กว่าจะผ่านคืนวันอันโหดร้าย ทั้งร่างกายฤดีนี้เหนื่อยอ่อน ลมหายใจเปี่ยมว่าจะขาดรอน อุทาหรณ์ได้พบประสบการณ์ จึงลุกยืนขึ้นใหม่ได้อีกหน ข้ามทุกข์ทนที่คนเขากล่าวขาน ล่วงเลยแล้วสิ้นหวังครั้งวันวาน เรื่องที่ผ่านเลยพ้นมิสนใจ จึงลงเรือลอยลำตามกระแส กลางปรวนแปรแห่งมหาชลาศัย ฝ่าคลื่นแรงพายุบรรลุไป เพื่อหวังใหม่ด้นไปในคงคา เสาะแสวงหวังมีที่สงบ อยากค้นพบสักหนจึงค้นหา ณ หนใดขอฝากซากชีวา ปรารถนาลอยเทียบเลียบแผ่นดิน เที่ยวลัดเลาะเกาะแก่งแหล่งที่อยู่ ก็มิสู้มีใครใคร่ถวิล คอยเสือกไสเช้า-เย็นเป็นอาจินต์ ทั้งหยามหมิ่นหยามเหยียดอย่างเกลียดชัง จนกระทั่งสายัญตะวันรอน แสงโรยอ่อนงามพิสุทธิ์ดุจมนต์ขลัง คลื่นก็กล่อมลมเห่ประเดประดัง ที่ริมฝั่งทอดสมอรอเวลา รออรุณรุ่งสางสว่างก่อน จึงจักถอนสมอขอฟันฝ่า ให้ลมรี่คลี่ใบในธารา ออกค้นหาฝั่งฝันให้มันเจอ
เรไร 30 ก.ค. 2548 23:36 น. - ID 79157 
1424
6
0
31 กรกฎาคม 2548 00:01 น. - comment id 497789
มาเยี่ยมชมบทกลอน วิวสวยมั๊กมากกกก บทกลอนก็เพราะ
31 กรกฎาคม 2548 00:43 น. - comment id 497794
ไพเราะมากครับ ...
31 กรกฎาคม 2548 06:43 น. - comment id 497814
แค่ให้รออย่างไร้หวัง ไร้พลังจะทนฝืน ยืนเดียวทนกล้ำกลืน เพราะฝืนยังรอเธอกาแฟแก้ง่วงระหว่างรอ จะรับซักแก้วไหมจ้ะ
31 กรกฎาคม 2548 11:54 น. - comment id 497859
หน้าส่วนตัว
แค่รอ..คงไม่สาย..
ยืน..เดียวดาย.. กลางฝนพรำ..
หยดน้ำ..นัยน์ตากร่ำ..
เธอหวานฉ่ำ.. อยู่กับใคร..
จะรอ..อยู่ที่นี่..
พี่..คนดี.. อย่า..หนีไกล..
โมเมจัง..มิสดใส..
ยืนร่ำไห้.. อย่างเดียวดาย..
ติดโน้ต..สั่ง..อีกครั้ง..
โมเมจัง.. ทำไว้ลาย..
อย่านะ..ห้ามมาสาย..
เซ็นทรัลปิด.. หงุดหงิดใจ..
..อีกแระ..เฮ้อ!! .. แบบเรนพยายามแล้วนะ..
.. แล้วมัย? .. ลงท้าย..กาละแมกวน... ทุกที..ดิคะ..
..
เรน.. แวะมา.. ทักทาย..พี่ชายเรไร..นะคะ..
31 กรกฎาคม 2548 12:57 น. - comment id 497881
มีมืด ย่อมมีสว่าง น้ำขึ้น น้ำลง มีให้เห็นเสมอ มีสุข ก็ย่อมมีทุกข์ ทุก ๆ สิ่ง มีทั้งด้านดีและไม่ดี วันนี้ หรือวันไหน ๆ ขอใจยอมรับ เพียง..แค่รอ...สักวันต้องเป็นวันของคุณ ขอให้วันนั้นมาถึงเร็ว ๆ
31 กรกฎาคม 2548 14:37 น. - comment id 497917
รูปสวยเหมือนรูปวาดเลยค่ะ \"ออกค้นหาฝั่งฝันให้มันเจอ\" จินตนาการตามในรูป ออกทะเลที่ฟ้าสวย จะไปถึงฝั่งฝันอันแสนหวาน ต้องสวยงามและอิ่มเอมใจแน่ๆ เลยค่ะ
31 กรกฎาคม 2548 20:00 น. - comment id 497980
พายุ...ใช่ว่าจะพัดอยู่ตลอดเวลา พอเหนื่อย พอหมดแรง พายุก็จะสลายไป ในเวลาที่ตะวันดับ ก็ยังมีแสงจันทร์ แสงดาว มาส่องประกายแก่เรา แหะๆ พูดเพื่อเตือนใจตัวเองไว้บ้างเหมือนกันค่ะ ภาพนี้...สวยมากนะคะ ................................................................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
1 สิงหาคม 2548 00:35 น. - comment id 498067
ลมแรงเรือคว่ำ ดิ่งดำได้ง่าย ลมอ่อนผ่อนคลาย ค่อยผายกางใบ
1 สิงหาคม 2548 08:09 น. - comment id 498112
ชื่นชมครับชื่นชม อยากจะไปรอด้วยคนสนบ้างไหม ช่วยชักใบเรือน้อยลอยล่าฝัน ผมคนหนึ่งความรู้สึกคล้ายคล้ายกัน ร่วมฝ่าฟันฝันที่หล่น....ค้นให้เจอ
1 สิงหาคม 2548 12:50 น. - comment id 498145
เ นิ่ น น า น เพียงใด ก ว่ า ใ จ จ ะ ถึ ง ฝั่ ง
1 สิงหาคม 2548 17:30 น. - comment id 498276
คุณซาบซึ้งถึงการรอแค่ไหน หากหัวใจคุณทราบ .. คงมีคำตอบ
3 สิงหาคม 2548 16:04 น. - comment id 499142
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
