เงียบสงบพบเงาความเขลาตน เหตุไม่พ้นความไหวให้หมองหมาง ใจปรวนแปรเปลี่ยนไปไม่ตรงทาง เดี๋ยวเคว้งคว้างเดี๋ยวชื่นระรื่นใจ ในเบื้องปลายท้ายเงาความเขลานั้น แบ่งสีสันเป็นสองให้ตรองไข สีของสุขกับทุกข์เคล้ากันไป ทาบฤทัยทุกวันที่ผันมา เพราะเห็นผิดคิดมีเรา-เขาอยู่จริง อัตตาสิงจนแน่นดุจแผ่นผา จึงกำหนดกฎเกณฑ์กันขึ้นมา เป็นรูปแบบคุณค่าสไตล์ตน หากถูกต้องตามแบบที่แนบจิต ความสุขก็สัมฤทธิ์เป็นพวงผล หากขัดแย้งกับความชอบส่วนตน ความทุกข์ทนก็ตามติดจิตอัตตา เขาทำไม่ถูกใจเราเขานั้นผิด เรามีสิทธิ์ตัดสินพิพากษา เขาไม่ควรหยามเราด้วยวาจา เรามีสิทธิ์ด่าว่าคนของเรา ของของเราเขาไม่ควรมาทำลาย เรามีสิทธิ์อยากได้ของของเขา ของดีดีคือของที่ถูกใจเรา เรื่องของเขาเรามักเปรียบเทียบไม่วาย ชีวิตนี้หาได้มีเรื่องเรา-เขา สิ่งสร้างเงาคือรูป-นามความสืบสาย คือสองส่วนประกอบของใจ-กาย ที่ผู้เขลามากมายถือเขา-เรา
พี่ดอกแก้ว 6 ต.ค. 2547 17:41 น. - ID 63018 
1518
31
0
6 ตุลาคม 2547 18:40 น. - comment id 345123
เขาทำไม่ถูกใจเราเขานั้นผิด เรามีสิทธิ์ตัดสินพิพากษา เขาไม่ควรหยามเราด้วยวาจา เรามีสิทธิ์ด่าว่าคนของเรา ของของเราเขาไม่ควรมาทำลาย เรามีสิทธิ์อยากได้ของของเขา ของดีดีคือของที่ถูกใจเรา เรื่องของเขาเรามักเปรียบเทียบไม่วาย ชีวิตนี้หาได้มีเรื่องเรา-เขา สิ่งสร้างเงาคือรูป-นามความสืบสาย คือสองส่วนประกอบของใจ-กาย ที่ผู้เขลามากมายถือเขา-เรา โดนเข้าเต็ม ๆ ๆ .....
6 ตุลาคม 2547 19:00 น. - comment id 345129
มาเป็นกำลังใจจ้า คิดถึงนะคะ
6 ตุลาคม 2547 20:37 น. - comment id 345168
นั่นสิคะ อะไรกันนะ เรา เขา เขา เรา เฮ้อ ยุ่งค่ะ
6 ตุลาคม 2547 21:08 น. - comment id 345178
...การถือมั่น ยึดมั่น ในตัวตน คือ บ่อเกิดแห่งความทุกข์ ชอบคำหนึ่งของหลวงพ่อพุทธทาส อหังการ มมังการ ตัวกู ของกู ที่ไหนมีกู ที่นั่นยุ่ง เมกก็ว่าจริงนะครับ เมื่อไหร่ที่มีเรา ไม่มีธรรม ยุ่งทุกที +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
6 ตุลาคม 2547 21:45 น. - comment id 345208
อ่ะจ้า......แวะมาให้กะลังใจอ่ะค่ะ ............................^oo^..................
6 ตุลาคม 2547 22:03 น. - comment id 345228
เอาใจเขาใส่ใจเราคงเข้าท่า จะรู้ว่าเขามองเห็นเราเช่นไหน ไม่ถือเขาถือเราเหล่าพวกใด คงสดใสเขาและเราเคล้าคลอกัน
6 ตุลาคม 2547 22:07 น. - comment id 345233
หนึ่งกำลังใจจากฉัน อาจจะไม่มีค่ากับใคร แต่ฉันหวังไว้ว่า มันคงมีค่ากับเธอ มาให้กำลังใจพี่สาวนที่แสนดี มาฝากคิดถึงให้ในยามเธอเหงา มาฝากความรักและจิงใจ เผื่อว่าสักวันเธอขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เธอจะได้เอาที่ฉันฝากไว้ไปแทน แทนชั่วคราวจนกว่าเธอจะเจอรักเธอที่หายไป กลับคืนเมื่อไหร่เธอจะเอารักฉันออกห่าง วางไว้ที่ไหนก็ได้แต่เธอขาดแคลนอีกเมื่อไหร่ ค่อยๆเอามาเติมอีกได้ทุกเมื่อ มาให้กำลังใจพี่อดแก้วนะคะคิกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมันไม่เกี่ยวกะกลอนเขาเยยคิกๆๆคิดถึงค่ะ
6 ตุลาคม 2547 22:32 น. - comment id 345265
หลับสบายอีกแล้วเรา แวะมาอ่านกลอนเตือนใจซะบ้างน่ะคะ คิดถึงพี่เสมอค่ะ
6 ตุลาคม 2547 23:17 น. - comment id 345307
หน้าส่วนตัว
..เรน..ชอบมากเลยคะ..
..สื่อ ความหมาย ..ได้ชัดเจน ..มากเลยคะ..
เรนเห็น ความงดงาม..
ในจิตใจ...
ที่สื่อ.. .เป็นบทกวี..
..มีคุณค่า .. ในความรู้สึก ..ของเรนมากเลยคะ..
..เรนรัก .. ทุกบทกวี ..ของพี่สาวแสนดีของเรน.. นะคะ..
6 ตุลาคม 2547 23:40 น. - comment id 345345
เห็นเมียเขาตาเราไม่อยู่สุข ทำหลิกหลุกอิจฉาเขาเมียสวย ยิ่งสบตาสะเทิ้นเมินอายด้วย คุณพระช่วยไม่อยากตกนรก ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ วัฒนธรรม แต่ละถิ่นแตกต่าง บางแห่งไม่ยึดถือศีลธรรมเหนียวแน่นเหมือนไทยเรา ต้องเพิ่มความพยายามและระมัดระวังตนเอง ที่จะรักษาคุณธรรมไว้ให้ได้
6 ตุลาคม 2547 23:57 น. - comment id 345370
ด้วยยึดมั่นถือมั่นถึงเขาเรา เลยเจอเรื่องที่น่าเศร้าเคล้าความหมาย ด้วยใจคิดแนบสนิททั้งใจกาย ว่ามากมายตัวเขาเราต้องมี *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานคุณพี่ดอกแก้วเสมอนะค่ะ หลับฝันดีนะค่ะ*-*
7 ตุลาคม 2547 10:36 น. - comment id 345530
ธรรมะสวัสดีค่ะคุณพี่ดอกแก้ว ขอธรรมะคุ้มครองคุณพี่ดอกแก้วและทุกท่านค่ะ
7 ตุลาคม 2547 13:38 น. - comment id 345692
^__^ แวะมารับสิ่งดีๆค่ะ
7 ตุลาคม 2547 15:28 น. - comment id 345799
อย่างนี้ต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา ^o^
7 ตุลาคม 2547 16:08 น. - comment id 345833
มีเรา มีเขา ให้เกิดความวุ่นวายจริง ๆ นะคะ มาเยี่ยมเยียนดั่งเคยค่ะ
7 ตุลาคม 2547 16:27 น. - comment id 345845
พี่ดอกแก้วขา กานต์มารับข้อคิดดีๆ มาอ่านงานดีๆของพี่ดอกแก้ว ตอนนี้กานต์ไม่รู้เลยเรื่องของเขา ของเรา เพื่อนกานต์บอกว่ากานต์ชอบรู้เรื่องของคนอื่นไม่รู้อย่างเดียวคือเรื่องของตัวเอง ตอนนี้รู้แต่ว่าพี่ดอกแก้วเป็นพี่สาวกานต์แค่นั้นเอง
7 ตุลาคม 2547 19:52 น. - comment id 345967
@...ดาหลา & ปะการัง ... หลักธรรมะเมื่อนำมาเขียนเป็นบทกลอนแล้ว ก็ชวนให้คนอ่านรู้สึกว่าเป็นความบกพร่องของตนเอง แท้จริงคือความบกพร่องของชีวิตคนทั่วไปนั่นเอง แต่ต่างกันที่..ความคิดได้ และการยอมรับ... สำหรับคนที่คิดได้แล้ว ก็จะนำมาเปรียบเทียบกับความเป็นไปของชีวิต และยอมรับถึงความบกพร่องนั้นว่ายังมีอยู่ในชีวิต... แล้วก้าวไปสู่การเปลี่ยนแปลงแก้ไขต่อไป สวัสดีค่ะน้องดาหลา & ปะการัง ..มาทักทายกันในวันนี้ ขอบคุณมากค่ะ
7 ตุลาคม 2547 19:52 น. - comment id 345968
@...เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ... มารับกำลังใจจากน้องสาวคนดี ขอบคุณมากนะคะ...ช่วงนี้คงว่างแล้วสิ ถึงมาได้บ่อยๆ
7 ตุลาคม 2547 19:53 น. - comment id 345969
@...คุณทิกิ... เป็นคนสองคนที่วุ่นวายที่สุดในโลก คือเขากับเรานี่แหละค่ะคุณทิกิ ขอบคุณค่ะที่แวะเวียนมาทักทายกันเสมอ
7 ตุลาคม 2547 19:53 น. - comment id 345970
@...เมกกะ... อัตตวิปลาสความขลาดเขลา ยึดถือเอาตัวตนล้นศักดิ์ศรี หนักแน่นในฐานันดรของชีวี แล้วตราตีอัตตาฉาบทาใจ เรื่องของอัตานี้เป็นเรื่องที่ละเอียดมากค่ะ บางท่านคิดว่าตนเองไม่มีหรือมีน้อยแล้ว อาจไม่เป็นจริงอย่างที่เข้าใจไปเองก็ได้ เนื่องเพราะยังไม่มีสิ่งใดมากวนตะกอนความเข้าใจผิดนี้ให้เกิดขึ้นมา ...แต่ถ้าสบโอกาสที่จะตกเป็นเหยื่อของอารมณ์เมื่อใด เรื่องของเรา ของของเรา ก็จะเปิดฉากให้เห็นโดยง่าย จึงต้องใช้สติและปัญญามาควบคุมกำกับการแสดงไว้เสมอ ขอบคุณที่แวะมานะคะน้องเมก
7 ตุลาคม 2547 19:53 น. - comment id 345971
@...สาวดำ-รำพัน... ขอบคุณค่ะน้องสาวดำ... ช่วงนี้บทกลอนของพี่ดอกแก้วค่อนข้างเน้นบทธรรมมากขึ้นนะคะ เพราะข่าวคราวที่ปรากฏทุกวันนี้ มีปัญหาความขัดแย้งเกิดจากความเป็นเรา-เขาทั่วทุกหัวระแหง
7 ตุลาคม 2547 19:53 น. - comment id 345972
@...ชัยชนะ... อยู่ร่วมกันนั้นสมัครสามัคคี เป็นสิ่งดีไม่แยกแตกเราเขา อยู่คนเดียวพิจารณาว่าชีพเรา ให้พ้นเงาความลวงปวงอัตตา สามัคคีกันไว้เป็นสิ่งดีนะคะ... มีเรา-เขาเมื่อไหร่ เหมือนเห็นรอยแตกแยกเกิดขึ้นลางๆแล้ว ขอบคุณที่มาแจมตอนดึกค่ะชัยชนะ
7 ตุลาคม 2547 19:54 น. - comment id 345973
@...น้องหวาน เพราะรัก... หนึ่งดอกไม้งดงามความสดใส ที่มอบให้ไม่เคยเลือนเตือนใจฉัน ถึงความรักห่วงใยให้แก่กัน ดอกไม้นั้นยังงดงามทุกยามยล เด็กป่วนน้องรัก..ขอบคุณทุกๆครั้งที่เข้ามาให้กำลังใจ สบายใจทุกทีที่ได้พบกับความรู้สึกดีๆที่มอบให้มา เพียงแต่ห่วงใยว่า ..ดึกดื่นค่อนคืนแล้วยังเที่ยวตะลอน แจกกำลังใจให้อย่างทั่วถึง...รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
7 ตุลาคม 2547 19:54 น. - comment id 345974
@...น้องนางฟ้าฯ... บทกลอนเหล่านี้เป็นงานที่พี่ดอกแก้วเขียนขึ้นจากใจ และมอบให้ผู้อ่านทุกท่านด้วยความปรารถนาดี หากมีผู้ที่อ่านและได้รับคุณค่าจากบทกลอนเหล่านี้ นับเป็นความสุขใจอย่างยิ่งเลยค่ะ.. เพราะสามารถสร้างประโยน์ให้แก่ผู้อื่นได้บ้างแล้ว ขอบคุณมากนะคะกับถ้อยคำที่เปรียบเสมือนรางวัลแห่งการทำงาน
7 ตุลาคม 2547 19:54 น. - comment id 345975
@...เรนน้อย... นักคิดนักเขียนและนักวิเคราะห์ตัวน้อยๆของพี่ดอกแก้ว ดีใจมากๆที่น้องเรนชอบนะคะ.... เพราะหายากที่ผู้อ่อนวัย จะชื่นชอบกลอนแนวนี้... หากน้องเรนเห็นถึงงดงามบางประการแล้ว พี่ดอกแก้วอยากบอกว่า ...หลักธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น มีคุณค่ายิ่งนัก และน้ำพระราชหฤทัยของพระองค์ยิ่งงดงามหาผู้ใดเปรียบปานได้ ขอบคุณมากนะคะน้องน้อยของพี่ที่เข้ามาทักทายเยี่ยมเยียน
7 ตุลาคม 2547 19:54 น. - comment id 345976
@...ฤกษ์... เห็นสิ่งใดระวังใจไม่หลงเหยื่อ เพราะอาจกลายเป็นเนื้อในปากเขา หากหลิกหลุกตุกติกระริกเงา อาจต้องเศร้าด้วยบาปอาบอาญา พูดเหมือนกำลังจะถูกใครเขายั่วยวนใจให้ไหลหลง ขอส่งกำลังใจไปช่วยคลายมนต์สะกดพร้อมบทปัดรังควาน ให้ใจสงบรักษาคุณธรรมทุกประการไว้ได้นะคะฤกษ์ ปล.เวลาจะมองอะไรในที่สาธารณะอันอาจเสี่ยงต่อการชวนให้ใจเตลิด พยายามใส่แว่นกันแดดที่กรองแสงมากๆก็แล้วกันนะคะ จะได้เห็นไม่ค่อยชัด...
7 ตุลาคม 2547 19:55 น. - comment id 345978
@...ผู้หญิงไร้เงา... หากปล่อยเขาไปได้ไม่ครอบครอง ไร้ตัวเราลิ้มลองสิ่งทั้งหลาย จักสงบด้วยจิตเริ่มคลอนคลาย บทสุดท้ายสิ้นเราเขาเมาตัวตน สวัสดีค่ะน้องตูนคนขยัน ทั้งเรียน ทั้งเขียน ทั้งอ่าน ขอให้เบิกบานในสิ่งที่กระทำ และสมหวังในสิ่งที่ปรารถนาทุกประการนะคะ
7 ตุลาคม 2547 19:55 น. - comment id 345981
@...น้องปุ๋ย มณี ปัทมะ ตารา... สวัสดีค่ะน้องปุ๋ย ขอบคุณในน้ำใจที่แสนงามนะคะ มากี่ครั้งคราวก็มาพร้อมคำพรและความปรารถนาดีแก่ทุกคนเสมอ ขออำนาจกุศลทุกประการคุ้มครองและส่งเสริมน้องปุ๋ยให้เจริญยิ่งๆขึ้นไปด้วยค่ะ
7 ตุลาคม 2547 19:55 น. - comment id 345982
@... extreme life ... แปรฝักฝ่ายกลายเป็นหนึ่ง ด้วยซาบซึ้งใจเขาเรา เลิกแบ่งฝ่ายเพื่อหมายเอา เพียงตนเองด้วยเกรงใจ ใช่ค่ะ ...การเอาใจเขามาใส่ใจเรา...เป็นสิ่งที่ควรกระทำมาก เพราะทำให้อยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุข ขอบคุณมากนะคะกับความคิดเห็น
7 ตุลาคม 2547 19:55 น. - comment id 345983
@...เพียงพลิ้ว... เรื่องเขา-เรา ที่พี่ดอกแก้วเขียนนี้ เป็นการสื่อถึงสาเหตุส่วนหนึ่งของความทุกข์ใจที่หลายคนมี เพราะการยึดถึอตัวตนในความเป็นตัวเรา-ตัวเขา เป็นบ่อเกิดของการเปรียบเทียบระหว่างกันในสิ่งที่แต่ละคนมีแต่ละคนได้ ทำให้ปมด้อย ความน้อยใจ ความเสียใจ ความริษยา และความต้องการต่างๆ เกิดขึ้นตามมา...แล้วก็ผลักดันให้ทำในสิ่งที่จะนำไปสู่ผลเหล่านั้น เป็นต้นค่ะ แต่ถ้าหากไม่ถือตัวมากนัก ความทุกข์ใจก็จะน้อยลง เพราะปล่อยวางได้มาก และก็เป็นธรรมดาค่ะน้องกานต์ที่เรามักจะสนใจสิ่งภายนอกมากกว่าสิ่งภายใน เพราะส่วนหนึ่งนั้นเราถูกสอนให้สนใจสังเกตสิ่งภายนอกมาตั้งแต่เด็ก พฤติกรรมการเลียนแบบ... ความใฝ่ฝันทั้งหลาย ..ตลอดจนความท้ายทายให้เรียนรู้ศึกษาและแสวงหา อุปนิสัยเหล่านี้จึงบ่มเพาะให้เรารู้เรื่องของคนอื่นมากกว่าตนเองไปโดยปริยาย นักวิทยาศาตร์หลายคนที่รู้เรื่องของดวงดาวต่างๆที่อยู่ไกลโพ้น แต่กลับไม่รู้จักกลไกการทำงานของร่างกายหรือจิตใจตนเองก็มี จึงไม่แปลกหรอกค่ะที่น้องกานต์จะสนใจสิ่งภายนอกมากกว่าเรื่องของตนเอง ที่อาจคิดว่าเข้าใจดีอยู่แล้วหรือไม่มีอะไรน่าสนใจนัก ขอบคุณมากนะคะน้องกานต์น้องสาวที่น่ารัก ที่มาอ่านและทักทายพี่ดอกแก้วเสมอ...อบอุ่นใจมากเลยค่ะกับบ้านที่อบอุ่นหลังนี้ และสายใยของน้องๆที่น่ารักทุกคน
7 ตุลาคม 2547 19:58 น. - comment id 345985
@...ขลุ่ยหลิบ... สองคนนี้ คือ เขา-เรา วุ่นวายจริงๆค่ะ เพราะนอกจากจะแบ่งพวกแล้ว ยังก่อการวิวาทได้ง่ายเพราะต่างสไตล์กัน ขอบคุณที่แวะมานะคะน้องขลุ่ยหลิบ
7 ตุลาคม 2547 20:01 น. - comment id 345987
@...คนเมืองลิง... แวะมารับแล้ว ..มีของฝากติดมือมาบ้างหรือเปล่าคะ หายเหนื่อยจากการเดินทางหรือยังเอ่ย..
8 ตุลาคม 2547 13:41 น. - comment id 346512
พี่ดอกแก้วของฝากมีแต่ตัวกับหัวใจค่ะ ศาลนัดตัดสิน วันที่9พฤศจิกาค่ะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจ ..
8 ตุลาคม 2547 17:27 น. - comment id 346651
@...คนเมืองลิง... ขอให้โชคดีมีค่าชดเชยแถมท้ายนะคะ
11 ตุลาคม 2547 19:38 น. - comment id 348968
โอ้โหพี่ดอกแก้ว เขียนได้สุดยอดจริงๆๆค่ะ ชื่นชมๆๆๆๆๆๆ
11 ตุลาคม 2547 21:45 น. - comment id 349025
@...ทะเลไร้คลื่น... ขอบคุณค่ะ..ยินดีต้อนรับนะคะ แวะมาเยี่ยมเยียนกันได้เสมอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
