เธองาม...เพราะความทุกข์ที่รุกเร้า
ดั่งยอดเขาหิมะสุมปกคลุมขาว
แม้เยือกเย็นยังสะอางสุดพร่างพราว
รอเธอก้าวข้ามผ่านสราญรมย์
เธองดงามยามท้อย่นย่อนัก
ดั่งดอกรักซบกิ่งยิ่งสวยสม
ยามอาทิตย์แผดแสงทั้งแรงลม
พาเธอก้มหวนระลึกได้ตรึกตรอง
เธอคงงามยามพ่ายมลายฝัน
ดั่งราหูอมจันทร์ฟ้าพลันหมอง
แม้ความมืดน่าประหวั่นคราหันมอง
แต่แสงทองจะปรากฏเพียงอดทน
เธอยิ่งงามยามเหงาและเศร้าสร้อย
ดั่งกล้าน้อยถูกพายุดูสับสน
ทดสอบการตั้งรับกับตัวตน
เพียงรอผลยิ่งใหญ่ได้ปรีดา
เธอแสนงามยามชีวิตต้องผิดหวัง
ดุจดักแด้ในรวงรังยังเดียงสา
รอเติบใหญ่เหมาะสมบ่มเวลา
กางปีกกล้าโผผินโบยบินไกล...
คีตากะ 30 ก.ค. 2558 11:35 น. - ID 149321 
3477
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
