**.. โลกกลมกลม กว้างใหญ่ เกินไปนัก
จนความรัก ของเรา เข้าไม่ถึง
โดยโดดเดี่ยว เดียวดาย ใคร่คำนึง
มิอาจซึ้ง หทัย เช่นใครมี..
**.. บุพเพสันนิวาส ประหลาดเหลือ
มิได้เผื่อ เจือใจ ไว้ที่นี่
สายลมรัก พาดผ่าน ธารนที
ทิ้งธุลี เศษซาก รักฝากใคร..
**.. อารมณ์คน รอหวัง ช่างหงอยเหงา
เพียงตัวเรา ร่างโรย ละโหยไห้
ปรารถนา คนครอง สี่ห้องใจ
แม้ภาพใน วันนี้ มิมีเลย..
**.. โลกกลมกลม กว้างใหญ่ มากไปอีก
จนอยากปลีก ตนนิ่ง เสียจริงเอ๋ย
หยุดรอนแรม เรียกรัก จากที่เคย
หวังรักเชย ชื่นอุรา ... จักมาเอง ...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
8 เมษายน 2552 21:12 น. - comment id 971951
แสนสงสารคนเหงาเศร้าหัวใจ ไม่มีใครเคียงข้างดังใจหมาย อยากมีสาวเคียงคู่อยู่ข้างกาย นอนเดียวดายมานานสาสารจริง ....รออีกนิดนะ เวลาคือคำตอบจ้า อายุแค่นี้เอง สบายดีไหมเอ่ย

9 เมษายน 2552 10:50 น. - comment id 972093
สวัสดีค่ะโลกกว้างใหญ่กว่าตัวเรามากมายนัก หากรอรักจากคนอื่นคงไม่ไหว หากเฝ้ารออยู่อย่างนี้รอเรื่อยไป นานแค่ไหนใครตอบได้รักจึงมี ขอให้รักตัวเองที่หนึ่งก่อน แล้วค่อยย้อนรอรักที่สุขขี ใครอีกคนที่จะมาคู่ชีวี คิดให้ดีทั้งตรึกตรองดูให้นาน ใจจะได้ไม่ต้องมาชอกช้ำ อยากจะย้ำระวังไว้ใจร้าวฉาน รอคอยอยู่เรื่อยไปเป็นตามกาล คงพบพานคนดีที่เข้าใจ ................

15 เมษายน 2552 17:26 น. - comment id 973603
** โลกกลมกลม กว้างใหญ่ เกินไปนัก
เมื่อความรัก จักเพรียก ร้องเรียกหา
หากบุพเพ ไม่หาย จากสายตา
ความรักพา สุขสอง ประคองเคียง....ฯ
ใจเย็นๆจ้า...อีกหน่อยวันนั้น..คงมาถึงนะคะ..


