กลางสนามอารมณ์บ่มเพาะศึก บางครั้งคึกเคลื่อนไหวด้วยใจหรรษ์ บางครั้งโหมโถมไล่หมายฆ่าฟัน บางครั้งพลันหมดไฟไร้เรี่ยวแรง เป็นเช่นนี้เพราะมีสมบัติเก่า มาเร่งเร้าอารมณ์ขมเคลือบแฝง ส่งสัญญาณผ่านใจให้เปลี่ยนแปลง พายุแรงก่อตัวที่ขั้วใจ เปรียบเทียบตนบนกาลที่ผ่านมา เปรียบเทียบค่าเหตุการณ์ที่เคลื่อนไหว เปรียบเทียบผลสูงต่ำทำเศร้าใจ เพราะกลไกสมบัติเก่าเจ้าอวิชชา
พี่ดอกแก้ว 24 ก.ย. 2547 13:19 น. - ID 62068 
1541
26
0
24 กันยายน 2547 14:04 น. - comment id 337416
ความหมายดีจังค่ะ ....สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว...........
24 กันยายน 2547 14:24 น. - comment id 337422
อารมณ์ ของคนบางคน อยู่เหนือ เหตุผล
24 กันยายน 2547 15:31 น. - comment id 337460
พายุแรงก่อตัวที่ขั้วใจ ชอบท่อนนี้จริงๆครับ...
24 กันยายน 2547 15:43 น. - comment id 337467
เก่งมากครับ
24 กันยายน 2547 15:48 น. - comment id 337471
หน้าส่วนตัว
อันอารมณ์บ่มลึกศึกครั้งนี้
ทั้งชีวีมีบุญเก่ามาเกื้อหนุน
ก่อนเคยกอบมอบมาให้ค้ำจุน
เข้าการุณหนุนสร้างทางแห่งกรรม
หากวันนี้มิมีที่จะคิด
ควรทำจิตสร้างกุศลบุญผลธรรม
ชะระล้างสร้างเสริมการกระทำ
ประกอบนำล้ำชีวิตเมื่อปลิดลง.
แก้วประเสริฐ.
24 กันยายน 2547 16:58 น. - comment id 337543
ความหมายดีจังค่ะ..
24 กันยายน 2547 18:22 น. - comment id 337583
มากด้วยคุณค่าค่ะ
24 กันยายน 2547 19:05 น. - comment id 337598
++อวิชชาปิดบังความไม่รู้ ให้ตกอยู่ภายใต้กิเลสดำ ควบคุมความคิดการกระทำ เฝ้าครอบงำติดไว้กลางใจตน..++ +++++++++++++++++++++++++++ ^___^ มาเยี่ยมจ้า
24 กันยายน 2547 21:11 น. - comment id 337634
จะก้าวย่างต่อไปในเบื้องหน้า แม้จะช้าแต่ใช่ว่าลืมหลง เฝ้าประคองสองเท้าให้มั่นคง ตามไต่ตรงสู่ฝันอันแวววาว เพียงยืนหยัดมุ่งมั่นพร้อมฟันฝ่า ก้าวที่กล้าจะสิ้นความขลาดเขลา อีกหมื่นแสนก้าวย่างทางสายยาว หวังไต่ดาวไต่ฝันอันพึงมี แวะมาอ่านกลอนพี่ดอกแก้วนะครับ ยังแฝงไปด้วยคติธรรมเหมือนเดิมนะครับพี่ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
24 กันยายน 2547 22:41 น. - comment id 337664
กลางสนาม อารมณ์ ฤดีป่วน ให้คร่ำครวญ ความเป็นไป ไร้เหตุผล ด้วยไม่รู้ เรียนศึกษา ปัญญาชน ต้องเอาตน เกลือกกลั้ว สิ่งมัวเมา
24 กันยายน 2547 23:15 น. - comment id 337685
กลอนเพราะจังแวะมาทักทายค่ะฝันดีนะค่ะคิกๆๆๆเด็กป่วนมาป่วนค่ะ
24 กันยายน 2547 23:47 น. - comment id 337717
@...สวัสดีค่ะทุกท่าน.. ตอนแรกนั้นตั้งใจจะตอบทุกคอมเม้นท์ในคืนนี้ แต่เนื่องจากสุขภาพไม่ไหวแล้วค่ะ...ขออภัยนะคะที่ต้องขอยกยอดไปในวันพรุ่งนี้.... ราตรีสวัสดิ์ก่อนค่ะน้องๆที่น่ารักทุกคน
25 กันยายน 2547 00:00 น. - comment id 337727
ขอเอาใจช่วยพี่ดอกแก้ว ให้มีสุขภาพแข็งแรงขึ้นนะครับ
25 กันยายน 2547 15:15 น. - comment id 337930
พี่ดอกแก้ว หายเร็วๆนะคะ กานต์เป็นห่วงค่ะ
25 กันยายน 2547 19:56 น. - comment id 338043
@...ใจปลายทาง... สวัสดีค่ะน้องอ้อม..นานแล้วที่ไม่ได้พบกัน ...สบายดีหรือเปล่าคะ ... เห็นน้องอ้อมมาเขียนกลอนอยู่พักนึงแล้วก็หายไปอีก..ขอให้คลายจากความขัดข้องทุกประการโดยเร็วนะคะ ...จะได้มาเขียนงานสวยๆให้พี่ๆน้องๆได้อ่านกัน..
25 กันยายน 2547 20:00 น. - comment id 338048
@...ใครคนนั้น... ...อารมณ์ ของคนบางคน อยู่เหนือ เหตุผล ... มากมายที่เป็นเช่นนั้น ..เพราะไม่เท่าทันเกมของอารมณ์นั่นเองค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ ...
25 กันยายน 2547 20:03 น. - comment id 338051
@...extreme life... ยินดีที่ได้พบนะคะ... ภาษามักจะพาจินตนาการให้บรรเจิดได้ไกลเกินฝัน... ภาษากลอน ...มักจะสร้างสีสันให้แก่ความรู้สึกเสมอ แต่ภาษาธรรมนั้น...ค่อนข้างจะให้บรรยากาศมืดครึ้มแก่ผู้ที่ไม่ชอบ... ขอบคุณที่เข้ามาทักทายนะคะ..extreme life
25 กันยายน 2547 20:05 น. - comment id 338053
@...ดาราจักร..... ขอบคุณมากค่ะ... พยายามใช้ภาษาให้ตรงกับเนื้อความที่จะสื่อน่ะค่ะ ...ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ
25 กันยายน 2547 20:08 น. - comment id 338059
@...แก้วประเสริฐ... วิปัสสนาพาแจ้งแห่งสงคราม มีรูปนามเท่านั้นให้ฟันฝ่า ที่เห็นแล้วปรุงไปนัยนานา ก็เพราะว่าแพ้สงครามสนามอารมณ์ ขอบคุณค่ะคุณแก้วประเสริฐ...ขอบคุณในกคำกลอนแห่งชัยชนะนะคะ
25 กันยายน 2547 20:12 น. - comment id 338065
@...ตะแหง่ว... สวัสดีค่ะ...น้องตะแหง่ว พี่ดอกแก้วเขียนเรื่องนี้เพราะจะแสดงให้เห็นว่า..แม้ในเวลาปกติ ทุกขณะที่รับอารมณ์นั้น ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นไปตามความเคยชิน ..ถ้าชอบก็จะไม่โกรธ ถ้าไม่ชอบก็จะโกรธ .. หรือบางครั้งพอรับรู้อะไรแล้ว ก็มักจะนำมาเปรียบเทียบกับตน จนดีใจหรือเศร้าใจ ..สิ่งเหล่านี้เป็นไปตามธรรมชาติของผู้ที่ไม่รู้จักหัดไตร่ตรองอย่างรอบคอบด้วยธรรมน่ะค่ะ
25 กันยายน 2547 20:14 น. - comment id 338067
@...คนเมืองลิง... มาเป็นกำลังใจให้เสมอ..ขอบคุณมากนะคะ ..ฤทธิ์ของอวิชชานั้นร้ายแรงมาก แม้จะอยู่คนเดียว ถ้าหากไร้ปัญญาในการขบคิดพิจารณาแล้ว การกระทำของเราทั้งหลายล้วนตั้งอยู่บนพื้นฐานของอวิชชาเสมอ... ขอบคุณที่มาอ่านและอยู่เป็นเพื่อนพี่ดอกแก้วเสมอนะคะ ...
25 กันยายน 2547 20:17 น. - comment id 338071
@...namsai... อนุโมทนาในความเข้าใจ อันเป็นแสงสว่างของชีวิตนะคะ ...การครอบงำของอวิชชานั้น ยากที่จะถอดถอนได้ด้วยตนเอง..ต้องใช้กุศโลบายของอันแยบยลแห่งปัญญา..จึงจะสามารถเป็นอิสระได้ ขอบคุณที่มาอ่านค่ะ
25 กันยายน 2547 20:21 น. - comment id 338075
@...เมกกะ ผู้ชายอารมณ์ดี... ก้าวไปอย่างมั่นคงตรงหนทาง แม้ช้าบ้างก็หาใช่มิได้ก้าว ค่อยค่อยเดินบนทางที่สายยาว ค่อยค่อยก้าวตามพลังตั้งใจเดิน สวัสดีค่ะน้องเมก... ขอบคุณในบทกลอนที่นำมาแจมนะคะ
25 กันยายน 2547 20:26 น. - comment id 338079
@...ชัยชนะ... อวิชชาเป็นฐานสานสร้างกรรม ให้กระทำในบาปบุญคุณค่า จึงต้องตริริตรองด้วยปัญญา ก่อนล่วงกายวาจาใจกระทำ ขอบคุณนะคะน้องชัย..ผู้ที่หลีกพ้นสิ่งมัวเมาได้นั้นมีไม่มากเลย ยิ่งเป็นผู้ที่อยู่ในวัยรุ่นด้วยแล้วยิ่งน่าเป็นห่วงมาก
25 กันยายน 2547 20:28 น. - comment id 338080
@...เพราะรัก น้องหวาน... ขอบคุณมากค่ะ ..เด็กจอมป่วน. ขยันเขียน ขยันอ่าน ขยันมาทักทายให้กำลังใจทุกๆคนเสมอเลย...
25 กันยายน 2547 21:21 น. - comment id 338095
@...ฤกษ์... ขอบคุณในกำลังใจที่ส่งมาให้นะคะฤกษ์ จะพยายามดูแลสุขภาพให้แข็งแรงค่ะ
25 กันยายน 2547 21:23 น. - comment id 338096
@...เพียงพลิ้ว... สวัสดีค่ะน้องกานต์.. ขอบคุณในความห่วงใยจากน้ำใจที่แสนงามนะคะ ...ขอบคุณมากค่ะ
26 กันยายน 2547 23:02 น. - comment id 338587
กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ เข้าใจเปรียบเทียบจริง ๆ ค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
