**.. ประชาธิปไตย ... ที่เพรียกหา ..**

ต่อง (ต้อง) ksg

**.. เพราะ  สิทธิ เสรีภาพ  ใช่หรือไม่
     ที่แบ่งไทย แตกแยก จนแตกต่าง
     ปรารถนา คำนี้ มิปล่อยวาง
     มุ่งแบ่งข้าง สร้างค่าย เป็นหลายกอง..
**.. เพราะ  ประชาธิปไตย  มิใช่หรือ
     ที่ยึดยื้อ ขัดแย้ง แบ่งเป็นสอง
     อ้างตัวตน ชอบธรรม ตามครรลอง
     เพื่อสนอง ความใคร่ ใครบางคน..
**.. มีจริงเหรอ  อำมาตยาธิปไตย 
     หรือเพียงใคร สัปรับ สร้างสับสน
     เล่นละคร แหกตา ประชาชน
     ปิดถนน วุ่นวาย ไปทั้งเมือง..
**..  ประชาธิปไตย  ใครก็พร่ำ
     โม้คะมำ แสนรู้  ว่าฟูเฟื่อง
     ณ ตัณหา อยากอยู่ (กู)รู้เนืองเนือง
     สร้างแดง  เหลือง โปรโมท จนโจษจัน..
**..  ขอพื้นที่ ตรงกลาง ว่างสักนิด
      พักความคิด ร้อนแรง แบ่งเธอ  ฉัน
       ด่าแต่เขา เราก็เป็น มันเช่นกัน 
      วอนหยุดรั้น วางเหยื่อ เพื่อเดินเกม..

**..  น้อมเทิดทูน  สถาบัน  อันสูงค่า
      ด้วยชีวา อุทิศตน อย่างข้นเข้ม
      ตราบใครเทียบ เปรียบพลาง สร้างประเด็น
      จักได้เห็น   มหาประชาชน   คนของจริง...
   

  ด้วยคำว่า  ประชาธิปไตย  นี่เองที่ใครๆก็เรียกร้องและเอ่ยอ้างกันอยู่เสมอ 
ทั้งที่จะมีใครสักกี่คนที่เข้าใจอย่างแท้จริง กระผมขอแสดงความคิดเห็นในฐานะคนกลาง 
และในฐานะนักกฎหมายรุ่นใหม่ สะท้อนถึงภาพการเมืองไทยในวันนี้
โปรดอย่าว่าผมเลย เพราะผมก็เพียงแสดงความเห็นบนครรลองที่ใครๆต่างก็กระสันกับสิ่งนี้ ...      ประชาธิปไตย 

    ด้วยความหวังดี
ก.นพดล  รักษ์กระแส
ก.ประแสร์  ศิษยาพร