ฟ้าใกล้รุ่งเริ่มเรื่อเรือง บทเพลงเมืองรอเริ่มต้น ทุกข์ดวงใจดิ้นรน ในวังวนวัฎฎวิบากพันธนา ต่อสู้แก่งแย่งแข่งขัน เธอฉันเพื่อสิ่งที่ดีกว่า บ้านภายในเดียวดายเหว่ว้า ค้นหาสิ่งใดกันเล่าหนาวมนุษย์ เติมเต็มสุขนอกหลอกลวง ดั่งบ่วงรัดรึงยื้อยุด แสนกาลกัปป์กัลป์มิหลุด ยากหยุดโซ่กรรมบันดาล แยกธาตุตัวตนสิ้นไร้ มิหมายสุขใดสืบสาน ทุกข์ใดสร้อยเศร้าร้าวราน มินานลบเลือนลืมลา อรุณรุ่งดั่งดวงชีวาชีวิต เงากรรมลิขิตปรารถนา กงกรรมกงเกวียนเวียนมา กิเลสกล้าบ่มเพาะเลาะเลียบฝั่งฝันนิพพาน..อสงไขยกาลมิพานพบ...! ........................
นกเป็นเสียงนาฬิกาว่าเช้าแล้ว พวงดอกแก้วร่วงพรูคู่ฟ้าสาง เสียงไก่ขันกระชั้นถี่บนลานกว้าง โลกสว่างดาวแขวนฟ้าราตรีนวล.. รับอรุณกับราตรีที่หอมเศร้า หอมข้าวเช้าตัดใบตองร่องท้ายสวน โรยมะลิในขันข้าวขาวใจนวล ผลไม้สวนเอื้อมเด็ดมาใส่ตะกร้างาม นุ่งผ้าซิ่นผืนสวยลายดอกไม้ ริมแก้มซ้ายทัดชวนชมให้วาบหวาม เด็ดดอกไม้รายรอบสวนผูกช่องาม อธิษฐานตามให้งามใจละไมละมุน.. พระ.พายเรือ มารอ รับบิณฑบาตร ขอทุกชาติสร้างผลบุญได้เกื้อหนุน เป็นสาวนารักสายธารหวานดอกไม้ลมละมุน ตราบโลกหมุนสร้างศรัทธาพาดวงใจพบสุขจริง...พบสุขใจ จากผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งหลงรักป่ารักภูเขา รักดอกไม้ รักสายธาร รักท้องฟ้า รักไก่ป่า รักลำคลอง ท้องร่องสวน รักกล้วยกอ รักดอกดาหลา รักรจนางานหวานหอม และ...รักรักรัก รักธรรม ธรรมชาติ สายธาร หวานดอกไม้ รักสายฝน รักแสงตะเกียง รักเสียงจากธรรมชาติไพร รักกระท่อมใบไม้ รักดวงใจนิ่มนวลละเมียดละมุน รักแสงเทียนอบอุ่นในยามค่ำ รักตะวันตกดิน รักทุกสิ่งที่เงียบงามร้างไร้ให้ชีวีงามเงียบ รักเส้นทางสายธรรมชาติสู่ไพรลึก รักดำดิ่งล้ำลึกจิตวิญญาณไพร ภาวนาทุกชาติไปให้ได้เกิดมา กับงามดวงใจใครเล่ารู้นี้ ที่ติดดิน และ.. ขอรักศรัทธาเทิดทูนมิรู้สิ้น ในชาติศาสนาพระมหากษัตริย์ไทย ตราบสิ้นลม!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song774.html สี่แผ่นดิน คนมี ชีวิตและกายา ถือ กำเนิดเกิดมา เป็นหญิง หรือว่าเป็นชาย ผู้มี พระคุณอันแสนยิ่งใหญ่ กว่า สิ่งใด ก็คือแผ่นดิน เป็นแดน ที่ให้ชีวา พึ่งพา อาศัยและอยู่กิน คุณใด จะเปรียบแผ่นดิน เอื้อชีวิน จากวันที่เกิด จนตาย ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน ความทุกข์เยือน เรือนกาย หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้ สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา ยามดี เราดีตาม ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์ หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน ความทุกข์เยือน เรือนกาย หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้ สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา ยามดี เราดีตาม ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์ หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน...
พุด 3 ส.ค. 2550 06:39 น. - ID 105613 
1227
9
0
3 สิงหาคม 2550 07:02 น. - comment id 733169
หญิงรพีมาขอซึมซับความรักอันบริสุทธิ์ จากสาวงามที่บ้านนี้ค่ะ.....กำลังขาดความรักพอดีเลยค่ะ....
3 สิงหาคม 2550 07:31 น. - comment id 733181
หนาวมนุษย์สุดร้าย หน่ายนัก หนาวอุราร้าวรัก บ่เว้น หนาวหน่ายระบายพัก จึ่งพร่อง หนาวมโนด้วยเร้น รักช้ำ ลำพัง
3 สิงหาคม 2550 07:37 น. - comment id 733185
เยี่ยมยอดครับ.... สุดยอด....นับถือจริงๆ
3 สิงหาคม 2550 08:00 น. - comment id 733199
แด่สามดวงใจใสหยาดเย็น ดั่งน้ำค้างในยามเช้าแสนหวาน น้องหญิงรพี คุณปลายตะวัน น้องธนา พี่พุดตื่นมารับฟ้าอรุณที่แสนสวยสด งดงามกระจ่างสว่างไสวค่ะ และ.. ด้วยดวงใจ ที่มากมีเรื่องรานร้าวเศร้าหมอง มากรายกล้ำกระทบ ทำให้ดวงใจพี่พุดได้หยุดคิดทบทวน หวนไห้เหว่ว้าค่ะ เสมอเสมือนคำที่ว่า การพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์ การประสบกับสิ่งที่ไม่รักก็เป็นทุกข์ เห็นทุกข์เห็นธรรม เช่นนั้น ฉะนี้เอง จึ่งมิให้เพรงกรรมมาทำร้ายทำลายหัวใจ ดวงงามให้...ได้นานค่ะ รู้ปล่อยวาง ว่าง แม้นได้บ้างมิได้บ้าง ก็เพียรพยายาม อย่างที่สุด ที่จะหยุดหนาวในใจให้เป็นนิรันดร์ ด้วยรักและรักค่ะ พุดไพร สาวบ้านนา
3 สิงหาคม 2550 08:36 น. - comment id 733207
เช่นดวงดอกไม้ป่ากับฟ้ากว้าง มิอ้างว้างบานละออพ้อลมฝน บริสุทธิ์ใสณ..กลางไพรไร้ตัวตน มิหลงวนในทะเลโลกย์โศกน้ำตา....นิรันดร์..!
3 สิงหาคม 2550 09:11 น. - comment id 733221
คุณพุด........... แหะๆ แต่เก่งจังเลย เม้นท์ไม่ออกเลยค่ะ เช้า ๆ เจอกลอนแง่คิดดี ๆ ภาษาสวย ๆ มันก็เหมือน เติมสิ่งดี ๆ ในชีวิตไปด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะกับภาพ และภาษากลอนให้พวกเราได้อ่านกัน
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
3 สิงหาคม 2550 13:29 น. - comment id 733318
มาอ่านงานงามตามเคยครับ คงสบายดีนะครับ ภาพก็งามเหมือนสาวงามแห่งพงไพร
3 สิงหาคม 2550 16:18 น. - comment id 733432
หลายๆคนวิ่งหาความเจริญ แต่มีคนส่วนน้อยที่วิ่งหาธรรมชาติ และความเป็นอยู่อย่างไทยคะ.. จันทร์ก็ชอบอย่างหลังนะคะ แต่ตอนนี้ยังมีภาระอยู่
3 สิงหาคม 2550 17:59 น. - comment id 733491
สวัสดีค่ะพี่พุด พี่พุดสบายดีป่าวค่ะบัวคิดถึงพี่พุดเสมอค่ะ เมื่อวันเข้าพรรษาบัวไดมีโอกาส ไปทำบุญทอดผ้าป่าที่อุบลฯมาค่ะ ไปใส่บาตรข้าวเหนียว ที่นั้นมีชาวบ้าน มาทำบุญกันมากมาย และทุกท่าน ยิ้มแย้มน่ารักมากค่ะ บัวไปดูเทียนแกะสลักวันที่ไปยัง ไม่แห่ค่ะ แค่ทางนั้นนำมาโชว์ให้ดูสวยงาม มากค่ะ เพื่อนๆบัวบอกว่าปีหน้าเราจะไปกันอีกไปดูวันแห่กันเรยค่ะ คนเยอะมากแต่สวยสมใจค่ะที่ได้ไปดู และบัวยังไปกราบหลวงปู่ชา ที่วัดป่าพง ด้วยค่ะ พอดีวันที่ 29 ที่จะกลับมา รถไปจอด ที่วัดใกล้ๆกลับที่เขาจัดงาน บัวเรยขอให้รถรอ บัวเรยได้เวียนเทียน ด้วยค่ะพี่พุด ดีจังค่ะ บัวคิดถึงพี่พุดบัวจะมาอ่านงานพี่เสมอค่ะ บัวขอให้พี่พุดมีสุขภาพที่แข็งแรง ขอให้พระคุ้มครองพี่พุดค่ะ
3 สิงหาคม 2550 21:18 น. - comment id 733570
ได้อ่านกลอนของพี่พุดแล้ว รู้สึกภูมิใจยังไงไม่รู้คับ ที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย อยู่ใต้ร่มพระบรมโพธิสมภาร ของพระเจ้าแผ่นดิน และได้นับถือพระพุทธศาสนา ผมว่า ไม่มีที่ไหน ที่ประชาชนจะมีความสุขมากมายได้เท่าที่นี้แล้วละครับ แต่น่าเสียดายนะครับ ที่คนไทย บางคนกลับไม่สำนึกในความเป็นไทย เอาแต่ทำลายบ้านเมือง ขอให้สวรรค์ลงโทษทีเถอะ สาธุ แวะมาอ่านผ่านมาชื่นชมผลงานครับผม
3 สิงหาคม 2550 23:47 น. - comment id 733655
น้องศรรกราน่ารัก..
4 สิงหาคม 2550 11:14 น. - comment id 733759
หน้าส่วนตัว
แวะมาอ่านค่ะพี่พุด
คิดถึงจังค่ะ
ด้วยความเคารพรักเสมอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
