะเลสวยด้วยสายใย ภมรไซร้คู่ผกาน่าชื่นชม......ฯ ทุกอย่างเป็นของคู่กันจ๊ะ..น้องชัย...รับรองว่า..ยังพอมีหวัง....อิอิ...จริงป่ะ..พี่ตุ้ม..จะช่วยมองให้นะ...ตกลงมั้ย..(กลัวน้องเป็นโสดนานอ่ะ)...
11 พฤษภาคม 2547 22:52 น. - comment id 266080
***...คุณฤกษ์...*** เป็นอีกหนึ่งแนวคิด ทุกชีวิตมีมุมมอง เราเองคือผู้ตรอง จงประคองที่จิตเรา ปรากฎเพียงภายนอก ไม่ได้บอกว่าเงียบเหงา ซ่อนเร้นเช่นดั่งเงา รู้ใจเจ้า..อาจสายไป.....ฯ ราชิกาว่า..บางทีเราต้องเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงดีกว่า...จะทำให้สบายใจขึ้นจริงป่ะคะ...
11 พฤษภาคม 2547 22:54 น. - comment id 266082
ราชิกา..ขออนุญาตมาตอบเพื่อนๆใหม่ในวันต่อไปนะคะ..ต้องขออภัยด้วยนะคะ...
12 พฤษภาคม 2547 19:43 น. - comment id 266555
***...คุณรัถยา...*** ความอ่อนน้อมถ่อมตน..เป็นสิ่งที่ควรจะมีในคนดีค่ะ...ทุกคนจะชื่นชมและรักใคร่...เกิดเสน่ห์..ในตัวเองด้วยนะคะ... ***...คุณอัณณพ...*** ยกนิ้วโป้งให้เลยหรือคะ?...เราไม่ได้ทะเลาะกันนะคะ...อ้า!!...ล้อเล่นน่ะ....ชื่นชมน้องนะคะ....
12 พฤษภาคม 2547 19:44 น. - comment id 266557
***...คุณใบบอนแก้ว...** คุณค่าของข้าวนั้น ความสำคัญนั้นมากหลาย คุณค่านั้นมากมาย เราหญิงชายควรดูแล .......สวัสดีค่ะ.............
12 พฤษภาคม 2547 19:51 น. - comment id 266558
***...คุณพุด...*** ดีใจจังที่คุณพุดเข้ามาเยี่ยมค่ะ...แวะไปอ่านงานบ่อยครั้ง..แต่ไม่ค่อยได้โพสท์นะคะ..คิดถึงค่ะ.. ***...คุณดาหลา...*** เรียกพี่ตุ้มได้ค่ะ..ไม่เป็นไร..พี่อนุญาตแล้วจ๊ะ...ดาหลา..เป็นหมอดูตั้งแต่เมื่อไหร่คะ...พี่จะมีแฟนกับเขามั้ยเนี่ย... (รู้แล้ว...กระซิบเบาๆก็ได้จ๊ะ..ใครอ่ะ?..อยากรู้จังเล้ยยยยยย...อิอิ)....ขอบคุณมากค่ะที่ห่วงใย...ดูแลตัวเองด้วยนะคะ...
12 พฤษภาคม 2547 19:55 น. - comment id 266560
***...คุณสไบทิพย์..*** (ชื่อเพราะจังค่ะ..นึกถึงนางในวรรณคดีน่ะ) อ่อนเอนไหวดังไผ่ลู่ หากควรรู้มิหวั่นไหว ตั้งตรงหรือแกว่งไกว อยู่ที่ใจของเราเอง......ฯ ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทายกัน..ยินดีต้อนรับนะคะ...แวะมาเยี่ยมอีกนะ...
12 พฤษภาคม 2547 20:02 น. - comment id 266561
***...คุณกฤษณะ...*** ** รวงข้าวงาม ค้อมไว้ ให้คนรัก สิ่งประจักษ์ ให้เห็น เช่นนี้หนอ รวงข้าวลีบ เชิดไว้ ไม่เคยพอ คงต้องรอ ให้นกกา พาไปกิน.......ฯ เห็นด้วยกับพี่โอมค่ะ...พี่จะกินแต่ข้าวเหรอคะ..ไม่กินกับข้าวแน่นะ!!! (แซวจ๊ะ)...
12 พฤษภาคม 2547 20:07 น. - comment id 266562
***...คุณNamsai....*** ดีใจที่น้องแวะมาเยี่ยมค่ะ...ใช่เลยค่ะ..อ่อนน้อม...อ่อนโยน...อ่อนนอกแข็งใน...แต่ไม่อ่อนแอ..ยกเว้น...ขี้แยบางครั้ง..OK.จ๊ะ...น่ารักจังเลย......
15 พฤษภาคม 2547 13:43 น. - comment id 268240
ข้าวเมืองไทยไม่พอจะต่อเบี้ย ทำเป็นเตี้ยอุ้มค่อมน่าชังหลาย เห็นชาวนาอยู่ดงคงคู่ควาย จึ่งมักง่ายขายค้าเข่นฆ่าคน คุณข้าวแดงแกงร้อนใยลืมง่าย ใต้ตีนควายย่ำข้าวที่เขาขน หุงเป็นข้าวร่วมแกงหล่อเลี้ยงชน ไม่มีผลหักเหไอ้เนรคุณ
21 พฤษภาคม 2547 08:35 น. - comment id 271703
***...คุณคนกับควาย..*** คนบางคน..ก็ไม่ค่อยเห็นคุณค่าในสิ่งที่มีค่า.. ขอบคุณที่าทักทายกันค่ะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
