ทำไมเราต้องใกล้กันในวันนี้ วินาทีเมื่อไหร่หนอก่อจุดเริ่ม วันเวลาไยเจ้าเฝ้าแต่งเติม คอยจักเพิ่มหัวใจให้ผูกพัน ยังคิดถึงมุมปากเมื่อยิ้มเปื้อน เคยแอบเอื้อนเอ่ยถามเล่าความฝัน เคยยั่วหยอกเย้าเล่นไม่เว้นวัน เคยดึงดันง้องอนอ้อนเอาใจ กว่ารู้สึก...จึงรู้สาว่าเธอแสร้ง แค่สวมแกล้งบทตามยามอยู่ใกล้ แท้ที่จริงทุกภาพงามของความใน เธอมีใคร...เราต่างรู้อยู่เรื่อยมา นะ...ไม่ควรจะใกล้กันในวันนี้ พอเสียทีความห่วงใยในทีท่า แค่เศษเสี้ยวสงสารผ่านแววตา จึงรู้ว่าทั้งหมดนั้น...ฉันโง่เอง...
ศาลาไทย 15 ส.ค. 2547 04:32 น. - ID 59117 
1401
5
0
15 สิงหาคม 2547 08:04 น. - comment id 312104
กลอนงามให้ความรู้สึกรันทดได้ดีมาก๚ะ๛ size>
15 สิงหาคม 2547 09:36 น. - comment id 312146
..บอกความรู้สึก ..ได้เศร้าจังเลยคะ.. เรน..เป็นกำลังใจ ..ให้คุณ ..นะคะ..
15 สิงหาคม 2547 16:59 น. - comment id 312308
ผมก็อยากเป็นคนไร้ความทรงจำ..แต่ผมทำไม่ได้ซักที... says: !!! แหะ แหะ ขอรับ
15 สิงหาคม 2547 17:20 น. - comment id 312318
รู้อัตตาว่าโง่ย่อมฉลาด เพราะสามารถวิเคราะห์เจาะลึกได้ ดีกว่าโง่งมงายเชื่อง่ายไป จิตหลงใหลในน้ำคำไม่คำนึง
21 สิงหาคม 2547 23:04 น. - comment id 314362
*-*อย่าเสแสร้งแกล้งรัก ให้หนักจิต เมื่อคุณคิดจะจากไม่อยากฝืน กี่น้ำตากี่คืนวันไม่หวนคืน เมื่อจุดยืนเราต่าง บนทางไกล สวัสดีค่ะ พี่หนู แวะมาทักทายค่ะ
24 สิงหาคม 2547 22:22 น. - comment id 316220
ถ้าคุณแต่งเอง คุณรู้ไหม มีคนที่โง่และยอมทำตัวเป็นคนโง่มากกว่าคุณ 1 คน คือ ฉันเอง
28 สิงหาคม 2547 13:02 น. - comment id 318079
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียน ขอบคุณ คุณ Robert TingNongNoi คุณ rain.. คุณพี่ทิวา คุณชัยชนะ คุณ malijauna คุณ chitlada.chai@chaiyo.com บางทีการยอมโง่เสียบ้าง ก็อาจจะดีกว่าฉลาดไปเสียทุกเรื่องทุกครั้ง ...กระมัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
