เมื่อมองไปไกลไกลที่ตรงนั้น
มีใครกันยืนอยู่เธอรู้ไหม
ที่ตรงนั้นหนาวเหน็บเจ็บขั้วใจ
แต่ที่ทนยืนได้นั่นใครกัน
เธอคงลืมมองกลับอีกใช่ไหม
เขาใช่ใครอื่นไกลเกินความฝัน
คือตัวเธอเองนั่นแลที่ถูกปัน
คือความแข็งแรงส่วนนั้นในกายเธอ
7 พฤศจิกายน 2544 08:21 น. - comment id 18078
เห็นด้วยค่ะ....เพราะมากเลยค่ะความหมายดีด้วย

7 พฤศจิกายน 2544 11:32 น. - comment id 18110
เพราะมากครับ

7 พฤศจิกายน 2544 13:27 น. - comment id 18122
เพราะจังเลยจ้า....

8 พฤศจิกายน 2544 01:01 น. - comment id 18196
กลอนเพราะดีจ้า อากาศเริ่มหนาวแล้ว ต้องดูแล ตัวเองด้วยนะจ๊ะ

8 พฤศจิกายน 2544 09:01 น. - comment id 18250
ฮักอย่างแฮงเด้อ

8 พฤศจิกายน 2544 10:01 น. - comment id 18256
มีหนุ่มฝากเบอร์โทรให้ฟา ซะด้วยสิ อ่านกลอนแล้วท่าจะปิ๊งฟานะ

8 พฤศจิกายน 2544 11:34 น. - comment id 18260
คนเรามีมุมมืด และมุมสว่าง อยู่ในตัวเอง ขึ้นอยู่ว่าจะเลือกใช่ส่วนไหน เห็นด้วยนะ ฟา

9 พฤศจิกายน 2544 07:01 น. - comment id 18357
ชอบกลอนที่มีความหมายดี ๆ แบบนี้ค่ะ

9 พฤศจิกายน 2544 10:04 น. - comment id 18415
เห็นด้วยจ้า

15 ตุลาคม 2547 16:45 น. - comment id 145642
/*/ Thank you. /*/
