ในกรงเหล็กล้อมรอบเหมือนกรอบขัง เสียงที่ฟังไร้ศัพท์เกินนับเสียง กับถ้อยคำบางคำเปล่งสำเนียง บอกชีพเพียงสินค้าหมาแลกครุ ชีพของทาสนับสิบที่ริบหรี่ ในกรงที่เขากั้นห้องบรรจุ เตรียมจะดับลับวัยในอายุ กับน้ำเดือดร้อนระอุในหม้อแกง ตะกายร่างหนีร้อนในน้ำเดือด เขาแทงคอเอาเลือดจนเว้าแหว่ง จากแผลแล้วแผลเล่าที่เขาแทง เลือดสีแดงละเลงลานประจานเมือง กับชีวิตที่สิ้นไปในวันนี้ ยังจะมีไม่พออีกต่อเนื่อง จากศพแล้วซากเล่าก็เปล่าเปลือง ไร้ประทีปประเทืองในถิ่นทอง ย้อสกลแกวสกลคนกินหมา อนิจจาอนาจารบ้านเมืองหมอง นี่คือความศิวิไลซ์ในครรลอง ใครจะมองกินหมาว่าน่าอาย ใช่เป็นสอใส่เกือกเสือกเรื่องหมา แต่ปัญหาอัปยศข้อกฎหมาย คนยังคงกินหมาอย่างท้าทาย ศีลธรรมทำลายท้าทายกรรม หากเราเสือกเลือกหมาเป็นนายก อาจรบรอยสกปรกนรกต่ำ จากสมัยสู่สมัยไร้คนทำ ให้หมานำเสียบ้างเป็นอย่างดี นักการเมืองของไทยทำอะไรบ้าง เร่เลือกข้างพ่างโผงโกงภาษี ใช่ตัวตอหัวด๊อก(เตอร์)หลอกทุกที เป็นภูติผีหลอกประชาอายหมาเอย
เฮาชาวดอย 26 ต.ค. 2552 22:22 น. - ID 130138 
2240
2
0
26 ตุลาคม 2552 23:21 น. - comment id 1057034
โอว!! โชคดีที่เราเรียนแค่มาสเตอร์ ยังไม่ถึงด๊อก ถึงแม้จะใช้นามปากกาแบบด๊อกๆก็เถอะ 55 แวะมาทักทายครับ แต่งได้ดีมากเลยครับ
27 ตุลาคม 2552 14:56 น. - comment id 1057292
27 ตุลาคม 2552 22:58 น. - comment id 1057487
หมามีดีที่เป็นหมาจึงน่ารัก แม้ค่าจักแลกครุปะลุผล แต่ผู้แทนแสนชั่วทุกตัวตน มิน่ายลเท่าหมา..ตัวน่ารัก.... เขียนได้สะใจดีแท้..พ่อคุณ..คนเก่ง..
28 ตุลาคม 2552 14:49 น. - comment id 1057772
อิอิอิ สะใจดีแท้ อิอิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
