น้ำตารินไหลในความเงียบ ใดเทียบเท่าคืนอันขื่นขม เคว้งคว้างห่างหายราวสายลม ทุกข์ระทมต่อคำที่ย้ำมา... แสงฉานเคยฉายมาวายวับ ย้อนกลับทางเดิมใช่เพิ่มค่า รู้เห็นเป็นไปในเวลา ดวงตาย่อมบอกถึงซอกใจ... รอเพียงแสงรุ่งของพรุ่งเช้า เชื่อมเราอีกครั้งหวังเริ่มใหม่ ลบรอยคำถามทุกความใน ผ่านไปปล่อยวางลงบางคราว... แสนห่วงยามห่างอย่างวันนี้ ท่าทีหมางเมินเกินคำกล่าว ถามใครสักหนึ่งถึงเรื่องราว ร้อนร้าวเกินประจักษ์รักฤๅชัง... เกาะสีชัง ~ พฤษภาคม ๒๕๔๗
ศาลาไทย 8 ส.ค. 2547 13:12 น. - ID 58704 
913
4
0
8 สิงหาคม 2547 16:55 น. - comment id 308448
โอ้ใจเอยปวดแปลบแสบคำพ้อ เพียงรักล้อไร้ชังฟังสิหนอ อรุณรุ่งพุ่งฟ้าจะมารอ เดินเก็บก่อกอรักร่วมร้อยเรียง
8 สิงหาคม 2547 17:01 น. - comment id 308451
โอ้ใจเอยปวดแปลบแสบคำพ้อ เพียงรักล้อไร้ชังฟังสิหนอ อรุณรุ่งพุ่งฟ้าจะมารอ เดินเก็บก่อกอรักร่วมร้อยเรียง
8 สิงหาคม 2547 22:22 น. - comment id 308628
ดวงสุรีย์อย่าเพิ่งพ้นขอบฟ้า กลัวแสงจ้าตอนเช้าร้าวรอยหมาง มีเรือใบจะรีบชักใบกาง หนีจากเกาะสีชังให้คว้างรอ.... เชื่อมไม่ไหวแล้วรอยแยกบานแบะเกินจะประสาน เผ่นดีกว่า อิอิ
14 สิงหาคม 2547 00:12 น. - comment id 311618
เพราะว่าโง่ไม่ถูกใจใครสักอย่าง ทำทุกทาง---ยังเหงา---เท่าที่เห็น น้ำตาในความเงียบช่างเยียบเย็น ทุกข์ระทมลำเค็ญคาบเป็นตาย นานเท่าไรใจหนึ่งจึงหลุดพ้น แสนสับสน---นิยาม---ความหมาย รักฤๅชัง---รัก---ชัง---ช่างคลับคล้าย ทุกข์---สุข--สร้าง--สลาย----ดั่งสายลม เฝ้ารอคอยแสงรุ่งของพรุ่งเช้า ส่องทาบเงาเป็นเพื่อนเพื่อเลือนขม ให้ลำแดดแผดกล้าเผาอารมณ์ เผาแผดร่างล้างระทมรักฤๅชัง
28 สิงหาคม 2547 12:59 น. - comment id 318078
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียน และฝากรอยอักษรไว้ ขอบคุณ คุณอาภาภัส คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ คุณเกี๊ยวหมูแดง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
