**..จบเสียที มิตรเอ๋ย มิตรที่รัก
ควรจะหัก ไมตรี ที่มอบให้
ลบเลือนภาพ ความหลัง หากฝังใจ
ทิ้งมันไว้ ข้างทาง อย่างหมางเมิน
**..อย่าไปจำ มันเลย นะมิ่งมิตร
อย่าหวนคิด อดีตฝัน มันห่างเหิน
อย่าหวังดี พูดพร่ำ ช้ำใจเกิน
ต่างคนเดิน ต่างไป ไม่พบกัน
**..ดอกไม้ ในใจ ให้มันเฉา
ความเศร้า เคียงตาม แม้ยามฝัน
ภาพเก่า พ้นผ่าน ยิ่งนานวัน
ฟ้าใดกั้น มิตรภาพ เคยซาบซึ้ง
**..ไม่มี วันนั้น อีกแล้ว
ไร้แวว ชื่นจิต คิดถึง
ไร้ถ้อย ร้อยคำ รำพึง
วันซึ่ง จากลา มาแสนนาน
**..จบแล้ว จบสิ้น มิตรเอ๋ย
นึกว่าเคย รู้จัก สมัครสมาน
ลืมเถิด คำมั่น ครั้งวันวาน
คำสาบาน มันไม่ขลัง...เหมือนดังเดิม
ด้วยความหวังดี
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
ก.นพดล รักษ์กระแส
ขอขอบคุณ ลุงเวทย์ ที่ช่วยขัดเกลาบทกลอนให้ดีขึ้นครับ
8 พฤศจิกายน 2545 02:20 น. - comment id 94283
อ่า...งั้นก็ไม่เป็นมิตรแล้วซิ.. โธ่! ไม่น่าเลย ป้ามีอีกแนวคิดล่ะ เขาอาจไม่ได้เปลี่ยนเพียรพิศก่อน อาจแค่อ่อนแอจิตคิดกุศล หรือเขาผิดจากเจ้าเฝ้ายึดตน เปลี่ยนที่คนหรือที่จิตคิดหยั่งดู .. เหตุที่เสียใจเพราะเค้าผิดจากสิ่งที่เราคาดไว้ในสมองของเรา...ใช่ไหม? ไม่หวัง ก็ไม่ผิดหวัง ไม่มีจุดหมาย ก็ไม่หลงทาง.... ด้วยรักและปรารถนาดีจ้า ~^_^~

8 พฤศจิกายน 2545 07:30 น. - comment id 94300
ง่า...เศร้าจัง

8 พฤศจิกายน 2545 08:34 น. - comment id 94317
ให้ลุงดูบทจบแค่บทเดียวเองนี่นา

8 พฤศจิกายน 2545 11:37 น. - comment id 94344
เพราะดีครับว่าง ๆ แต่งมาให้อ่านบ้างนะครับ AU>>di>>TION

8 พฤศจิกายน 2545 13:54 น. - comment id 94391
^*^
^*^
^*^......ถ่ายทอดเป็นบทกลอน.......^*^
ได้เก่งจังเลยยจ๊ะ
^*^.................^___^..................^*^

8 พฤศจิกายน 2545 16:30 น. - comment id 94424
เก่งคับๆ

8 พฤศจิกายน 2545 16:34 น. - comment id 94428
ขอขอบคุณทุกๆความเห็นครับ

8 พฤศจิกายน 2545 20:01 น. - comment id 94450
ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีจังเลยคะ ..คิดถุงพี่ต่องมากๆเลย ^---^ ไพเราะ ..จังเลยคะ ...กลอนนี้ ...
