แด่ใบไม้ที่ไร้คนเหลียวแล

ฟา

เมื่อครั้งยังอยู่ติดไม้ใหญ่
ดูสดใสหน้าสนใจเป็นหนักหนา
 แต่วันนี้ วันที่ไม่อยากจะให้มา
   เจ้าเวลาก็หมุนได้ไม่ปราณี
   ครั้นเมื่อร่วงหล่นลงสู่พงรก
 ราศีตก สิ้นคนมอง ให้หมองศรี
 นี่แหละหนา คราตกต่ำ เขาย่ำยี
  ชั่วไม่มี แต่ความดี เขาไม่มอง				
comments powered by Disqus
  • นิติ

    23 มกราคม 2545 17:02 น. - comment id 31796

    เหมือนคนทำดี ทำเท่าไรไม่มีใครเห็น  พอทำชั้วนิดเดียวกลับไม่มองถึงอดีตมาพิจารณานะ ฟา
  • ทะเลขวัญ ผู้หญิงคนธรรมดาๆ กับใจเดิมๆ

    23 มกราคม 2545 21:41 น. - comment id 31825

    เป็นไม้ดอกไม้ใบหรือไม้ผล
    รอร่วงหล่นรอผลัดใบยังไม่สาย
    อย่าน้อยใจกับความดีทั้งใจกาย
    เกิดเป็นไม้มีค่าดีกว่าคนที่หายใจไปวันวัน!
  • mono

    23 มกราคม 2545 22:43 น. - comment id 31836

    นั่นสินะ...สะท้อนชีวิตได้ดีจ้ะ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    24 มกราคม 2545 04:11 น. - comment id 31857

    รู้มั๊ย... ใบไม้ผลัดใบ... ดอกไม้กำลังจะมา
  • Jeminine

    24 มกราคม 2545 17:14 น. - comment id 31966

    เจ้าเคยให้ความร่มเย็นแก่ไม้ใหญ่
    ถึงคราวผลัดสลัดใบลงสู่พื้น
    หาใช่จบสิ้นความหมายในวันคืน
    เริ่มต้นยื่นความอุ่นไอ ให้ผืนดิน
    ^-^
    อย่างน้อยเจทท์ก็เคยคิดว่าขอเป็นใบไม้ ดีกว่าเป็นดอกไม้นะฟา ^-^
  • ฟา

    15 ตุลาคม 2547 17:03 น. - comment id 145678

    
    
    /*/
    
    
    Thank you.
    
    
    /*/
    
    
  ฟา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน