ชีวิตเอย เชยแต่ขื่น ชื่นแต่ขม ช้ำอกตรม ข่มจิต ปิดบังไว้ อย่าผยอง พองอวด ปวดหัวใจ อย่าให้ใคร ไขขาน ประจานมา หน้ายิ้ม ยิ้ม อิ่มเอม เปรมเหมือนสุข แต่ความทุกข์ ท่วมท้น เป็นหนักหนา ทุกข์ของเรา ใครเล่า จะนำพา แล้วจะมา เล่าขาน ทำไมกัน สังคมเอย สังคม ที่ขมขื่น มีแต่ยื่น ประกาศิต คิดแข่งขัน เพื่อเกียรติ ศักดิ์ศรี ที่แย่งฟัน เข้าโรมรัน ขันแข่ง แห่งสังคม บ้างล้มเหลว จนคิด ชีวิตสิ้น เศรษฐกิจ พังภินท์ จนขื่นขม บ้างประสาท ราญแหลก เพราะความตรม เพราะไม่สม ดั่งจิต จินตนา ชีวิตเอย เชยแต่ขื่น ชื่นแต่ขม หวังลมลม แล้ง แล้ง สักวันหนา ทุกสิ่งต่าง อาจดี ที่เป็นมา ทุกชีวา เชยชื่น รื่นฤดี เลิกแก่งแย่ง แข่งขัน สรรค์และสร้าง ร่วมจัดวาง ความสุข หว่างวิถี ร่วมเคารพ กฎเกณฑ์ แห่งความดี เกียรติ ศักดิ์ศรี ปรากฏฟุ้ง รุ่งกำจาย
แก้วรัดเกล้า 22 ธ.ค. 2544 11:45 น. - ID 7770 
1186
2
0
22 ธันวาคม 2544 12:40 น. - comment id 26663
อยู่ที่ใจดวงเล็กเล็กเท่ากำปั้น รู้เท่าทันโลกสมมุติและทุกข์(ทุก)สิ่ง คนเหนือโลกจะยอมรับความเป็นจริง ใจนิ่งนิ่งสงบงามเงียบข้างใน ไม่หมุนวกวนตามกิเลส ระงับเหตุระงับใจให้เย็นใส ไม่เลียนแบบคนเขาบ้าตามกันไป ไม่ตามเปลือกใคร..ขอกระพี้ใจนั้นแสนงาม!
22 ธันวาคม 2544 18:13 น. - comment id 26698
เยี่ยมจริงๆครับ
22 ธันวาคม 2544 23:39 น. - comment id 26718
ชื่นชมจ้า..
23 ธันวาคม 2544 08:30 น. - comment id 26764
เพราะมากเลยค่ะ ภาษาเหมาะเจาะลงตัว
23 ธันวาคม 2544 10:30 น. - comment id 26777
ใช้ภาษาได้เยี่ยมมากครับ สุดยอดของความลงตัวเลย..จริง ๆ
24 ธันวาคม 2544 13:02 น. - comment id 26977
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจคะแต่ขอแก้ไขนิดนึงนะค่ะ ตรงท่อน "บ้างล้มเหลว จนคิด สิ้นชีวิต" ขอแก้เป็น "บ้างล้มเหลว จนคิด ชีวิตสิ้น " เนื่องจากสัมผัสในวรรค และ ระหว่างวรรคด้วยค่ะ ่(พิมพ์ผิด)
25 ธันวาคม 2544 15:58 น. - comment id 27094
อิอิ เอ๋ ..... แค่อยากบอกว่าเพราะมากคั๊บ ^-^ ลงตัวดี .. อิอิ
11 มกราคม 2545 01:18 น. - comment id 29750
มาแอบอ่านด้วยคนครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
