แด่ครูด้วยดวงจิต จากศิษย์ด้วยดวงใจ

เด็กเมืองยศ

บูชาเสมอ                ทุกยามได้เจออุ่นใจ
เปรียบดังได้เห็นดวงไฟ    ยามอยู่ในความมืดทึกมน
คำพรสอนสั่ง                     ยังพรั่งอยู่ในกมล 
ค้ำจุนยามเคยอับจน          คนนั้นนามขานว่าครู
         เมืองโตโอฬาร         หรือแดนกันดารป่าเขา
ย่อมมีครูทุกลำเนา             ควรเรียกเขาเป็นยอดนักสู้
เป็นพิมพ์ของชาติ              องอาจไม่เกรงศรัตรู
เขาเอาพระคุณอุ้มชู          ไม่มีพระเดชไปสู้กับใคร
         ศิษย์ก้มกราบกราน    พระคุณครูซ่านดวงจิต 
รักครูโดยซื่อสนิท              เพราะครูลิขิตชีวิตก้าวไป
กตัญญู                             ถึงครูท่านอยู่แห่งไหน
ขอภาวนาส่งใจ                  อ้อนวอนรัตรัยคอยคุ้มครองครู
         จงเป็นโพธิ์ทอง        ของปวงดรุณรุ่นหลัง
อยู่เย็นเป็นศูนย์พลัง        นำสร้างสังคมไทยให้หรู
เป็นพิมพ์ของชาติ             องอาจด้วยภูมิความรู้
ทุกคนย่อมเรียนจากครู    แม้นใครลบหลู่จะเสื่อมทรามเอง
                   ......เด็กเมืองยศ...				
comments powered by Disqus
  • นิติ

    16 มกราคม 2545 18:52 น. - comment id 30739

    กราบเท้าอาจารย์ด้วยคนครับ
  • ยุทธภูมิ

    17 มกราคม 2545 05:42 น. - comment id 30853

    ขอได้รับคำขอบคุณ  จากสมาคมแม่พิมพ์ของชาติ
    ด้วยนะครับ  ขอบคุณ  ที่ยังคิดถึงครู  อย่างน้อย
    ทุก ๆ 16  มกราคม  ของทุกปีก็ยังดีเนอะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน