**.. สื่อมวลชน กับ โลกของความเป็นจริง ..**

ต่อง (ต้อง) ksg

**.. บนพื้นฐาน สื่อมี เสรีภาพ
     หลงเอิบอาบ อารมณ์ ชมกันใหญ่
     ปลายปากกา ดุจดาบ ปราบทั่วไป
     หากเธอใช้ หลบเร้น ก็เช่นโจร ..

**.. ทัศนะ แคบคับ กับแนวคิด
     มั่วชี้ทิศ ข่าวพาด ให้ผาดโผน
     กล่อมประชา สรรพเสียง ชวนเอียงโอน
     ล้วนโชกโชน ชั้นสมอง ของวงการ ..
**.. พิพากษา ผู้คน จนป่นปี้
     ทั้งทั้งที่ สื่อไซร้ หาใช่ศาล
     แต่งจำเลย สังคม โหมประจาน
     ยอดผลงาน หน้าหนึ่ง พึงกระทำ ..
**.. หลายหลายครั้ง พลั้งตน ว่าคนใหญ่
     ไม่ถูกใจ ก็พร้อมเทียบ รุมเหยียบย่ำ
      หนังสือพิมพ์ โทรทัศน์ จัดประจำ
      โคตรชี้นำ ดุ่มดง เพลินหลงทาง ..
**.. สื่อไม่มี อภิสิทธิ์ คิดให้มาก
     ใช่หมึกจรด ลมปาก มุ่งถากถาง
      ตราบเธอไม่ ดำรง วางตรงกลาง
      ก็เช่นหาง บั้นท้าย ในสังคม ..
 
**.. สื่อจงกล้า ใจกว้าง อย่างจริงแท้
     ใช่อ้างแต่ เสรี  มีกันถม      
     พิราบน้อย ลอยเหลิง มัวเริงลม
     อาจจ่อมจม ผืนดิน สิ้นสักวัน ...
  
  ปล. ผู้เขียนขออภัย หากบทกวีนี้จะไปจี้ใจดำของผู้ใด เพราะผู้เขียนเพียงแต่
 เขียนไปตามความเป็นจริงเพื่อสะท้อนสังคมและความคิดอีกแง่มุมหนึ่ง
 ของประชาชนทั่วไป ที่อาจจะมองสื่อ(บางแห่ง บางคน) ในมุมที่แตกต่าง
 ขออภัยอีกครั้ง และขอบคุณหากมีผู้เห็นด้วยกับผู้เขียนที่อยากเห็น
 สื่อมวลชนในวันนี้ทำหน้าที่อย่างถูกต้องตามคำนิยาม ...

ด้วยความหวังดี
ก.นพดล  รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร