ทุกย่างก้าวหนาวร้อนสัญจรทั่ว
โลกมืดมัวซอกแซกแบกกระเป๋า
ทั้งไกลใกล้ใต้หล้าทาทาบเงา
บนถนนเปลือยเปล่าอันเทาทึม
แบกพาใจใส่เป้เพียรเร่ร่อน
ค่ำก็นอนในราตรีที่เคร่งขรึม
สำรวจโลกครึ่งตื่นสะลือสะลึม
เสียงพำพึมท่องปรัชญาตำราเรียน
แต่ละก้าวดั่งบันไดไต่ดั้นด้น
หมายสืบค้นความหมายร่ายขีดเขียน
รินหยาดเหงื่อน้ำตาแทนค่าเรียน
หมายส่องเทียนในโลกมืดจนชืดชา
โลกที่เห็นเป็นตามแต่ความคิด
ผลผลิตแห่งใจให้กังขา
แจ้งแห่งจิตโลกก็ไร้ในมายา
แสวงหานอกกายจนสายเกิน
ธรรมชาติแท้ไซร้ไม่เคยเปลี่ยน
โลกโล่งเตียนดับดินสินธุ์ตื้นเขิน
ชนตกตายว่ายเวียนใช่บังเอิญ
ทุกก้าวเดินมีเหตุเจตจำนง
เพียงกฎเกณฑ์เข้าใจหรือไม่เล่า
โลกเพียงเงาใช่แท้แค่ฝุ่นผง
ท่านสร้างกฎตราไว้ให้ดำรง
ใช่ลุ่มหลงลักษณาตามืดมน
ศาสนามาที่หลังการสร้างโลก
ล้วนอุปโลกน์กันไปให้สับสน
เพียงปลอบโยนยามร้าวให้ชาวชน
ยึดผู้คนด้วยวิถีพิธีการ
เมื่อจิตรู้มิห่างไกลวิสัยนัก
ไยมิพักสำรวจตรวจสังขาร
เดินทางสู่มรรคามหายาน
สิ้นสุดการปุจฉาค้นหาธรรม...
คีตากะ 20 ม.ค. 2565 13:45 น. - ID 150291 
1469
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
