หน้าส่วนตัว
**.. โลกร้อนกว่า วันเก่า เล่าน้องเอ๋ย
ดอกไม้เคย บานช่อ ก็โรยร่วง
ริมบ้านเรือน เปื้อนพร้อย รอยด่างดวง
ผันตามช่วง ทะเล แห่งเวลา..
**.. พระวิหาร พังภินท์ แทบสิ้นซาก
แต่กาฝาก สำราญ มารศาสนา
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เปลี่ยนไปมา แต่ละบท ตามกฎกาล..
**.. วัฒนธรรม ดั้งเดิม เริ่มหดหาย
แสนเสียดาย ยากปลง ในสงสาร
ประเพณี สืบต่อ ก่อสันดาน
อันตรธาน ฉับพลัน ชั่ววันคืน..
**.. กาลเวลา ราตรี ทิวาวาร
ไหลสู่ธาร ล่องไป ไม่อาจฝืน
เฉกสำนึก บางครั้ง ไม่ยั่งยืน
ปรับเปลี่ยน เป็นอื่น ดาษดื่นกมล..
**.. วันหนึ่งโลก ร้อนลุ ระอุไหม้
ยังวางใจ แน่นนับ มิสับสน
ความศรัทธา ผูกพัน นั้นดาลดล
มิเปลี่ยนคน อย่างฉัน ให้ผันแปร..
**.. แต่วันนั้น เธอยัง ยืนอยู่ไหม
หรือเหนื่อยใจ เลิกร้าง อย่างแน่วแน่
ริมเรือนหลัง เก่าเชย ที่เคยแล
คอยหนึ่งใคร หากแม้ ไม่มีเลย...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
ต่อง (ต้อง) ksg 19 พ.ย. 2552 00:18 น. - ID 130728 
1083
1
0
20 พฤศจิกายน 2552 21:36 น. - comment id 1066354
แวะมาชมผลงาน....เพราๆค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
