เก็บตัวไว้ไม่ให้ใครพบเห็น หลบหลีกเร้นการพบหน้าคราหวนไห้ อยู่คนเดียวเงียบเงียบไร้แสงไฟ นั่งถอนใจ ...ทำใจ.. ในม่านเงา เปิดตัวออกหลอกผู้อื่นว่าชื่นจิต อยู่ท่ามกลางมวลมิตรปิดรอยเศร้า ทำหัวเราะเฮฮาเสียงไม่เบา ซ่อนตนจากความเฉาในหัวใจ คลิ๊กหน้าจอรอเวลามาสังสรรค์ สื่อสัมพันธ์เครือข่ายสายสมัย ซ่อนตัวจากโลกจริงจนห่างไกล เปิดโลกใหม่ตามสนองของใจตน คราวหมดสิ้นหนทางสร้างความสุข ชีพถูกรุกหาที่พึ่งถึงกุศล หนีผ้าสี..นุ่งห่มใหม่ใฝ่ท่องมนต์ หมายหลีกหลบให้พ้นจากทุกข์ภัย ไม่ว่าใครต่างมีใจคิดหลบซ่อน ต่างบทตอนต่างวิธีที่แก้ไข หลีกหลบแล้วหลบอีกหลีกร่ำไป หลบไม่พ้น...เพราะใจคอยติดตาม
พี่ดอกแก้ว 1 ก.ย. 2547 08:38 น. - ID 60117 
860
24
0
1 กันยายน 2547 08:53 น. - comment id 320725
สวัสดีค่ะ......พี่ดอกแก้ว ไพเราะจริง ๆ ค่ะ แวะมาทักทายตอนสาย ๆ ค่ะ
1 กันยายน 2547 09:18 น. - comment id 320733
งดงามมากเลยครับ ไม่จำเป็นต้องซ่อน ตัว โดยการหลบหน้าออกมาจากสังคม ครับ เพียงแต่ซ่อนใจไว้ให้มิด แล้วออก มาพินิจในสังคม ใช้สตืควบคุมอารมณ์ ก็คงมีสุขสมใจได้เท่าเทียมกันครับ๚ะ๛ size>
1 กันยายน 2547 10:54 น. - comment id 320766
เอาผ้าขาวห่มร่างพรางสังคม ซ่อนโศกตรมมาดนิ่มปรายยิ้มแย้ม บำเพ็ญทานกรานกราบอาบมนต์แซม จิตแต่งแต้มสวาทโพลงใต้โค้งธรรม... อยากไปบำเพ็ญบุญใกล้ ๆอาจได้อานิสงฆ์บ้าง
1 กันยายน 2547 10:59 น. - comment id 320771
เพียงพลิ้วชอบซ่อนตัวซ่อนใจไว้ใต้กะลาค่ะ เพราะเหมือนเดิมค่ะพี่ดอกแก้ว
1 กันยายน 2547 11:59 น. - comment id 320821
หวัดดีครับ .....อาจารย์..ต้อย.. สวยงามมากเลยครับ มาให้กำลังใจด้วย... อิ....อิ....
1 กันยายน 2547 12:13 น. - comment id 320843
พี่ดอกแก้วมาพร้อมข้อคิดเสมอ ขอบคุณค่ะ
1 กันยายน 2547 12:26 น. - comment id 320861
อ ย่ า เ พิ่ ง เ ห นื่ อ ย อ ย่ า เ พิ่ ง ท้ อ แ ท้ . ทุ ก ปั ญ ห า ย่ อ ม มี ท า ง แ ก้ ไ ข ไ ม่ เ ว้ น แ ม้ แ ต่ ปั ญ ห า หั ว ใ จ เ ว ล า เ ท่ า นั้ น จ ะ ช่ ว ย ใ ห้ อ ะ ไ ร - อ ะ ไ ร ดี ขึ้ น เ อ ง +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
1 กันยายน 2547 13:02 น. - comment id 320899
หาเจอจนได้นะครับ ซ่อนที่ไหนก็จะตามหาให้เจอครับ แวะมาอ่านมาชื่นชมผลงานครับ
1 กันยายน 2547 13:32 น. - comment id 320937
@...ขลุ่ยหลิบ... สวัสดีค่ะ วันนี้มาเล่นซ่อนหากันนะคะ มากำหนดที่ซ่อนสำหรับหลบภัยกันนะ
1 กันยายน 2547 13:46 น. - comment id 320950
@...ทิงนองนอย... คำพูดหนึ่งที่เรามักพบในชีวิตประจำวันอยู่เสมอ ถ้ามีใครคนหนึ่งต้องการตามหาตัวเรา แล้วมาพบอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่ง เขาก็มักจะทักว่า ..แหมมาหลบอยู่ที่นี่เอง หรือมาแอบอยู่ตรงนี้เอง ...หาตั้งนานกว่าจะเจอ บางทีเราก็ไม่ได้คิดจะแอบใคร แต่ความรู้สึกของใจคือต้องการความอิสระ.. จึงเป็นไปโดยปริยายที่..การหามุมสงบ หรืออยู่ในโลกส่วนตัว ..ก็คือการซ่อนตัวจากสิ่งที่ไม่พึงปรารถนา บางคนเมื่อผิดหวังเสียใจ..ก็จะซุกอยู่ในห้องของตนตามลำพัง แต่บางคนกลับหลบหนีความรู้สึกนั้น โดยออกไปรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ส่วนบางคนไม่ผิดหวังเสียใจ แต่ต้องการปลดปล่อยใจอยู่ในโลกที่ไม่มีใครรู้จักตัวตน จึงนิยมซ่อนตัวอยู่หน้าเครื่องคอมพิวเตอร์เพื่อประกอบกิจกรรมต่างๆ และสุดท้ายในวงกว้างก็คือ ต้องการหนีความทุกข์ที่เกิดขึ้นในชีวิต... ด้วยการไปรักษาศีลอุโบสถ หรือศีลจาริณี ...เหล่านี้คือการหนีจากสิ่งหนึ่งไปหาอีกสิ่งหนึ่ง แต่ละวิธีเป็นการตัดสินใจเลือกของแต่ละคนแต่ละปัญหา....แต่สำหรับผู้ที่เข้มแข็งแล้วก็จะไม่หลบหนีไปไหน ด้วยการเผชิญกับความจริงของชีวิตอย่างมีสติปัญญา ขอบคุณมากนะคะทิงนองนอย
1 กันยายน 2547 13:51 น. - comment id 320955
@...พฤหัส กฤษชยรักษ์... บริสุทธิ์..หาใช่ชุดที่สวมใส่ อยู่ที่ใจสะอาดปราศตัณหา ดำเนินตนด้วยสติและปัญญา หยุดไขว่คว้าในสิ่งที่ไม่จีรัง บางทีเครื่องแบบที่สวมใส่ ก็เสมือนเป็นเครื่องมือพรางตาผู้ประพฤติชั่วเอาไว้... ฉะนั้น หลักการพิจารณาสำหรับผู้มีปัญญาแล้ว จะไม่เพ่งโทษที่รูปแบบและสีสันของอาภรณ์ เพราะจะทำให้ผู้ประพฤติดีส่วนใหญ่ต้องมัวหมอง แต่จะพิจารณาความประพฤติเป็นหลัก มารักษาใจให้สงบสุขด้วยกันนะคะพฤหัสฯ
1 กันยายน 2547 13:53 น. - comment id 320956
@...เพียงพลิ้ว... ความสุขใจไม่ได้มีที่กว้างแคบ ไม่มีแบบอาคารฐานแน่นหนา อยู่ที่รู้จักตนทุกเวลา และจบจากปัญหานั้นให้เป็น ขอบคุณค่ะเพียงพลิ้ว
1 กันยายน 2547 13:56 น. - comment id 320958
@...น้องไก่ ผลิใบสู่วัยกล้า... ขอบคุณมากนะคะ แต่อย่าเรียกครูบาอาจารย์เลยค่ะ ในที่นี้เราเป็นพี่น้องกัน ..มาคุยกันแบบสบายๆนะ
1 กันยายน 2547 14:00 น. - comment id 320962
@...คนเมืองลิง... มาคิดมาเขียนมาอ่านกันทุกวันอย่างนี้.... ดีใจมากค่ะ..แต่อย่างไรก็ขอฝากสาระติดไม้ติดมือกลับไปบ้าง หวังว่าคงไม่รังเกียจนะคะ
1 กันยายน 2547 14:04 น. - comment id 320965
@...เมกกะ... ในโลกจริงมีเงื่อนไขไว้เป็นกรอบ คนไม่ชอบก็จะมาสร้างโลกฝัน อยู่ในที่กว้างใหญ่ไม่ผูกพัน ซ่อนความฝันไว้ที่ใจในโลกจริง สวัสดีค่ะผู้ชายอารมณ์ดี
1 กันยายน 2547 14:06 น. - comment id 320967
@...zilver... ขอบคุณมากนะคะ ..zilver ตามหาจนเจอ ..ดีใจที่ได้พบกันค่ะ ..โป้งแปะ
1 กันยายน 2547 14:11 น. - comment id 320972
นิจจังนั้นไม่เที่ยงจริงแท้ จิตพันแปรเปลี่ยนไปได้หลายหน ใจหันเหออ่นไหวตามใจตน สีขาวม่นเปลี่ยนไปกลายเป็นดำ. ชอบที่คุณดอกแก้วเขียนค่ะ.......เพราะมากขอชมจากใจจริง....แล้วจะเข้ามาติดตามอ่านบ่อยๆๆนะค่ะ.
1 กันยายน 2547 14:38 น. - comment id 320995
@...แก้วนีดา... ตระกูลสามนามอกุศลเจือปนสี ทำใจนี้มืดบอดปลอดสวยใส ต้องเพิมญาติชาติตระกูลอันวิไล คือกุศลสว่างไสวให้แสงงาม ขอบคุณค่ะคุณแก้วนิดา...ยินดีต้อนรับค่ะ
1 กันยายน 2547 17:04 น. - comment id 321114
คิดจะหนีสิ่งใดหากใจนั้น ยังมุ่งมั่นใฝ่ฝันหรือสรรค์สร้าง ก็จะตามเป็นเงาเฝ้าระหว่าง มิเคยหายหลีกหายจากกายตน *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
1 กันยายน 2547 17:15 น. - comment id 321131
@...ผู้หญิงไร้เงา... เด็กเด็กเล่นซ่อนหา เติบโตมาซ่อนนิสัย เนิ่นนานซ่อนความนัย ยากบอกใคร่ซ่อนความรัก ขอบคุณค่ะน้องตูน...
1 กันยายน 2547 21:21 น. - comment id 321324
ชีวิตของคุณพี่ดอกแก้วคล้ายช่วงหนึ่งของชีวิตกอกกจริงๆ แต่ผ่านช่วงนั้นของชิวิตมาแล้วค่ะ ยิ่งเศร้าก็ยิ่งเขียนงานได้ไพเราะนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
1 กันยายน 2547 21:49 น. - comment id 321342
คิดหนีโลกกว้างใหญ่ไปไม่พ้น หนีจากคนหนทางหนีตีตัวจาก แต่หนีใจไปไม่พ้นสับสนมาก เมื่อมันยากอย่าหนีหน้ากล้าสู้จริง
1 กันยายน 2547 23:01 น. - comment id 321434
@...กอกก.. ชีวิตของผู้ที่ยังอยู่ระหว่างการเดินทางไกลก้เป้นเช่นนี้แหละค่ะ มีทั้งสุขเศร้าปะปนกันไป คราวที่อ่อนแอก็ต้องหาที่หลบภัย เมื่อมีแรงแล้วก็ก้าวต่อไป ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจนะคะ
1 กันยายน 2547 23:02 น. - comment id 321436
@...ชัยชนะ.. การรุดหนีไม่เคยมี..ชัยชนะ มีแต่จะอ่อนแอและแพ้พ่าย ศึกร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำไม่คร้ามกาย แต่มาตาย..อย่างอดสู..ไม่สู้ความจริง ขอบคุณค่ะชัยชนะ ..หลายวันแล้ว เมื่อไหร่จะออกผลงานใหม่อีกล่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
