ขอบคุณ...ใครบางคน

ศาลาไทย


เธอบอกว่าหากวันไหนที่เหนื่อยหนัก
จงหยุดพักและมองไปในฟ้ากว้าง
ถึงคืนค่ำยังฉ่ำใจใช่จืดจาง
แม้อยู่ห่างแต่ความรักจักอยู่ยัง
เพียงดาวพริบวิบวาว ณ ราวฟ้า
ใจที่ล้าเริ่มกร้าวแกร่งด้วยแรงหวัง
สานศรัทธาแห่งอุ่นอ้อมหลอมพลัง
เหมือนน้ำหลั่งรดรินใจมั่นไมตรี
เก็บเก็จดาวจากราวฟ้ามาเรียงร้อย
เป็นสรวงสร้อยสอดสายรุ้งจรุงสี
ทางช้างเผือกเลือกมาต่อให้พอดี
คล้องไว้ที่หัวใจ...ใครบางคน				
comments powered by Disqus
  • cool hearted

    9 เมษายน 2545 09:51 น. - comment id 44974

    ไพเราะมาเลย เยี่ยม เยี่ยม ชอบจัง
  • ทะเลขวัญ

    9 เมษายน 2545 10:36 น. - comment id 44975

    ชอบบทสุดท้ายมากเลยค่ะ รู้แล้วใช่ไหมนี่คือเหตุผลที่รักงานคุณและพลอยรักคุณไปด้วย..
    ขอยืมบทกวีนี้ส่งต่อให้คนดีที่ทะเลรักที่สุดที่อเมริกานะคะ
  • ทะเลขวัญ

    9 เมษายน 2545 10:38 น. - comment id 44976

    อยากให้สอนให้เขียนเก่งๆยังงี้บ้างนะคะ ไม่ถนัดกลอนเลยค่ะ ถ้ากรุณาคงทราบเบอร์เมล์แล้วนะคะ ด้วยรักและศรัทธาและอยากรู้จักมากๆนะคะ
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    9 เมษายน 2545 12:44 น. - comment id 44994

    เพราะจัง
    หวานมากๆๆเลยนะ
    
  • เจ้มูน..... อิอิ

    9 เมษายน 2545 13:37 น. - comment id 45002

    ด้วยลำนำคำร้อย ให้คล้อยจิต
    คำนึงคิด พิศมัยเป็นหนักหนา
    สั่นสะเทือนดวงจิตให้ตรึงตรา
    ปราถนาใคร่พบหน้านวลอนงค์
  • คะน้า

    9 เมษายน 2545 20:54 น. - comment id 45034

    หวานมาก วันหลังต้องเข้ามาอ่านบ่อยๆซะแล้วสิ
  • ข้าวปล้อง

    9 เมษายน 2545 23:05 น. - comment id 45039

    หยดย้อยเลยล่ะค่ะ ^O^
  • ช่างฝัน

    10 เมษายน 2545 14:16 น. - comment id 45109

    หวานมากมากเลยค่ะ o(='_'=)o
  • ศาลาไทย

    12 เมษายน 2545 09:03 น. - comment id 45357

    คุณทะเลขวัญ...ว่างก็เมลล์มาคุยได้นะ :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน