**.. ติดภาระ งานสุม เรื่องกลุ้มบ้าง
แทบไม่ว่าง จับปากกา ขึ้นมาเขียน
บทกวี กรองยาก ต้องพากเพียร
เรื่องกลับเวียน วนย้ำ ซ้ำเรื่องเดิม..
**.. ถึงคราวโล่ง โปร่งงาน มันก็ล้า
พักกายา โรยแล้ง เอาแรงเสริม
ต่อพรุ่งนี้ ชีวา ฟ้าผืนเดิม
ต้องมาเริ่ม สะสาง อย่างเคยเป็น..
**.. คิดถึง ลำนำ
ฟ้าค่ำ วันเพ็ญ
แสงทอง เคยเห็น
เย็นตา ก่อนเอย....
**.. ถ้ามีแรง ขึ้นมา มากกว่านี้
สรรสิ่งดี เช่นวันเก่า นะเราเอ๋ย
ไม่ลดละ ล่วงหล่น ลงละเลย
งานคุ้นเคย กลับมาใหม่ อีกไม่นาน..
**.. ทำนอง บทกวี
ดนตรี ผสาน
เพลงฝัน วันวาน
ยังแว่วหวาน อยู่ในใจ ... ใครบางคน...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
8 กรกฎาคม 2550 14:01 น. - comment id 721359
นึกเห็นใจในจิตที่คิดวาด มันจะปราศทุกข์ไปได้กระไรหนอ เพียงได้พักสักเวลาน่าจะพอ แล้วสานต่อแก้วกวีที่สวยงาม...ฯ เห็นใจ.....นะครับ

8 กรกฎาคม 2550 14:57 น. - comment id 721375
** บทกวี..ของวันวาน ที่ประสานความคิดถึง บางครั้ง...ยังรำพึง เพียงเสี้ยวหนึ่ง..ที่ซึ้งใจ....ฯ มาทักทาย...เพื่อนเก่า..สบายดีมั้ยคะ...

8 กรกฎาคม 2550 21:29 น. - comment id 721496
ไม่ได้เขียนเอง แค่ได้อ่านก็สุขแล้ว ไม่ได้แวะมาทักทาย แค่ได้ยินบทกวีขานแว่ว ก็สุขใจ

9 กรกฎาคม 2550 12:47 น. - comment id 721721
ด้วยความประทับใจครับ...
