ขอบคุณ..ที่ทำให้ฉันรู้สึกดีเมื่อเธอไป ขอบคุณ.....ด้วยใจเมื่อเธอไกลไปจากฉัน ขอบคุณ..ที่ความรักสองเราสิ้นลงพลัน ขอบคุณ.....ที่ยอมจากกันแยกทางเดิน ขอบคุณ............ที่ได้รู้จักเธออีกคนหนึ่ง ขอบคุณ...............ความคิดถึงฝากมายามห่างเหิน ขอบคุณ...............ทุกช่วงเวลาเคยมีเธอดีเหลือเกิน ขอบคุณ...............ที่เคยเดินบนทางรักร่วมใฝ่ฝัน ขอบคุณ.....ที่ทำให้ฉันหันมองคนรอบข้าง ขอบคุณ.....ที่เอาวันว่างคืนให้ฉัน ขอบคุณ.....ที่เราเลิกราร้างกัน ขอบคุณ.....ที่ส่งฝันของฉันกลับคืน ขอบคุณ...............ความหวังดีหลัง เลิกรา ขอบคุณ...............ฝากกลับไปว่าอย่ากลับมาฝืน ขอบคุณ...............ด้วยใจอย่าใกล้กันอีกทุกวันคืน ขอบคุณ...............ที่ทำให้ฉันสะอื้นใจทุกครา ขอบคุณ.....ที่ทำให้ฉันมองฟ้าใหม่ ขอบคุณ.....ด้วยใจไม่อาลัยหรอกหนา ขอบคุณ.....จริงจริงไม่มีแล้วคราบน้ำตา ขอบคุณ.....มาลา...ด้วยความเข้าใจ.........
1486
4
0
27 พฤศจิกายน 2550 10:11 น. - comment id 793796
อิอิขอที่หนึ่งเถิดเพี้ยง....สาธุ
27 พฤศจิกายน 2550 10:35 น. - comment id 793802
ที่ 2 ก็ได้ฟร่ะ
27 พฤศจิกายน 2550 10:36 น. - comment id 793803
ขอบคุณความรัก..ที่ทำให้เรารู้จักกัน
27 พฤศจิกายน 2550 10:48 น. - comment id 793810
ขอบคุณอะไรก้ตามทีทำให้ ได้รู้จักพี่พิม ขอบคุณอะไรก็ตามที่ทำให ้ได้รู้จักที่นี่ ขอบคุณนะคะ รักพี่พิมจังเลยค่ะ
27 พฤศจิกายน 2550 10:49 น. - comment id 793812
27 พฤศจิกายน 2550 10:59 น. - comment id 793820
ความคิดถึงและความห่วงใย ไม่จืดจางไปด้วยกาลเวลา อิอิ ประโยคนี้เคยพูดไว้กับบางใครเมื่อสิบกว่าปีก่อน ณ วันนี้ก็ยังพูดเหมือนเดิม คนเดียวลำพัง
27 พฤศจิกายน 2550 11:35 น. - comment id 793839
คำกลอนขอขอบคุณหวนครุ่นคิด ในดวงจิตมิตรคนนี้ที่หวานไหว อ่านทุกครั้งอยากจะเห็นเช่นใครใคร จากดวงใจใครคนหนึ่งซึ่งห่างกัน เกิดอารมณ์สุนทรีกวีซ่าน เพียรจดจารกานท์กลอนอักษรสันต์ อีกมุมมองของเพื่อนหนอก่อชีวัน ให้ตื้นตันสุขฤดีทวีครวญ
27 พฤศจิกายน 2550 12:03 น. - comment id 793863
จากกันอย่างเข้าใจ...คงไม่เจ็บนานนะคะ
27 พฤศจิกายน 2550 12:39 น. - comment id 793892
สวัสดีค่ะ...พิมญดา.. แวะมาทักทายชื่นชมผลงานค่ะ.. ทานข้าวยังคะ... รักษาสุขภาพด้วย.. คิดถึงค่ะ..
27 พฤศจิกายน 2550 13:08 น. - comment id 793907
ขอบคุณ บทกวีชี้ชวนอ่าน ขอบคุณ กาลเวลาพาเข้มแข็ง ขอบคุณ ความรักมีให้ไม่เปลี่ยนแปลง ขอบคุณ ที่แสดงเห้นความห่วงใย
27 พฤศจิกายน 2550 14:21 น. - comment id 793948
คนเราเมื่อเจอกับปัญหาการมองโลกในแง่บวกช่วยได้มากเลยนะคะ (บางทีอาจได้เป็นนางงามจักรวาลด้วยนะ ) ฮิ ฮิ ฮิ
27 พฤศจิกายน 2550 14:39 น. - comment id 793967
มีคำลาก่อนจากกัน ยังทำให้เราทราบถึงเหตุ - และผลนะค่ะ ดีกว่าการหายเงียบค่ะ....
27 พฤศจิกายน 2550 15:08 น. - comment id 793998
ขอบคุณกันไป ขอบคุณกันมา อิอิ
27 พฤศจิกายน 2550 17:13 น. - comment id 794054
1..คุงพี่มณีจันทร์ได้ที่1รับรางวัล ไปเยย..จุ๊บๆๆ..อิอิ
2...คุงพี่ยาพาราได้ที่2..จุ๊บๆ2ทีคะ..อิอิ
3..ดีเจ้าคะครูพิม..รักข้ามขอบฟ้า..รักครูพิมคะ จุ๊บๆๆ
4...นู๋เพียงแพรวพี่ก็ขอบคุณที่บ้านกลอนทำ ให้พี่ได้รักน้องสาวคนนี้..จุ๊บๆๆ
ดีเจ้าคะคุณนิศารัตน์.. ขอบคุณบทกลอนไพเราะและให้กำลังใจ ขอบคุณเจ้าคะ..จุ๊บๆด้วยคะ
6...ดีเจ้าคะคุณครูรพี... เศร้าจังดูเหมือนจะอ่านแบบยิ้มไม่ออก ท้ายสุดนะคะ..คนเดียวลำพัง..เหมือนกันคะ แง้งงงงงงงงงงงงง..ร้องด้วย
7..ดีเจ้าคะคุณหนุ่มน้อย... ขอบคุณที่ติดตามกลอนพิมคะ ไปอ่านที่บ้านคุณนะคะ...อิอิ
8...ดีคะคุณเพียงพริ้ว.. คิดถึงจังหายไปนานเลย จากกันอย่างเข้าใจ จากแบบไหนก็เจ็บเนอะ..ยิ้มได้แล้วคะ..อิอิ
9...ดีเจ้าคะคุณหมอนอิง.... ยังไม่ได้ทานข้าวคะ รักษาสุขภาพเช่นกันคะ ใส่เสื้อหนาๆๆนะคะอากาศหนาวแล้ว..
10..ดีเจ้าคะพี่ไหมไทยคนสวย.. ขอบคุณที่ได้รู้จักพี่ที่บ้านกลอนคะ คิดถึงนะคะจุ๊บๆๆ
11..ดีจ้าข้าวหอม.. คะ..จารอดูนางงามจักลวาลบ้านกลอนไทย อิอิ...ตอนแรกที่จากก็มองแบบเห็นแก่ตัว อะคะคิดไปเองมากมาย..พอหายเริ่มมีสติเรานี่บ้าจริงเชียวอิอิ....สงสารตัวเองจังคะ....
12....ดีเจ้าคะคุณรี.... ใช่คะแต่ปัจจุบันนี้พิมยังงง กับคำลาของคนที่ไม่จริงใจเลยคะ ทำให้พิมมองความรักไม่มีตัวตนได้ใจจริงๆๆเลยคะ....
13...ดีคะคุณเฌอมาลย์.. แหมๆๆมาแซวพิม ก็ไม่รู้จะขึ้นต้นว่าอะไรนี่คะ ขอบคุณที่เขาเห้นพิมเป็นเพื่อน ดีแล้วคะ...อิอิ
27 พฤศจิกายน 2550 17:17 น. - comment id 794056
ขอบคุณคนเคยรักประจักษจิต ขอบคุณมิตรคำกลอนอาทรฉัน ขอบคุณเวลาผ่านมาห่วงหากัน ขอบคุณฉันพบเธอแต่เธอเมิน....เฮ้อ..ชีวิต เป็นเช่นนั้นเอง...จากคนที่ยังห่วงใยและจริงใจ.....เสมอ
27 พฤศจิกายน 2550 18:39 น. - comment id 794122
อ่านแล้วอินเลยแฮะ - - คิดถึงอดีต....คนรัก คนๆนั้น เฮ้อออ
27 พฤศจิกายน 2550 19:10 น. - comment id 794152
27 พฤศจิกายน 2550 20:56 น. - comment id 794199
ถึงแม้ความห่วงใยไม่เหมือนเก่า แต่ยังเฝ้าห่วงใยมิใช่หรือ เพราะแง่งอนฝังกมลจนดึงดื้อ ตัดรักฤๅจะตัดขาดอนาถใจ ยอมรับเถิดหัวใจที่ไหวหวั่น ยังรักมั่นแน่วแน่มาแต่ไหน เจ็บเพราะรักทรมาณสักปานใด เจ็บเพราะใครเจ้ายังแอบฝังจำ มาเพ้อพร่ำอำพรางกลางลมหนาว ลืมรักร้าวลวงหลอกสิ้นชอกช้ำ ใจดวงน้อยย่อยยับมิกลับลำ จึงลำนำ ขอบคุณ ทั้งขุ่นใจ จะลืมได้จริงรื้อ มะเชื่อหรอก จาบอกให้
27 พฤศจิกายน 2550 21:22 น. - comment id 794209
15..ดีเจ้าคะคุณคีตากะ.. ขอบคุณค้าความห่วงใยและความจริงใจ อิอิ..ขอบคุณกลอนเพราะๆๆด้วยคะ
16..ดีเจ้าคะคุณDarkness_Hero .. ขอโทษนะคะที่โดนใจคุณคิดถึงอดีต พิมไม่ได้ตั้งใจคะ..
17..สวัสดีคะคุณการ.. ใช่คะบางครั้งพิมก็คิดถึง บางอย่างที่ผ่านมากับความรู้สึกดีดีแค่ นั้นเองคะ...
18..อยากจะลืมในสิ่งที่ผิดพลาดมา พิมญดาไม่ใช่แม่มดหนา จะเสกให้ความช้ำในอุรา หมดไปจากซากน้ำตาที่ไหลนอง หากพี่ชายไม่สงสารน้องคนนี้ ขอจงย้ำให้ฤดีแตกเป็นสอง แบ่งไปทิ้งลงแม่น้ำลงลำคลอง พี่ไม่ต้องสงสารน้องคนนี้เลย
มาก็ดึกแถมมาสะกิดแผลจัย
พี่กุ้งงงงงงงงย่าง....
27 พฤศจิกายน 2550 21:24 น. - comment id 794211
เศร้าจังเยยอ่ะ...
27 พฤศจิกายน 2550 21:41 น. - comment id 794217
หน้าส่วนตัว
พี่ก้างยุ่งยุ่งจริงน้องหญิงบอก
คนช้ำชอกไม่สงสารพาลตอกย้ำ
เถิดจงรู้พี่ชายใช่ใจดำ
ทุกคืนค่ำเป็นห่วงดุจดวงแด
แสนสงสารน้องสาวผู้ร้าวรัก
จงห้ามหักใจร้าวคราวพ่ายแพ้
คนที่รักปักใจไม่เหลือบแล
จะแยแสความช้ำอยู่ทำไม
น่าในโลกนี้ยังมีสิ่งสวยงามอีกมากมายน่ะ
ยิ้ม น่า นะ
27 พฤศจิกายน 2550 21:44 น. - comment id 794219
20..ดีเจ้าคะคุณชมพูภูคา
อดีตเศร้าเขาห่วงใยมาอะคะ ขอบคุณด้วยความเข้าใจคะ
27 พฤศจิกายน 2550 21:51 น. - comment id 794222
21..เขาไม่มีค่าคู่ควรกับน้องแล้ว ใจดวงแก้วหดหู่ดูภาพฝัน มันสะกิดแผลใจอยู่ทุกวัน ได้แต่ผันอักษรผ่อนอุรา พิมก็รู้ว่าพี่ชายนั้นห่วงน้อง รักครรลองไม่จริงอย่าห่วงหา พิมรู้แล้วเจ้าคะเรื่องผ่านมา ใจด้านชาไม่ศรัทธารักแล้วเอย
27 พฤศจิกายน 2550 22:07 น. - comment id 794227
สิ้นศรัทธาในรักยิ่งหนักจิต โถมิ่งมิตรได้โปรดหนอขอเอื้อนเอ่ย อย่าด่วนหนีรักไปจากใจเลย แม้กระเทยยังสมรักประจักษ์ใจ แล้วกระไรน้องพี่ที่สวยสด จะมาอดอาลัยพร่ำร่ำร้องไห้ ลืมเสียเถิดรักลวงอย่าห่วงใย ฟ้าวันใหม่ยังสวยได้อีกหลายวัน นั่นแน่ะยิ้มแล้ว แถมแลบลิ้นแผล็บๆด้วยล่ะ
27 พฤศจิกายน 2550 22:50 น. - comment id 794242
24...ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากมายพี่ ตัวน้องนี้ยังยิ้มได้ใจแจ่มใส ก็เห็นพี่โผล่มาพิมดีใจ มีพี่ชายใจดีคอยชี้ทาง
28 พฤศจิกายน 2550 07:24 น. - comment id 794300
ขอบคุณเช่นกันที่มีผลงานดี ๆ มาให้อ่าน มาทานกาแฟกันก่อนสิครับ มีหนมไรกินมั่งล่ะ
28 พฤศจิกายน 2550 12:55 น. - comment id 794467
ไม่เจอกันนาน..เก่งขึ้นมากเลยเนาะ...คิดถึงนะครับ อีกไม่นาน งานคงจะไม่รัดตัวจะไดมาแวะทักกันบ่อยๆครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
