http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song25.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song510.html......... เมื่อคืนนั่งดูไฟพริบพราว เหนือม่านเมืองมนตรานามว่า*กรุงรัตนโกสินทร์* เมืองที่มีที่ตั้งอยู่ริมลุ่มน้ำเจ้าพระยา ที่เห็นสายธาราทองไหลล่อง ที่ในคลองฝัน.. ราวได้ย้อนยุคย้อนรอยถอยหลังคืนกลับไป ในสมัยที่ยังเพิ่งอพยพมาตั้งกรุงธนบุรีใหม่ๆ อย่างในฉาก..*เรื่องกำเนิดรัตนโกสินทร์..* ที่บุญมาและสามสหายต่างพากันหนีตาย...! พายเรือมาตามลำน้ำเจ้าพระยา ที่ณ..นาทีนั้น...!!!! เมื่อหันหลังกลับไป ก็จะพบ....แต่ประกายไฟลุกโพลงฉายฉาน....!! จับเหนือท้องฟ้าราวกลางวันก็มิปาน.... และ... แผ่นดินอันแสนสราญร่มเย็นเป็นสุข ราวกำลังถูกหลั่งชะโลมหล้า... กลายเป็นสายธาราเลือด....! มิสิ้นแดงเดือด... ด้วยหยาดเลือดพลีบูชารักจากนักรบไทย....ต่อแผ่นดิน ที่กำลังไหลรินมิสิ้นสาย.........!!!!!! และ...... ด้วยหัวใจรานร้าวสลาย... คล้ายมลายไปกับหยาดน้ำตาแห่งผู้แพ้... ที่ไม่....แม้อยากแหงนเงยหน้ามองดูผู้ใด...ในปฐพี...! ด้วยหัวใจแหลกสลาย....อายฟ้าดินราวธุลี..ไทย! ................ และ.... รำลึกนึกย้อนถึงวิถีแห่งผู้คน ที่กมลเคยรักสงบเงียบงาม ที่แม้นอาจจะยังขวัญเสียกับศึกพม่า หากทว่า.. กลับมิยอมพ่าย.... ไม่ช้านาน ได้เพียรพยายามที่จะกอบกู้ชาติ และ ไม่ยอมสิ้นชาติ..!...ขาดเมือง..! หากทว่า ได้ใช้ความกล้าหาญ ที่แม้นดวงใจจะแสนเจ็บช้ำร้าวราน ต้องพากันร่ำไห้...ระงมตรมทุกข์....ไปทั่วทุกถิ่นที่ กับการเสียทีสงคราม... การพ่ายพม่า การแตกสลายของกรุงศรีอยุธยา ที่... นำเอาความวิโยคโศกสะเทือน มาเยือนอย่างยากจะเลือนลืม..ลบลา.. เป็นรอยแผล... เป็นรอยพ่าย... รอยไร้สิ้น.. ที่ต้องใช้พลังสามัคคีสมานฉันท์ จะต้องมีผู้นำอย่าง *ลูกผู้ชายชาติทหาร...ชาตินักรบ* ที่จะมิยอมสยบ ให้ผู้ใด...ได้เป็นเจ้าเข้าครองนาน และ นำบทเรียนนั้น มาผลักดันสร้างเมืองใหม่ มาตรแม้นจะไม่มีวันเสมอเสมือนกรุงศรีอยุธยา ที่เต็มไปด้วยยอดเจดีย์ระดะฟ้า จนนกกาหาบินพลัดตกถึงพื้นได้ไม่ เพราะบ้านเมืองอันรุ่งเรืองไสวด้วยวัดวาอาราม พระปรางค์ปรามณฑปที่นับทบยอดแทบไม่ถ้วน อดีต..ผ่านไป และ เพียงเพียรนำมาสอนใจเตือนใจ ให้ลูกหลานไทย ได้ตระหนักชัด ถึงความวิบัติหายนะ อันมาจากความประมาท และไม่รู้รักสามัคคี ไม่มีความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ไม่สำนึกถึงภัยลึกอันแฝงเร้น ที่รอวันรานรุก บุกโหมยามที่ไทยเราอ่อนแอ และ หมายยึดครองแผ่นดินแม่แผ่นพื้นพสุธาทอง แผ่นดินธรรม อันคือความงามล้ำอุดมอนันต์ค่า อย่างยากหาผืนดินไหนในโลกานี้เสมอเสมือน และ นี่คือ ...ปัจจุบัน ที่โลกกำลังเฝ้าจับตามองด้วยความเป็นห่วง ในสถาณการณ์ชายแดนสามจังหวัดภาคใต้ ที่... เราทุกดวงใจไทยได้แต่มีหน้าที่เดียวคือ ให้กำลังใจและเคียงข้างพี่น้องไทย ที่หยัดยืน ทำสิ่งถูกต้อง มิให้ผองชนผู้บริสุทธิ์ได้ล้มตายไปอย่างไร้ความเมตตายุติธรรม เรา จักรวมใจทั้งหกสิบล้านดวงเข้าด้วยกัน เพื่อสวดมนต์ภาวนา และ.. เพียรตั้งจิตอธิษฐาน... ให้ทุกหย่อมหญ้า ในผืนดินไทย มีแต่ความสงบสุข.ร่มเย็น..สืบไปเป็นนิรันดร์ ตราบจนชั่วลูกชั่วหลาน.... ให้ได้มี... ผืนดินธรรมแผ่นดินทองหยัดยืนอย่างทรนง..!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song510.html แผ่นดินของเรา ...สันติ ลุนเผ่ แผ่นดิน ของเรา ย่อมเป็น ของเรา ชาติไทยแผ่นดินของเรา ใกล้ไกล ย่อมเป็น ของเรา ชาติไทย เลือดไทยไหลโลม ลงดิน ใครหมิ่น ศักดิ์ศรี คนไทย ย่อมมีวัน สักวัน ให้ไทย ล้างใจ อัปรีย์ แผ่นดิน ของเรา ย่อมเป็น ของเรา อยู่ดี ที่ใด ย่อมเป็นของไทย อยู่ดี หากเชือดเฉือนไป คราใด ย่อมแสน หวั่นไหว ชีวี ปฐพี แหลมทอง ช่วยกัน คุ้มครองป้องกัน แผ่นดิน ของเรา ย่อมเป็น ของเรา อยู่ดี ที่ใด ย่อมเป็นของไทย อยู่ดี หากเชือดเฉือนไป คราใด ย่อมแสน หวั่นไหว ชีวี ปฐพี แหลมทอง ช่วยกัน คุ้มครองป้องกัน สัก วันต้องคืนกลับมา มั่นใจ เถิดหนา ขอพลี ชีวารักษาชาติไทย ชาติไทยคู่ฟ้า เลือดทา แผ่นดิน... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song25.html ลุ่มเจ้าพระยาเห็นสายธารา ไหลล่อง เพียง แต่มองหัวใจให้ป่วน น้ำไหลไป มักไม่ ไหลทวน ชีวิตเรา ไม่มีหวน ไม่กลับทวนเหมือนกัน เรา เกิดมา ผูกใจรัก กันดีกว่า เพราะว่าชีวา แสน สั้น เรา อย่าได้ สะเทือนหัวใจต่อกัน ทิ้งชีวิตอัน สุขใจ อย่าแตกกันเลยรักไว้ชมเชย ชิดมั่น จง ผูกพันรักกันด้วยใจ ขอจงเป็น เหมือนเช่น นกไพร ที่เหิรบินคู่กันไป หัว ใจ คู่กัน เรา เกิดมาผูกใจรัก กันดีกว่า เพราะว่าชีวา แสน สั้น เรา อย่าได้ สะเทือนหัวใจต่อกัน ทิ้งชีวิตอัน สุขใจ อย่าแตกกันเลยรักไว้ชมเชย ชิด มั่น จง ผูกพัน รักกันด้วยใจ ขอจงเป็น เหมือนเช่นนกไพร ที่เหิรบินคู่กันไป หัว ใจ คู่กัน
พุด 22 ส.ค. 2548 12:16 น. - ID 80090 
1115
9
0
22 สิงหาคม 2548 13:12 น. - comment id 507033
หน้าส่วนตัว
แวะมาเยี่ยมพี่พุดค่ะ.........
สบายดีนะคะ
22 สิงหาคม 2548 13:14 น. - comment id 507036
แวะเยี่ยมพี่พุดนะครับ
22 สิงหาคม 2548 13:23 น. - comment id 507042
สวัสดีบ่ายวันจันทร์ค่ะคุณพุด แวะมาอ่านงานดีๆของคุณพุดค่ะ
22 สิงหาคม 2548 13:38 น. - comment id 507054
ช่วงนี้เลือดรักชาติกำลังแรงกันนะครับ ประวัติศาสตร์นั้นมีมนตร์ดลใจในทุกๆ ยาม เมื่อได้ยินได้ฟังได้อ่านเมื่อใด ก็จักดลใจให้หวั่นไหวไปทุกครั้งครับ โดยเฉพาะอยุธยากรุงเก่านั้น มีมนตร์เหนือดวงใจไทยสยามทุกผู้ทุกนาม
22 สิงหาคม 2548 13:47 น. - comment id 507064
แก้วประเสริฐ.
22 สิงหาคม 2548 15:57 น. - comment id 507124
แวะมาอ่านค่ะ ขอบคุณพี่พุดที่ให้กำลังใจคะ จะพยายามทำให้ดีที่สุดจ้า
22 สิงหาคม 2548 16:46 น. - comment id 507178
ความสามัคคีจะทำให้เราชนะ และแผ่นดินธรรม แผ่นดินทองจะมีเหมือนเก่าค่ะ ฉะนั้นเราต้องร่วมมือร่วมแรงและร่วมใจ สู้เพื่อประชาธิปไตย สู้เพื่อผืนแผ่นดินของเราค่ะ
22 สิงหาคม 2548 20:12 น. - comment id 507314
น้ำเดือดระอุ ... ปุ ปุ พล่าน ไม่เหมือนกาลแผ่นดินเดือด ร้าวเหือดแห้ง แตกระแหงแทงทะลุ ปรุเสียดแทง เกลื่อนศพแร้งลงคอยจิกรอยทาง ร่องรอยแห่งแล้งโรยโหยอดีต เหมือนมีดกรีดดวงใจไฟลุกพร่าง เหลือรอยริ้วแห่งวัฒนธรรมตำนานวาง เป็นสิ่งสร้างสื่อรุ่งเรืองครั้งเฟื่องฟู เข้ามาทักทายพี่พุดค่ะ : )
22 สิงหาคม 2548 22:26 น. - comment id 507367
หายไปนานค่ะพี่พุด หนูแวะเข้ามาทักทาย พี่ก้อมืออาชีพเหมียนเดิมปรบมือให้
22 สิงหาคม 2548 23:06 น. - comment id 507392
อีกไม่นาน.. แผ่นดินของเราจะกลับคืน..สู่สันติและความสงบ ..
เรนอยากให้เป็น .. แบบนั้นจริงๆ..นะคะ ..
..
หากทุกคนกล้า ..และค้นหาความถูกต้อง..
เรน..ขอเพียงเวลา ..
ให้คนกล้า .. คนนั้น ...
23 สิงหาคม 2548 00:26 น. - comment id 507434
มาเป็นกำลังใจให้คุณพุด... และช่วยอธิษฐานให้แผ่นดินไทยสงบร่มเย็นโดยเร็ว...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
