**.. ร้อยเรื่องเร้า รบรุม กองสุมใหญ่
ล้วนหลากเรื่อง ร้อนใจ ให้ว้าวุ่น
ก่อนเก็บงำ ทำกรอบ ชอบกักตุน
เล่นหัวหมุน แทบพัง เครียดทั้งปี..
**.. เมื่อธรรมะ สัจธรรม นำชวนคิด
ตรองชีวิต ทบทวน ให้ถ้วนถี่
ครั้งเคยฝัน เด่นดัง ดูเด่นดี
มิอยากมี ใครเสียด รังเกียจเรา..
**.. แสงสว่าง วาบหนึ่ง ก็พึงรู้
เตือนเราผู้ ด้อยปราชญ์ เยี่ยงขลาดเขลา
เพียงปล่อยวาง หนักค่อน จักผ่อนเบา
เรื่องร้อนเร่า กลับเย็น เป็นธรรมดา..
**.. มนุษย์ย่อม ด้อย-ดี มีทั้งนั้น
เลิกยึดมั่น ว่าเรานี้ ต้องดีกว่า
รับผิดพลาด มีบ้าง บางเวลา
ใช่ดีเลิศ ล้นฟ้า เราสามัญ..
**.. แล้วเรื่องเร้า รบรุม กองสุมใหญ่
ค่อยลับหาย เมื่อใจ ไม่ถือมั่น
แท้ความสุข ไขว่คว้า มาทุกวัน
สว่างพลัน ต่อชีวิต ... ณ จิตใจ...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
10 มิถุนายน 2550 00:22 น. - comment id 707933
กลอนเพราะค่ะ

10 มิถุนายน 2550 06:36 น. - comment id 707957
lสบายใจจริงๆด้วยครับ ไพเราะมากมายครับผม...

12 มิถุนายน 2550 00:10 น. - comment id 708850
ไม่ได้ช่วยทำให้อะไรๆที่อยู่ในใจเราดีขึ้นมาเลยเนื่องจากว่าคนที่มันส่งกลอนนี้มาให้อ่านมันเป็นคนทำร้ายเราคิดว่าบทกลอนนี้จะช่วยให้เรารู้สึกชื่นชมเค้าเหรอ......ไม่มีทาง
