เปิดขุมทรัพย์ใต้บันไดในวันหนึ่ง ต้องตะลึงสายตาคราพบเห็น ล้วนสิ่งของมากมายเกินจำเป็น มาหลบเร้นตรงนี้เมื่อปีใด ใคร่ครวญความตามเงื่อนย้อนเดือนแล้ว พบวี่แววสะสมปมนิสัย นาทีทองของห้างสร้างความไว ให้จับจองชิงชัยลดราคา ทั้งของแลกแจมแถมแกมหลอกขาย เก็บสำรองมากมายให้สรรหา ยามขาดแคลน...มีใช้ได้ทันตา แต่ไม่เคยสักครา...ที่ขาดแคลน ของจึงเหลือซุกซ่อนนอนอยู่นิ่ง กลายเป็นสิ่งนอกส่วนควรหวงแหน เหมือนขยะระรกปรกพื้นแดน วิมานแมนกลายเป็นเช่นโกดัง ของไม่ใช้มีไว้ไม่มีค่า แม้นได้มาแบบเปล่าในคราวหลัง เก็บไว้นานกาลพ้นคร่าจนพัง เสื่อมพลังคุณภาพไร้คราบดี ของเก็บเก่าเอาให้ใครก็ไม่งาม ไม่ต้องตามประณีตทานงานบุญศรี การซื้อหามากองตรองฤดี ปัจจัยนี้เกินพอก่อเภทภัย คือเปลืองที่เปลืองห้องต้องเก็บกัก ความหวงแหนทะลักล้นนิสัย เสียดายสรรพคุณที่เสื่อมไป สิ้นทรัพย์ใช้ซื้อมาไม่ค่าควร
พี่ดอกแก้ว 16 ธ.ค. 2547 18:51 น. - ID 67682 
2178
35
0
16 ธันวาคม 2547 19:12 น. - comment id 390148
ของข้าพเจ้าก็เต็มไปหมดทุกที่ไม่มีที่จะเก็บ โน่นก็น่าซื้อ นี่ก็น่าได้..เห็นใจจริงๆค่ะ ตกตลึง นำไปบริจาคได้นะคะ คุณ พี่ดอกแก้ว แวะมาอ่านกลอนดีมีคุณภาพค่ะ
16 ธันวาคม 2547 19:20 น. - comment id 390151
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว กานต์ก็เป็นเหมือนกันค่ะ ตอนที่เรียนจบต้องขนของออกจากหอพัก คุณแม่กานต์ถามว่าทำไมมีแต่ขยะล่ะลูก จะเอากลับบ้านด้วยหรือเปล่า กานต์ก็บอกว่าเอากลับค่ะ แต่สุดท้ายก็คือขุมขยะเหมือนพี่ดอกแก้วบอกเลยค่ะ ไม่ได้ใช้เลยค่ะ
16 ธันวาคม 2547 19:20 น. - comment id 390152
สาธุค่ะพี่ดอกแก้ว........... จริงๆๆ หล่ะคะ ของ มีไว้ไม่ใช้ก้แหนหวง ไม่ยักยอม จำหน่ายจ่ายแจก........... เด๋วหนุไป รื้อมั่งดีก่า ตรึมเลย งก อยู่อ่ะพี่ ทำไง ดี
16 ธันวาคม 2547 19:47 น. - comment id 390172
ดีนะ ที่จิ๊บเป็นคนไม่ชอบซื้อของที่ไม่จำเป็น เพราะก่อนทีจะซื้ออะไร จิ๊บต้องคิดก่อน ว่ามันจำเป็นมากน้อยแค่ไหน คุ้มค่าราคา และความต้องการเพียงใด คือประมาณว่า ดีมานด์และซัพพลายต้องสมดุลกัน คิ คิ
16 ธันวาคม 2547 20:13 น. - comment id 390193
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ..... เหมือนใครบางคนแถวนี้เลยค่ะ อยากได้ก็ซื้อ พอซื้อก็ได้ใช้ไม่กี่ครั้ง .... หุ หุ หุ ปัจจุบันนี้อยากจะเลิกนิสัยนี้พอสมควรค่ะ แต่ว่าคงสักพักนึงแหละนะคะ เพราะตอนนี้ยังอยากตามใจตัวเองอยู่ ... ( แบบว่าตุ๊กตาจาทับตายอ่ะนะ เต็มเตียงไปซะหมด ) กลอนพี่ดอกแก้วโดนใจเอมมาก ๆ เลยค่ะ
16 ธันวาคม 2547 21:19 น. - comment id 390220
หน้าส่วนตัว
พ่อ.. ให้เรน ..เอาของเล่น ..ที่เรนไม่ชอบ ..
หรือ .. เป็นของ ที่เรนไม่เล่นแล้ว ..นะคะ ..
ให้ เด็ก .. ในหมู่บ้าน .. เด็กอ่อน .ที่แม่ริม..
ตอนไปกับพ่อ .. หอบของ ไปตั้งมากมาย
.. ของที่เรน .. ทิ้ง ..แล้ว..
สายตา .. ที่เค้ามอง ..
มือลูบคลำ .. อย่างตื่นเต้น ..ตาเป็นประกาย ..
จ้องมอง .. กึ่งกล้า .. กึ่งกลัว .. ( เรนเองตะหากร่า .. ที่กลัวเธอ .. อิอิอิ )
มีความสุข ..ทุกครั้ง ..ในวันอาทิตย์ .. ที่พ่อไปรับ ..
กล่องใหญ่ .. ใส่ของเล่น ที่ครั้งหนึ่ง
ใคร ก็ แตะต้อง ไม่ได้ ..
พ่อสอน ให้ ..รู้จัก .. การแบ่งปัน ..
เสื้อ ..ตัวโปรด ..สีชมพู .. ของเรน ที่พ่อซื้อให้ ..
มีรอยเปื้อน.. จากมือเล็กๆ .. ที่กรูกัน .. เข้ามา ยื้อแย่ง ..
ตอนนั้น ..โกรธมากเล้ยคะ .. เสื้อสวย .. ตัวโปรด .. ของเรน..
.เปื้อนด้วยดิคะ ..
แต่ ตอนนี้ ..เรนโตแล้ว .. ของบางอย่าง .. ที่ไม่ได้ใช้ ..
เรนไม่กล้าซื้อ .. พ่อบอกว่า .. ต้องหัดรู้จัก .. ใช้เงินให้เป็น ..
พ่อ..ลำบาก มากมาย .. กว่า ที่พ่อ จะได้เงิน มาให้ เรน ..
พ่อต้องจากบ้าน .. จากเรน ..ไปไกล ..
พ่อ สอน ..ให้รู้จัก .. การประหยัด ..
อย่าซื้อ .. เพราะแค่ .. ถูกใจ ..
..
บทกวี .. สื่อได้ไพเราะ .. มากด้วยคุณค่า .. ที่เรน .. ได้เรียนรู้ ...
เป็นบทกวี .. ที่งดงาม.. ในความหมาย มากเลย.. นะคะ ..
เรน .. คิดถึง ..
กลอนบทนี้ ..ทำให้เรน ..นึกถึง .. คำสอน .. ของพ่อ ..
แต่เรน .. ก็ยัง .. ทำได้ .. แค่นิดเดียวเอง .. นะคะ ..
...
16 ธันวาคม 2547 21:21 น. - comment id 390223
เรน .. ขออนุญาต .. ทักทายมู๋เอม ..นะคะ..
เรน .. คิดถึง ..
..ตุ๊กตา.. ผมสีทอง .. มู๋เอม ..จำได้เปล่าคะ ..
อิอิอิ ..
16 ธันวาคม 2547 22:07 น. - comment id 390239
บางอย่างได้แถมเพราะซื้อมา..ก็ไม่ได้ใช้ค่ะ บางอย่างต้องซื้อหา..ใช้ไม่สมราคาก็พังแล้ว.. บางอย่างไม่ต้องซื้อ...มีคนเอามาให้ก็มี.. สรุปแล้วทุกอย่าง...ก็ต้องคัดแยก ตามลำดับความจำเป็น ต้องทิ้งบ้างค่ะจะได้มีที่เหลือไว้ เก็บของที่มีคุณค่า ค่ะ.. กุ้งว่าอย่างนี้น่ะค่ะ พี่ดอกแก้ว..
17 ธันวาคม 2547 00:07 น. - comment id 390281
เห็นเขาขายของถูกจึงผูกติด เฝ้าครุ่นคิดซื้อหามาเพื่อใช้ แต่พอซื้อเรามาพาหทัย ยังไม่ถึงเวลาใช้จึงไร้ประโยชน์ *-*ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชอบและชื่นชมค่ะ คิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
17 ธันวาคม 2547 09:50 น. - comment id 390382
พี่ดอกแก้วคะ สิ่งของเหลือใช้หากยังใช้ได้ดี เราบริจาคคนอื่นที่เขาไม่มีได้นะคะ มัทไม่เก็บสะสมของใช้เหล่านี้เลยค่ะ จะซื้อเฉพาะที่จะใช้จริง ๆ เมื่อใช้แล้วหากไม่ได้ใช้ก็ให้คนอื่นที่เขาจำเป็นใช้ต่อไป แต่ก่อนเห็นอะไรอยากได้ทั้งนั้น อะไรที่เราชอบ ใช้หรือไม่ได้ใช้จะซื้อ เป็นนิสัย หลังจากที่ปฏิบัติธรรมมัทไม่เคยเก็บ ไม่เคยซื้อในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ใช้เลยค่ะ กลอนที่พี่ดอกแก้วแต่ง มองเห็นภาพชัดแจ๋วเลยนะคะ แล้วก็เพราะมากด้วยค่ะ เป็นกลอนที่มีคุณค่ามากจริง ๆ มัทขอเก็บไว้นะคะ
17 ธันวาคม 2547 10:10 น. - comment id 390411
จะไปช่วยเก็บให้เอาใหมครับ... ***แวะมาเยี่ยมครับ
17 ธันวาคม 2547 10:13 น. - comment id 390418
พี่ดอกแก้วจ๋า แม้พักฟื้นยังทำงานให้สุขใจ พี่ถึงได้ หน้าสวย รวยเพื่อนฝูง หากอิ่มสุข อิ่มใจ ในสิ่งมุ่ง ย่อมเรืองรุ่ง ทุกสิ่งอย่าง ตลอดไป ขออภัยมัดหมี่ยังแต่งไม่จบกดsubmitไปก่อนค่ะ : 6661 - sun strom : 398284 - 17 ธ.ค. 47 - 10:05
17 ธันวาคม 2547 11:30 น. - comment id 390481
เหมือนผมเลยสงสัยว่าจะแก่มากแล้วล่ะ เขาว่าคนแก่ชอบสะสมของจริงครับ ผมเองนะเมื่อก่อนเคยว่าผู้เฒ่าไว้มาก กลับมาเป็นเราเสียอีก บางครั้งสะสมไว้จนลืมไป นึกว่ามีอยู่ค้นหาไม่เจอ พอไม่ต้องการใช้กับเจอเมื่อไม่ต้องการเป็นแบบนี้ทุกทีเลยครับ
แก้วประเสริฐ.
17 ธันวาคม 2547 11:40 น. - comment id 390486
ของเก่าเก็บไว้กับวันเก่า...
17 ธันวาคม 2547 12:32 น. - comment id 390499
ต่อไปจะเลือกซื้อค่ะ ขอบคุณค่ะ
17 ธันวาคม 2547 14:51 น. - comment id 390587
แวะมาช่วยเก็บของนะคะ ... เปงมุมโปรดสาวำ ด้วยเหมือนกันนะคะ เพราะวันๆ ว่างๆ จะอยู่กะมุมนี้แหล่ะค่ะ มีอะไรให้น่าค้นหา เยอะดีค่ะ ....และกะเห็นด้วยกะพี่ดอกแก้วนะคะ เพราะนิสัยแบบนั้สาวดำ กะเป็นค่ะ...
17 ธันวาคม 2547 15:45 น. - comment id 390613
นี้แหล่ะครับพี่ เป็นโทษของการไม่ปฏิบัติตามหลักหัวใจเศรษฐี อุ อา กะ สะ พระพุทธองค์ก็ทรงสอนไว้แล้ว เขียนได้ดีเช่นเดิมครับพี่ อ่านแล้วก็ให้แนวคิดที่ดีแก่น้อง ๆ ครับ อิอิ ไม่ว่างซะหลายวัน วันนี้โล่งครับ ไม่มีงานทั้งวัน หน้าหนาวแล้ว ดูแลสุขภาพด้วยนะครับพี่ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
17 ธันวาคม 2547 17:44 น. - comment id 390699
เข้ามาชมขุมขยะ ครับ :]
17 ธันวาคม 2547 19:15 น. - comment id 390760
@...คุณทิกิ... เรื่องของการกักตุนนี้ คงเป็นธรรมชาติของกิเลสมนุษย์ที่มีอยู่ต่างกัน บางคนตุนข้าวของ ..บางคนตุนเงินทอง เก็บไว้จนลืมหรือใช้ไม่หมด หรือหวงไว้ด้วยความเสียดาย ไม่กล้าใช้ก็มี ส่วนที่กล้าใช้แต่ใช้ไม่ทันนั้นก็นับเป็นการวางแผนที่ไม่รอบคอบ บางทีสิ่งเหล่านั้นรู้ทั้งรู้ว่า มีไว้ก็ไม่เกิดประโยชน์ก่ตน บริจาคให้ผู้อื่นที่ใช้ประโยชน์ได้จะดีกว่า แต่ด้วยความหวงแหน..มัจฉริยะ..จึงเสียดายในข้าวของและราคา จนต้องเก็บไว้เฉยๆให้พอกพูนความหวงขึ้นไปเรื่อยๆ ... บางทีเห็นคนฐานะดี แต่ใช้ของเก่าซอมซ่อไม่เหมาะแก่ฐานะ ก็เพราะหวงของใหม่จนไม่กล้าใช้ ..จะให้ทานก็ไม่กล้าให้ก็มี นับเป็นความรวยที่ไม่ก่อให้เกิดกุศลเลย... ยิ่งกักตุน ก็ยิ่งหวงแหน... เป็นโทษของการใช้ที่ไม่รู้จักพิจารณา ที่ในทางธรรมะเรียกว่า ปัจจยสันนิสสิตศีลนั่นเองค่ะ ขอบคุณที่แวะมาโละของไปบริจาคนะคะ
17 ธันวาคม 2547 19:15 น. - comment id 390762
@...น้องกานต์... กลอนเรื่องนี้คงไม่ใช่เรื่องราวที่ถูกต้องที่สุด เพียงแต่จะฉายภาพของการกักตุนที่เกินพอออกมาเท่านั้นเองค่ะน้องกานต์ พี่ดอกแก้วคิดว่า ..หากเรารู้จักคิดก่อนซื้ออีกสักนิด เราอาจมีเงินเหลือพอแบ่งปันให้ผู้อื่นที่ลำบากกว่าเราได้บ้าง ด้วยการมอบของใหม่ที่เขาจำเป็นต้องใช้.. น้องกานต์คิดเหมือนพี่ดอกแก้วไหมคะ? ขอบคุณที่แวะมาอ่านกนะคะน้องกานต์ที่น่ารัก
17 ธันวาคม 2547 19:15 น. - comment id 390763
@...น้องนิ่ม ดาหลา & ปะการัง... หลังจากที่รื้อออกมาแล้ว ..ตั้งใจคัดแยกนะคะ ว่าจะนำไปมอบให้ให้บ้าง เมื่อให้ไปแล้ว ..ก็ดีใจกับการสละของตนเองด้วยค่ะ ที่วันนี้ได้ทำประโยชน์แก่ผู้อื่นคือการสงเคราะห์ และทำประโยชน์แก่ตนคือทำลายความหวงแหน ต่อไปๆ ...เราก็จะสละอะไรให้แก่ผู้ที่ด้อยโอกาสได้มากขึ้น โดยเฉพาะการสละอารมณ์ที่ไม่ดีออกไปจากใจเราได้ง่ายขึ้นไงคะ ขอบคุณที่แวะมาคุยกันนะคะน้องนิ่ม ไปรื้อของได้แล้วค่ะ
17 ธันวาคม 2547 19:16 น. - comment id 390764
@...น้องจิ๊บ ไอติมรสต้มยำ... นั่นแน่ จับตัวนักเศรษฐศาสตร์ได้แล้ว มีคนอย่างน้องจิ๊บมากๆนี่ ประเทศชาติเข้มแข็งนะคะ เพราะไม่ตกเป็นเหยื่อสินค้าฟุ่มเฟือยของชาวต่างชาติ แต่ก็อีกนั่นแหละ หลายคนอาจจะว่า เศรษฐกิจไม่พัฒนา เพราะไม่ไหลหมุนเวียนในระบบ... แต่พี่ดอกแก้วว่า เงินไม่ไหลหมุนเวียนใระบบนั้นรัฐบาลท่านคงหาทางแก้ไขปัญหาได้ แต่ถ้าความหวงแหนและความอยากได้ไหลอยู่เต็มใจเรา รัฐบาลไหนก็คงแก้ไขยากนะคะ ..ว่าไหมน้องจิ๊บ ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ ...ขอบคุณมากค่ะ
17 ธันวาคม 2547 19:16 น. - comment id 390765
@...น้องเอม ทะเลใจ... หัวเราะเสียงดังลั่นมาอย่างนี้ ..ท่าทางคงจะถูกใจมาก เหมือนใครแถวนี้หรือคะน้องเอม..หุหุ ชอบตุ๊กตาหรือคะ..พี่ดอกแก้วก็ชอบ โดยเฉพาะตุ๊กตาที่เป็นเครื่องประดับบ้าน ส่วนตุ๊กตานุ่มนิ่มนั้น...นำไปแจกเด็กๆหมดแล้วค่ะ ตามสถานสงเคราะห์ และตามบ้านชาวบ้านที่ยากจน การให้ในแต่ละคราวนั้น สร้างความสุขให้ใจอย่างมากมาย มากยิ่งกว่าตอนที่เราซื้อมาเสียอีก ขอให้สักพักนึงของน้องเอมนั้นสั้นมากๆนะคะ..เพี้ยง ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
17 ธันวาคม 2547 19:16 น. - comment id 390766
@...เรนน้อย... ยิ้มให้และชื่นใจกับสิ่งที่น้องเรนเล่ามา เดินตามรอยเท้าพ่อ...ปลอดภัยเสมอจ้ะเด็กดีของพี่ ได้ทั้งบทเรียนและวิธีการดำเนินชีวิตที่ดี ในสถานสงเคราะห์ ... อย่าว่าแต่ของเล่นเลย...แม้เพียงการโอบกอดพวกเขาสักนิด พวกเขาก็จะมีความสุขมากแล้ว ที่ในบางขณะ..เขาไม่ได้ถูกทอดทิ้ง เมื่อมีโอกาสที่จะให้ ก็เต็มใจและตั้งใจให้เต็มที่นะจ๊ะ เพราะแต่ละโอกาสนั้นไม่สามารถย้อนคืนกลับมา แม้การให้เพียงคำพูด..บางทีก็ทำให้ผู้รับรู้สึกดีมีกำลังใจอย่างมากมาย แต่อย่าให้จนใครเสียนิสัยนะจ้ะ.... พื้นฐานที่ดีของการให้ คือ ... การสละออกจากความหวงแหนเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นให้มีสุข ขอบคุณมากนะจ๊ะน้องน้อยของพี่
17 ธันวาคม 2547 19:17 น. - comment id 390767
@...น้องกุ้ง... คัดแยกได้อย่างเป็นระบบดีค่ะน้องกุ้ง บางชนิดเราง่ายที่จะจัดการ แต่บางประเภทนั้นยากที่จะตัดสินใจ โดยเฉพาะของที่เขาให้มา แม้ว่าจะไม่จำเป็นต้องใช้..แต่จะทำอย่างไรดีล่ะเมื่อเขาให้มา แต่พี่ดอกแก้วก็มีวิธีจัดการกับของเหล่านี้อย่างเหมาะสมด้วยกุศลค่ะ ขอบคุณมากนะคะน้องกุ้ง ..ที่แวะมาคุยกัน
17 ธันวาคม 2547 19:17 น. - comment id 390769
@...ผู้หญิงไร้เงา... เพราะราคาพาใจให้เตลิด รีบเอื้อมเปิดกระเป๋าเอาเงินให้ แลกข้าวของราคาถูกในทันใด แต่ซื้อแล้วไม่ใช้เราขาดทุน อย่างนี้ สู้เก็บตังค์ไว้ไปทำบุญดีกว่านะคะ ... บริจาคให้เด็กกำหร้า หรือโรงพยาบาลก็ยังดีเนอะน้องตูน ขอบคุณที่แวะมาช่วยกันประหยัดค่ะ
17 ธันวาคม 2547 19:17 น. - comment id 390770
@...น้องมัท sun strom... น่ารักจังเลยค่ะน้องมัท...นำของเหลือใช้ไปบริจาคกันนะคะ ไม่รกบ้านและก็ได้ประโยชน์หลายสถานเลย และก็ยิ่งปิติใจที่ได้ทราบว่า อุปนิสัยเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี หลังจากการปฏิบัติธรรม ..อนุโมทนาค่ะน้องมัท ขอความดีนั้นจงปกป้องคุ้มครองให้พ้นจากภัยพิบัติอัตคัตทั้งหลายนะคะ ขอบคุณที่แวะมามอบความรู้สึกที่ดีให้พี่ดอกแก้วค่ะ
17 ธันวาคม 2547 19:17 น. - comment id 390771
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... จะมาช่วยเก็บของหรือคะ..ดีค่ะน้องบินเดี่ยว และช่วยนำไปบบริจาคอย่างที่น้องมัทบอกด้วยนะคะ ว่าแต่จะบินมาถึงบ้านพี่ดอกแก้ววันไหนล่ะเนี่ย อากาศหนาวออกอย่างนี้ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
17 ธันวาคม 2547 19:18 น. - comment id 390772
@...แก้วประเสริฐ... อีกนิสัยหนึ่งของผู้เฒ่า คือชอบเก็บเรื่องเก่ามาเล่าใหม่ ให้ลูกหลานฟัง ..คุณแก้วประเสริฐเป็นอย่างนี้มากหรือยังล่ะค่ะ ถ้าเป็นมากแล้วก็..ขอแสดงความนับถือค่ะ..๕๕๕
17 ธันวาคม 2547 19:18 น. - comment id 390773
@...น้องจ๋า ดินสอ... ของเก่าบางอย่างก็น่าเก็บ บางอย่างก็น่าทิ้ง คงต้องตัดสินกันที่ความเป็นกุศลและความสุขใจ ของใหม่บางทีอาจไม่ดีเท่าของเก่า หรืออาจดีกว่า คงต้องให้ระยะเวลาพิสูจน์ แต่ดีแล้วล่ะค่ะน้องจ๋า การอยู่กับปัจจุบันเป็นสิ่งที่ควรทำที่สุด ขอบคุณที่แวะมานะคะ...น้องสาวที่ห่างหายไปนาน
17 ธันวาคม 2547 19:18 น. - comment id 390774
@...น้องคิม... หลักของการพิจารณาก่อนใช้นี้ เป็นหลักที่พระพุทธองค์ทรงวางไว้ให้ดำเนินชีวิตค่ะน้องคิม และชีวิตที่ดำเนินตามหลักนั้น ..ล้วนประสบแต่ความเจริญ ขอให้มีความเจริญในชีวิตมากๆนะคะน้องคิม
17 ธันวาคม 2547 19:18 น. - comment id 390775
@...น้องอุ๊ สาวดำ... มาเลยค่ะ..มุมนี้ยินดีต้อนรับนักสะสม แล้วก็ช่วยกันแบกไปบริจาคนะคะ อย่าย้ายที่เก็บอีกนะ...น้องอุ๊
17 ธันวาคม 2547 19:19 น. - comment id 390776
@...น้องเมก เมกกะ... พี่เองก็เพิ่งว่างค่ะน้องเมก ก็เลยมาขีดๆเขียนๆอะไรให้น้องๆอ่านบ้าง และก็คงมาๆหายๆอยู่อย่างนี้ไปอีกสักพัก จนกว่าภารกิจจะเรียบร้อย คาถาหัวใจเศรษฐีนี้..น่าใช้นะคะ แต่คนไม่ค่อยใช้ ก็เลยต้องมีโครงการเอื้ออาทรกันมากมายอยู่อย่างนี้ ..๕๕๕ ขอบคุณที่แวะมาค่ะน้องเมก
17 ธันวาคม 2547 19:19 น. - comment id 390777
@...ลักษมณ์... ไม่มีอะไรน่าชมเลยค่ะลักษมณ์.. มีแต่น่าสลดใจในการเก็บกัก และน่าหดหู่ใจกับความหวงแหน มาช่วยกันรื้อไปบริจาคกันะคะ .. ขอบคุณที่แวะมาด้อมๆมองๆค่ะ
17 ธันวาคม 2547 20:14 น. - comment id 390802
กานต์ก็คิดเหมือนพี่ดอกแก้วค่ะ แต่ว่ายังเสียดายอยู่ค่ะ บริจาคได้บางอย่างค่ะ บางอย่างก็หวงค่ะพี่ดอกแก้ว ขอบคุณนะคะพี่สาวคนดี
18 ธันวาคม 2547 13:58 น. - comment id 391118
@..น้องกานต์... ขอบคุณมากนะคะ..ที่กลับมาตอบคำถามให้พี่
18 ธันวาคม 2547 15:28 น. - comment id 391175
แวะมาอ่านงานพี่ดอกแก้วค่ะ อิ อิ ........
20 ธันวาคม 2547 17:37 น. - comment id 392533
@...ลอยไปในสายลม... ขอบคุณค่ะน้องแวว.. แล้วแวะมา.. อิ อิ ..อีกนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
