ใส่คอนแทคเสร็จซึ้งจึงนั่งคิด ในชีวิตผ่านมาคราโศกสันต์ รวมไปถึงผองเพื่อนก็เหมือนกัน ความรักนั้นเป็นทุกข์สุขห่างไกล ความรักอยู่หนใดในโลกหล้า อยู่บนคราบน้ำตาที่แก้มไหน หรือว่าแอบซ่อนอยู่คู่หัวใจ หรืออยู่ใกล้ตัวเราที่เศร้าตรม อันความรักสิ่งนี้ที่สวยงาม ใยจึงตามด้วยคืนที่ขื่นขม ใยรักแล้วอ่อนเพลียเสียอารมณ์ ใยจึงล้มอยู่เรื่อยเหนื่อยมานาน แห่งหนใดมีรักประจักษ์จิต อย่าได้คิดถึงสุขสนุกสนาน อย่าได้นั่นเรียกร้องต้องชื่นบาน รักและทุกข์ประสานเป็นหนึ่งเอย
extreme life 13 ม.ค. 2549 13:35 น. - ID 85127 
1302
4
0
13 มกราคม 2549 22:13 น. - comment id 552885
เมื่อมีรักมักทุกข์ไม่สุขสันต์ ดั่งตะวันยามค่ำที่จางหาย แม้แรกเริ่มความรักยามทักทาย จะแสนหวานมากมายก็ตามทีมีความรักมักมีทุกข์ อิอิ
13 มกราคม 2549 13:44 น. - comment id 553038
รักนั้นอยู่ที่ใจใช่แห่งไหน สวยงามใช่แต่ยังมีความขื่นขม รักด้วยรักมีสติควรนิยม มิตรอมตรมหากรักด้วยการให้เอย (แต่งอย่างรวดเร็ว อาจจะไม่ค่อยดี) เข้ามาอ่านแล้วชอบกลอนของคุณค่ะ
13 มกราคม 2549 14:34 น. - comment id 553042
ขอบวรรคสุดท้ายของคุณจริง ๆ รักและทุกข์ประสานเป็นหนึ่งเอย
13 มกราคม 2549 22:21 น. - comment id 553125
ที่ใดมีรักที่นั่ย่อมมีทุกข์ แม้จะเป็นรักตัวเองก้ตามที.....
14 มกราคม 2549 12:38 น. - comment id 553186
ที่ใดที่รักที่นั่นมี \"สุข\" จะคลายทุกขลุกเขลา...เราใฝ่หา มีสายน้ำฉ่ำเย็นเป็นเวลา เมื่อมีเธอเจอดวงตาก็ร่าเริง แต่ที่นั่นจะมี \"ทุกข์\" ยุคลำบาก เมื่อรักจากพรากหัวใจไปหลงเหลิง โดยไม่ยอมออมรักหน่อยค่อยบันเทิง หลงรื่นเริง...เมื่อรักไปใครก็ตรม อิ๊ ๆ มาเล่นด้วยคนฮะ
15 มกราคม 2549 12:39 น. - comment id 553294
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
