http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=6370 (ปลายฟ้า) ***************** ฟ้าหวานแจ่ม..กระจ่าง.. ยามเช้านี้ ฟ้าหลังฝน หลังฝนพรำยามย่ำรุ่ง ให้ทุก*ดวงดอกกวีแก้ว* ผลิบานแพร้วพร่าง รับอรุณใสสดงดงาม นะริมเรือนใจริมเรือนไทยริมเรือนทอง ผ่องผุดพิสุทธิ์พราว อ่านบทกวี..งามงาม และงามงาม อ่าน.. *เรือจันทร์ของหมอกจาง* http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_61221.php กลางฟ้าที่เงียบงัน เถิดมาล่องเรือกับฉันบนจันทร์เสี้ยว นั่งเรือที่โค้งเรียว คล้องแขนเกาะเกี่ยวข้ามขอบฟ้า ทะเลที่เบื้องล่าง สะท้อนแสงจันทร์จางกระจ่างตา ทิ้งเถิดความอ่อนล้า ปล่อยให้ลมพัดพาลงทะเล โน่นดาวหมี นี่ดาวไถ พอผ่านดาวลูกไก่จะกล่อมเห่ กล่อมเจ้าดาวบนฟ้าอย่าโยเย จะเอาจันทร์ไกวเป็นเปลกล่อมดวงดาว กลางฟ้าที่เงียบงัน เถิดมาล่องเรือกับฉันในคืนหนาว คืนที่มีดาวแวววิบกระพริบพราว พอรุ่งเช้าแล้วค่อยหย่อนเธอนอนเตียง ************* เรือจันทร์เรือใจเรือใบไม้!....พุดพัดชา เรือจันทร์เรือใจเรือใบไม้ เราใช้พายธรรมพายทองลอยล่องฝัน พาไปสู่ฝั่งงามเงียบรักนิรันดร์ ข้ามผ่านสวรรค์มหานทีสีทันดร... สองดวงใจใสสวยราวหยาดน้ำค้าง สู่สล้างธารเมฆเลื่อมประภัสสร ธารจันทร์ธารใจงามไสวเรียวรุ้งรอน ลาทินกรร้อนเร่าเหนือราวฟ้า เรือจันทร์เสี้ยวเคียวทองล่องทะเลเมฆ งามราวเสกสายไหมไม่เหว่ว้า มีงามใจงามธรรมงามยิ่งกว่า งามเกินค่าคำโศกโลกสมมุติ ไปที่หนึ่งซึ่งเงียบงามแสนสงบ ไม่ต้องพบสุขโศกวิโยคหยุด ไม่มีรักไม่มีรอพ้นวิมุติ และสิ้นสุดสังสารวัฎฎสุดท้ายหมายนิรันดร์..! ****** จึงตอบ *บทกวีแก้วกวีงาม* ที่พลันพาฝันบรรเจิดใจ..บรรเจิดจิต เกิดนิมิตงาม ราวพาร่างขึ้นไปไหวหวาม ใน*เรือจันทร์*ท่องไปในทะเลฝันทะเลเมฆวิเวกใจ ท่องไปในทิพย์วิมานสถานอันงามสราญจิต และ สิ่งสุดท้ายปลายทางงามนิรันดร์ เทียบท่าธรรมท่าทอง..หยุดลอยล่องหลงทะเลโลกย์ ที่มีโศกสุขคลุกเคล้าหนาวน้ำตา ให้พบฝั่งพระนิพพาน ที่งามใสในจิตกระจ่างราวดวงแก้ววิเศษดวงแก้วทิพย์ ซึ่งต้องลิขิตด้วยจิตวิญญาณภายใน พายพาพ้นด้วยสติสมาธิวิปัสสนา.. ขอ ทุกดวงใจกวีขวัญกวีแก้ว.. ค้นพบขุมทรัพย์พร่างแพร้วพรรณราย นะบ้านภายในให้พบนะคะ **************** ชิงช้าเมฆ อาทิตย์ลาลับเหลี่ยมทางสันเขา ฟ้าสีเทาเข้มครามยามเปลี่ยนสี เหลืองส้มทองส่องรุ้งหวานระวี จันทร์ราตรีโผล่ทิวไม้ทายทักไพร.. ไล่ยามพลบหลบหายชายคาเมฆ สวรรค์เสกแสงดาวพราวฟ้าใส ริมลำธารบ้านกลางป่าก่อกองไฟ ลอยพลิ้วไหวเหนือไผ่กอรอเก้งมา.. จั๊กจั่นเสียดสีปีกกรีดร่ำร้อง กบเขียดก้องลองเสียงเถียงซ้ายขวา เบ่งคอพองร้องประชันกับไก่นา อาณาเขตข้าขอจับจองร้องระงม.. นกทึดทือเสียงครือครือคนชรา บ่างราวบ้าร้องโหยหวนชวนขื่นขม ยามราตรีเงียบสงัดลมพร่างพรม ทิวไม้ตรมระทมท้อรอพัดไกว นกเค้าแมวลิงลมตากลมโตเป็นพิเศษ ไว้เตือนเหตุเภทภัยไวเคลื่อนไหว สัตว์กลางคืนตื่นทำงานผลัดเปลี่ยนไป ดอกไม้ไพรไหวก้านกอรอรอรอ หยาดน้ำค้างพร่างพรมลมลูบไล้ แสงจันทร์ฉายคลายเศร้าคอยเฝ้าขอ ไกวชิงช้าเมฆเสกรวงดาวพราวสร้อยคอ คล้องขวัญรอขอเกี่ยวใจไปนิรันดร์... ........ ไกวชิงช้าเมฆเสกรวงดาวพราวสร้อยคอ คล้องขวัญรอขอเกี่ยวใจไปนิรันดร์... ******** ดาวประดับใจ..พุดพัดชา สู้ สู้..ขอมอบคำสั้นสั้น สองคำนี้ แด่ทุกดวงใจ ในร่มรักเรือนไทยเรือนทองน้องพี่ค่ะ เราทุกคน มีพลังฝัน อันสกาว ที่จะขับเคลื่อนรักอันอะคร้าวงามงด ในใจละมุน อ่อนหวาน อ่อนโยนของเรา.. เราผู้มีบทกลอน บทกวีในหัวใจสุนทรีย์ ผู้ยังมีหวังหวานราวดอกไม้บานแต้มอยู่ กลางใจสถิตแนบเนา ที่แสนนิ่มนวล.. เต็มไปด้วยเลือดเนื้อชีวิตชีวา ที่ใช้เหว่ว้า เป็นพลังผลักดัน ขับเคลื่อนความฝัน ด้วยสมองหนึ่งมือนี้ที่บรรจงรจนาขีดเขียน ระบายสีรุ้งพราวให้โลกสวยราวเนรมิตร.. ให้สองมือได้ คว้าฝัน ตว้าใฝ่ ดวงดาวสุกใสพรายพราวแสง เลอล้ำค่า มาประดับกาย ประดับใจ ในโลกจริง ดั่งฝัน ดังหวัง.. มองท้องฟ้าสิ..คนดี มีดวงดาว มากมายให้เราเอื้อมมือคว้า และมาดแม้น มิได้มา เพราสูงสุดสอย มิอาจเอื้อมถึง ขอแค่เงยแหงนมอง แค่จับจองน้ำมาประดับฝันในคำนึงเท่านั้นพอ เพื่อมิให้ท้อแท้แพ้พ่ายใจ หาดาวใจดี..ดาวดวงดี สักดวงสิ ที่สุกใสสกาว สว่างไสวดั่งเพชรน้ำงาม ที่แสงพราวพร่าง เติมไฟฝัน กระจ่างใจ มิให้มอดดับ..ลาลับล่วง..ไร้สิ้นใครไยดี หาดาวนำทางใจ ทางรัก ทางชีวี ให้เลิกทุกข์ตรมดายเดียว เปลี่ยวเหงา เป็นกำลังใจเคียงข้าง ให้เลิกอ้างว้าง เอื้อไออุ่น ให้หนาวคลาย ให้ร่างกายและให้รักเรา ด้วยใจจริงและจริงใจ ตราบนานเนานิรันดร์..นะคนดี ********* http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=6370 ปลายฟ้า มะลิลา บราซิลเลี่ยน : : Key Bb ปลายฟ้าปลายฟ้า แค่หลับตาลง คงพบกัน โอบกอดดวงใจ สายสัมพันธ์ ท่ามกลางความฝัน ของเรา ดาวน้อยดาวน้อย โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล คิดถึงเพียงเธอ ในใจฉัน คิดถึง เพียงเธอ ไม่มีคำใด จะแทน จิตใจ มากมาย เท่าคำ นี้เลย ดาวน้อยดาวน้อย โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล คิดถึงเพียงเธอ ในใจฉัน คิดถึง เพียงเธอ ไม่มีคำใด จะแทน จิตใจ มากมาย เท่าคำ นี้เลย ดาวน้อยดาวน้อย โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล ปลายฟ้า...
พุด 14 ก.ย. 2547 09:45 น. - ID 61265 
977
8
0
14 กันยายน 2547 10:13 น. - comment id 330897
แวะมาเยี่ยม คนหัวใจเดียวกันค่ะ
14 กันยายน 2547 10:34 น. - comment id 330902
จันทร์ดวงนวลทอแพรเมฆเสกสายไหม..พุด จันทร์ดวงนวลทอแพรเมฆเสกสายไหม หวานจับใจเพียงครึ่งเสี้ยวราวเรียวฝัน จันทร์ครึ่งดวงใจครึ่งเดียวคงพอกัน ดาราฝันพริบพราวปลอบหนาวใจ... ฟ้าคลึงฝนจำปีหล่นร่วงพรูพร่าง การะเวกคว้างปลิดกลีบสิ้นถวิลไหว วสันต์เศร้าย้ำดายเดียวในดวงใจ นอนซุกใจเรียวตาว้างพร่างฝนพรำ.. บทเพลงฝนหล่นพราวราวหยาดเพชร ดอกฝนเด็ดจากราวสรวงระรินร่ำ มวลพฤกษาแมกไม้ร่ายระบำ เสียงขลุ่ยพร่ำพลิ้วหวานแว่วหว่านแนวไพร.. เวทีฝันเปิดม่านฝนกมลขวัญ หยาดสวรรค์งามอะคร้าวละอองใส ฟังเพลงฝนหล่นลาพรากฝากรอยใจ ฤดีกาลผ่านไปฤดีใจเลิกไหวตรม... ธรรมชาติฝนฝากสอนใจอย่าไหวรับ ใจรู้จับรับเงียบงามให้หอมห่ม คือสัจจะธรรมชาติฝากไว้เลิกระทม ทิ้งขื่นขมทิ้งทุกอย่างวางนอกใจ... ไม่ไห้หวนคิดอดีตอนาคต รู้กำหนดกับปัจจุบันเงียบงามใส เพียงลมหนึ่งลมนี้ลมหายใจ พรมฤทัยพรมวิญญาณผ่านมายา... เหมือนแสงเทียนตรงหน้าวะวูบวับ มิรู้ดับวันไหนไยห่วงหา วันนี้โชนพรุ่งนี้มอดดวงชีวา เลิกเหว่ว้าหลงทางกลางโลกย์วน.. พาตัวเองลอยเหนือโลกโศกสุขสิ้น มิถวิลมิอาวรณ์อ้อนสับสน ใครจะรักใครจะชังคนคนคน วนวนวนว่ายว่ายว่ายคล้ายวนวัง... เงียบและวางร่างไร้คล้ายว่างเปล่า ไมมีเราไม่เสียใจไม่สิ้นหวัง เพียงสงบสยบใจสร้างพลัง ก่อนชีพฝังหวังฝากดีพลีผืนพสุธา...
14 กันยายน 2547 10:42 น. - comment id 330905
สร้อยสุริยา..พุด จันทราแห่งความหวังสุกปลั่งเรืองรอง ณ ..ฟากฟ้าไกลโพ้น โลกยังรอให้ความฝัน.. บุปผาราตรี..ยังบานสะพรั่ง หอมระริน ดอกไม้ในหัวใจยังถวิลเบ่งบาน ให้รจนางานเขียนรื่นรมย์ ข้าไม่ต้องการเวทีใหญ่ ขอแค่ฝากฝัน ฝากใจ ฝากรักของข้าล้นใจ ให้ใครบางคนรับรู้.. มีรอยยิ้มอิ่มเอมที่มุมปาก.. กระชากหัวใจสะเทือนไหว ยามถึงบทโศกตรม ระทมไปกับบรรทัดฝัน ที่บรรจงสร้างสรรโลกแลชีวิต... แสงสร้อยสุริยา รอท่าทุกวัน ให้คนช่างฝันถักทอมาวางแทบเท้าเธอ.. ริมฝั่งธารสีน้ำตา ริมภูผาสีกำมะหยี่ ริมใจดวง..นี้สีโศก..สะเทือน.. ในทิวาวารไร้หัวใจ.. ในกระซิบของสายลมเปลี่ยวดายเดียว.. ในจันทร์เสี้ยว..แสนรักซึ้งเศร้า.. ที่เธอมิเคยเฝ้าแหงนมอง.. ได้ยินไหม... เสียงคลื่นเว้าวอนออดอ้อนฝั่ง กับรอนแสงสนธยา.. กับปรารถนา และรอยจูบฝากตะวันรอน เว้าวอนเธอเสมอมาเสมอไป ในดินแดนสุดท้ายกับฝันพลี!........
14 กันยายน 2547 11:07 น. - comment id 330916
ได้ยินเสียงพี่พุดแว่ว ๆ น้ำเสียงทั้งอ่อนหวาน สดใส เพียงได้ดื่มกินก็สุขล้ำ น้ำคำช่างมีค่ามากนัก มัดหมี่แวะมาหานะคะพี่พุด มาฟังเพลง อ่านกลอนเพราะ ๆ เฮ้อ ...อ่านแล้ว คิดถึงใครบางคนที่นอนป่วยอยู่ค่ะ อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์พี่พายุเค้าไม่สบาย มัทไม่มีเพื่อนเลยนะคะพี่พุด คิดถึงพี่พุดจังค่ะ
14 กันยายน 2547 11:44 น. - comment id 330990
มอบกำนัลฝันพลีมิสุดท้าย แด่.. หมอกจางแรงบันดาลใจพร่าง สว่างไสวในใจพุดพัดชา ไม่หมองหม่น..ราวหมอกจางๆๆๆๆค่ะ เรือจันทร์เรือใจเรือใบไม้ เราใช้พายธรรมพายทองล่อยลอยฝัน พาไปสู่ฝั่งงามเงียบรักนิรันดร์ ข้ามสู่สวรรค์มหานทีสีทันดร... ชอบจินตนาการมากค่ะ และภาพสวยมากค่ะ แต่ในใจพี่พุด คิดถึงภาพ เรือจันทร์เสี้ยว มีสองร่างในเงาจันทร์ ค่อยๆพากันพายไปบนพราวเมฆนุ่ม และลมกรุ่นหอมพรายช่วยพัดพาไปอย่างช้าๆ ไปสู่สถานสถิตนิมิต ว่าง... ****** รักบทกวีที่ใช้ธรรมชาติฝันอิง จาก : พุด รหัส - วัน เวลา : 337262 - 14 ก.ย. 47 - 08:11
14 กันยายน 2547 11:47 น. - comment id 330994
สวัสดีครับ มาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
14 กันยายน 2547 11:49 น. - comment id 330997
แวะมาเยี่ยม คนหัวใจเดียวกันค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 9584 - ดาหลา & ปะการัง ******* พุดสุดซึ้งใจเลยค่ะ ว่าจะไปฝาก *เรื่องอ้อมกอดแห่งรัก* ที่เคยรจนาไว้ ในงานงาม ของดาหลา ปรากฎว่าหายากมากค่ะ เพราะประมาณ500เรื่อง และระบบไทยโพเด๋วนี้ค้นยากกว่าเก่าค่ะ แต่จะพยายาม ด้วยรักเพราะรักคนหัวใจเดียวกัน อยากแบ่งฝันดีฝันพลีค่ะ รักและรัก
14 กันยายน 2547 11:55 น. - comment id 331007
น้องมัดหมี่คะ พี่พุดจำได้ว่าเคยรจนา เรื่องแก้วกระจาย ให้คุณพายุเรื่องนึงค่ะ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_59677.php เป็นกำลังใจ เป็นความเข้าใจ เป็นน้ำค้างพร่างพรมห่มห้องใจค่ะ หวังคงหายป่วยในเร็ววันนะคะ รักน้องทั้งคู่ค่ะ
14 กันยายน 2547 12:03 น. - comment id 331013
ผลิใบ..ละออใส รับน้ำค้างฝัน..ขวัญ น้ำค้างจันทร์น้ำค้างใจ น้ำค้างแห่งพงพฤกษ์ไพร ดงดอกไม้หอม หอม หอม... หวานหวานหวาน... ขอให้ สองดวงใจข้าวใหม่ปลามัน จงพบหยาดน้ำผึ้งฝันพระจันทร์หวาน พายพาเรือชีวิตจิตวิญญาณด้วยพายธรรม พายทองล่องสู่ฝั่งฝันนิรันดร์รักนะคะ ด้วยรักล้นใจ
14 กันยายน 2547 14:03 น. - comment id 331139
อยากหนุนแขนแล่นใจไปที่ฟ้า หยาดน้ำตามาปิดมิดไม่เห็น เคยพนอเคียงเจ้าทั้งเช้าเย็น แสนลำเค็ญไร้เจ้าเมาน้ำตา
14 กันยายน 2547 15:19 น. - comment id 331239
งานของคุณพุดพัดชา..ช่างสรรเสกเสียเหลือเกิน งามน้ำคำ งามความหมาย.. กอกกขอชื่นชมด้วยความจริงใจ.. สวัสดีค่ะ..
14 กันยายน 2547 16:01 น. - comment id 331272
มาเยี่ยมครับ
14 กันยายน 2547 16:01 น. - comment id 331273
มาเยี่ยมครับ
14 กันยายน 2547 17:37 น. - comment id 331383
เรือจันทร์เรือใจเรือใบไม้ เรือใดเล่าจะพาข้ามฟ้ากว้าง ดาวเอยวอนทีวานชี้ทาง เรือรักนั้นลอยร้างสู่แห่งไหน.. แวะมาอ่าน มาทัก มาชื่นชมครับ.. :)
14 กันยายน 2547 21:03 น. - comment id 331535
เรือจันทร์เรือใจที่ไม่จม ลอยโต้ลมชมนภาฟ้ากลางหาว ชี้ชวนคู่ นอนดู นับเดือนดาว สุกสกาว สดใส ในพิมาน
14 กันยายน 2547 22:33 น. - comment id 331626
มาอ่านงานงามหมดจดด้วยน้ำใจของน้องพุดค่ะ และมาบอกว่า จากหัวใจมีให้...ไม่บังคับ สุดแต่ใครหยิบจับรับสนอง มีหวังเดียวคือหวังดีต่อพี่น้อง ไม่คิดครองควบคุมให้กลุ้มใจ เพียงขอใช้ชีวิตนิดน้อยนี้ ให้มากมีคุณค่าจวบดับขัย เพียงขอทำสุดแรงแห่งหัวใจ ไม่คยหวังสิ่งใดในตอบแทน อาจเหมือนคนบ่นเพ้อละเมอฝัน แต่ใจนั้นรู้จุดหมายในท้ายแผน คือจูงมือน้องพี่หนีสู่แดน มีแต่สุขมาตรแม้นนิจนิรันดร์ และเมื่ออ่านกลอนนี้ที่จารไว้ ซึ้งหัวใจงามจริงเจ้ามิ่งขวัญ ขอบพระคุณในคำพรกลอนจำนรรจ์ จารึกไว้...เป็นรางวัลของชีวี ขอบคุณมากค่ะน้องพุดผู้งดงามด้วยน้ำใจ จะพยายามอยู่เขียนงาน อ่าน และคุยกันให้นานๆค่ะ
14 กันยายน 2547 22:54 น. - comment id 331642
หน้าส่วนตัว
.ผู้หญิง..ที่อ่อนหวาน.. ที่สุด..ของเรน...
แบบ..เรน..อยากให้..มีรวมเล่มจัง...
15 กันยายน 2547 02:28 น. - comment id 331683
จินตนาการแห่งความฝัน จะมีวันกลายเป็นจริงได้บ้างไหม สักวัน..ที่ความรู้สึกของเธอในหัวใจ จะตรงกันกับที่ฉันคิดไว้..ฝ่ายเดียว แวะมาเยี่ยมพี่พุดในช่วงดึกสงัดครับพี่ จิ๊จิ๊ เด๋วนี้ เมกจะไปไหนมาไหน ต้องระวังครับ ซาแวปปปปปปปปป ฮิๆๆๆๆ มาใครเหงป่ะหว๋า +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
