หน้าส่วนตัว
เมื่อโลกนี้ถูกไฟคอยไหม้เผา
เมื่อโลกเราสีสันนั้นหม่นหมอง
เมื่อโลกเราถูกความทรามครอบครอง
เมื่อสีทองถูกป้ายกลายเป็นดำ
เมื่อใบไม้สีเขียวเริ่มเหี่ยวเฉา
เมื่อหนองน้ำเริ่มเน่าสีเคล้าคล้ำ
เมื่อมนุษย์ไม่คิดเค้นถึงเวรกรรม
เมื่อโลกช้ำเพราะมนุษย์หยุดทำดี
เมื่อสมุทรรวนเรผันเผเพิ่ม
เมื่อท้องฟ้าจากเดิมเริ่มเปลี่ยนสี
เมื่อมนุษย์ใจช้ำถูกย่ำยี
เมื่อกาลีแผ่กระจายไปทั่วเรา
เมื่อโรคภัยเริ่มก่อพอล้างโลก
เมื่อความโศกแทรกซึมซาบคราบความเหงา
เมื่อทุกอย่างสูญสิ้นแผ่นดินเทา
เมื่อนั้นเล่าโลกของฉันก็บรรลัย
แดนไกล ไลบีเรีย 13 ธ.ค. 2548 20:02 น. - ID 84217 
1325
4
0
17 ธันวาคม 2548 11:01 น. - comment id 540331
จะใช้น้ำเท่าใดดับไฟโลก จะหยิบยกสีอะไรทาหายหมอง จะใช้ธรรมข้อใดๆทรามไม่ปอง จะปกป้องสีทองไว้ไม่คลายดำ ใบไม้เฉาเพราะหน้าแล้งเลยแห้งเหี่ยว น้ำซีดเซียวเน่าเหม็นเป็นสีคล้ำ เพราะมนุษย์มักง่ายใจระยำ ไม่พึ่งธรรมโลกเลยช้ำใช่กรรมเวร มหาสมุทรคลุ้มคลั่งสุดยั้งได้ ฟ้าเปลี่ยนไปสุดแก้ได้ให้ยากเข็ญ ใจมนุษย์นั้นโลภมากแก้ยากเย็น โลกลำเค็ญเพราะมนุษย์หยุดทำดี โรคภัยก่อหาหมอขอที่พึ่ง ความโศกซึ้งโรคห่างหายให้สุขศรี พึ่งพระธรรมมาย้อมใจใฝ่ความดี โลกเรานี้ผ่องผุดสุดไฉไลฯ
14 ธันวาคม 2548 10:02 น. - comment id 546031
ก่อนจะเป็นโลกสีเทาให้เราโศก เราต้องช่วยหยุดโลกลดโศกเศร้า ร่วมมือกันคนละนิดชีวิตเรา อาจไม่เศร้าเคล้าสีโศกโลกวิไลก่อนที่จะเป็น เราต้องร่วมมือกันเพื่อให้โลกของเราเป็นสีเขียวแล้วหละ
14 ธันวาคม 2548 11:30 น. - comment id 546090
ดีจังค่ะ อิจฉา ... อยากจะแต่งกลอนออกมาได้เยอะ ๆ แบบนี้จัง แห่ะ แห่ะ แต่ว่าแต่งไปสองบทก็แป๊กแล้วล่ะน๊า ..
14 ธันวาคม 2548 13:59 น. - comment id 546180
. .. .. .. เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว... .. มนุษย์ทำอะไรไว้ย่อมมีผล.. .. ส่งให้โลกที่งดงามวิกฤตปน .. น้ำมือคนเท่านั้นหยุดยั้งได้.. ......... ... . ...............................
14 ธันวาคม 2548 21:21 น. - comment id 546355
แล้วเมื่อนั้นตัวฉันจะรอดไหม คนต้องใฝ่ทำดีให้มีเพิ่ม หยุดทำชั่วทำบาปคราบเดิมเดิม เรามาเริ่มชีวิตใหม่จากใจเอย
5 พฤษภาคม 2549 02:00 น. - comment id 575009
แต่งซะเหมือนกับโลกจะบรรลัยจริงๆ -*- อ่านแล้วหันไปทางไหนก็หดหู่
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด