เคยสัญญากับใจไว้ครั้งหนึ่ง และแอบซึ้งซุกซ่อนจนนอนฝัน มิเอื้อนเอ่ยเผยให้ใครรู้ทัน แต่ใจมันคอยย้ำซ้ำและทวน คำสัญญาปลุกให้เติมไฟฝัน ให้มุ่งมั่นเตือนจิตใจคิดหวล แม้บางวันอาจไม่มาใคร่ครวญ แต่คงส่วนสืบให้ใจทะนง สัญญากับใครเขาเราลืมได้ แต่สัญญาหัวใจไม่ลืมหลง อาจมีหลายเรื่องอื่นไม่ยืนยง ใจยังคงยึดมั่นคำสัญญา ทั้งฝืนกายฝืนใจให้ทนสู้ ใจยังอยู่ขู่กายห้ามขายหน้า มีผู้หยามเหยียดกายด้วยสายตา กายอ่อนล้าแต่ใจไม่ลบเลือน ถึงวันนี้ขออภัยนะใจเอ๋ย ทั้งที่เคยรักใจหาใครเหมือน ขอขอบคุณใจซ้ำช่วยย้ำเตือน ใช่บิดเบือนคำมั่นคำสัญญา ทรยศหัวใจดับไฟฝัน ถึงทางตันหยุดดิ้นจนสิ้นท่า แม้ใจแกร่งกร้าวรุกทุกเวลา แต่กายล้า..ปลุกไม่ตื่น..ขอคืนคำ
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก 10 ก.ย. 2548 00:45 น. - ID 80879 
1514
13
0
10 กันยายน 2548 01:20 น. - comment id 513557
สวัสดีครับคุรแดดเช้า นอนดึกออกอย่างนี้เปลี่ยนชื่อเป็นน้ำค้างกลางดึกดีฝ่ามั้ง? พูดเรื่องธรรมะก็อมตะอยู่แล้ว ผมยังมิอาจไปฝ่ายนั้นได้ กิเลสหนาเหลือเกิน
10 กันยายน 2548 09:06 น. - comment id 513560
แวะมาสวัสดียามสายวันพักผ่อน จากการทำงาน สัญญาใจกับตัวเองไม่หวั่นเกรงคำครหา สัญญากับคนอื่นๆต้องรักษามิเช่นนั้นแย่แน่ๆเนาะ
10 กันยายน 2548 01:10 น. - comment id 513871
ตั้งสัจจะอธิษฐานกับหัวใจ จุดเทียนไฟมั่นคงที่ตรงหน้า ขอน้อบนบอภิวาทพระศาสดา น้อมถวายกายมาบูชาคุณ สัญญาใจให้ไตรรัตน์ปัดมัวหมอง จะยึดครองปฏิบัติวัตรเกื้อหนุน เป็นสัญญาต่อหน้าพระประจักษ์บุญ คงจะหนุนนำน้อมไม่ยอมคืน : ) สวัสดีค่ะ คุณครูใหญ่ ... สัจจะบารมีนี่ยิ่งใหญ่นะคะ
10 กันยายน 2548 01:51 น. - comment id 513872
..... ชอบ ข้อความฝากถึงจังค่ะ ที่คุณครูใหญ่บอกว่า อย่าไปเที่ยวสัญญาอะไรกับใครเลยนะ สัญญากับใจตัวเองดีที่สุด แต่อย่าทรยศบ่อยล่ะ 555 ( ชอบคำพุดประโยคนี้ของคุณครุน่ะค่ะ ) ..... ฉางน้อย ไม่เคยสัญญาอะไรกับใครง่ายๆหรอกค่ะ หากคิดว่า เราทำตามสัญญานั้นไม่ได้ ใช่ค่ะ ฉางน้อยมักจะสัญญากะใจตัวเงอเสมอค่ะ แต่ก็ไม่เคยทรยศใจตัวเองเลยนะคะ เราอาจหลอกคนอื่นได้ แต่เราหลอกใจตัวเราเอง ไม่ได้หรอกค่ะ
10 กันยายน 2548 09:52 น. - comment id 513901
รางวัลแด่คนช่างฝัน จรัล มโนเพชร อย่ากลับคืนคำ เมื่อเธอย้ำ สัญญา อย่าเปลื่ยนวาจา เมื่อเวลาแปรเปลื่ยนไป ให้เธอหมาย มั่น คง แล้วอย่าหลงไปเชื่อใคร เดิน ทาง ไป อย่าหวั่นใครขวางกั้น มีดวงตะวัน ส่องเป็นแสง สีทอง กระจ่างครรลอง ให้ใฝ่ปองและสร้างสรรค์ เมื่อดอกไม้ แย้ม บาน ให้คนหาญสู้ไม่หวั่น คือ ราง วัล แด่ความฝันอันยิ่งใหญ่ ให้ เธอ บน ทาง เดิน ที่มี ขวากหนาม ถ้า เธอ คร้าม ถอย ไปฉันคงเก้อ ฉัน ยัง พร้อม ช่วย เธอ เสมอ เพียง ตัว เธอ ไม่หนีไปเสียก่อน จะปลอบดวงใจ ให้เธอหาย ร้าว ราน จะเป็นสะพาน ให้เธอเดินไปแน่นอน จะเป็นสาย น้ำ เย็น ดับกระหายยามโหยอ่อน คอย อวย พร ให้เธอสมดังหวังได้ นิ รันดร์ บน ทาง เดิน ที่มี ขวากหนาม ถ้า เธอ คร้าม ถอย ไปฉันคงเก้อ ฉัน ยัง พร้อม ช่วย เธอ เสมอ เพียง ตัว เธอ ไม่หนีไปเสียก่อน จะปลอบดวงใจ ให้เธอหาย ร้าว ราน จะเป็นสะพาน ให้เธอเดินไปแน่นอน จะเป็นสาย น้ำ เย็น ดับกระหายยามโหยอ่อน คอย อวย พร ให้เธอสมดังหวังได้ นิ รันดร์ มีดวงตะวัน ส่องเป็นแสงสีทอง กระจ่างครรลอง ให้ใฝ่ปองและสร้างสรรค์ เมื่อดอกไม้ แย้ม บาน ให้คนหาญสู้ไม่หวั่น คือ ราง วัล แด่ความฝันอันยิ่งใหญ่ ให้ เธอ...
10 กันยายน 2548 10:09 น. - comment id 513910
ต้องคืนคำครานี้ชีวีเศร้า สัญญาเก่าจบสิ้นจนจินต์หมอง เพราะกายล้า..ปลุกไม่ตื่น เกินฝืนครอง วิญญาณต้องคำสัญญา มาคาใจ..*** มาทักทายคุณครูใหญ่ยามเช้า... ฝนตกมาแล้ว ต้นไม้คงเขียวชอุ่มงามไสว... หายแห้งแล้งไปเยอะนะคะ... สวัสดีค่ะ
10 กันยายน 2548 10:40 น. - comment id 513919
ช่วงนี้.. เริ่มรู้สึกอยาก คืนคำ บ้างแล้วสิ
10 กันยายน 2548 10:59 น. - comment id 513927
สู้ๆ..สู้ตายนะค้า เอาใจช่วยค่าแต่อิจฉาคนได้หยุดงานวันเสาร์อ่า เราต้องมานั่งทำงานอ่า
10 กันยายน 2548 12:15 น. - comment id 513941
lสวัสดีครับ ฉางน้อย....ทำอะไรอยู่ไม่หลับไม่นอน หลอกคนอื่นก็บางครั้งแต่หลอกตัวเองไม่ดีเนาะไรไก่...สัญญากับตัวเองบางครั้งไม่ work ว่าไหม? บินเดี่ยวฯ....ผมชอบเหมือนกันเพลงนี้ ขอบคุณที่ขยันพิมพ์จัง รับไหมล่ะรูปเด็ดน่ะ 555 พี่กอกก...ครับฝนตกหนัก ที่บ้านผมชุ่มน้ำจนไม่อยากเดินไปไหนเลย วันนี้ก็ไม่มีแสงแดด ระยองคงดีขึ้นเนาะ ผู้หญิงช่างฝัน...เธอจะคืนคำกับใครล่ะ กับตัวเองละสิ อภัยตัวเองนะ โซดา...เราไม่ได้หยุดเหมือนกัน งานเอกสารต้องมาทำวันเสาร์ อาทิตย์เป็นส่วนใหญ่ แต่ดีหน่อยไม่ต้องรีบมากช่วงนี้ สบาย ๆ แต่กระเป๋าแห้ง ขอบคุณมิตรรักนักกลอน นักฝันทุกคน รักนะเด็ก...ชอบจังประโยคนี้
10 กันยายน 2548 12:41 น. - comment id 513960
คนเรา สำคัญที่คำพูด พูดแล้วต้องทำ ผู้ใดไร้สัจจะ ผู้นั้นก็ไม่ควรที่จะคบหา....พยายามทำดั่งคำที่ให้ไว้เถอะ ไม่มีอะไรที่มนุษย์ทำไม่ได้...
10 กันยายน 2548 13:55 น. - comment id 513979
อิอิ...คุณครูฯ..มีข้อแม้นะว่าผมต้องเขียนกลอนประกอบรูปนั้นได้นะ..มิใช่ตะลึงจนเขียนมะออกอะ...
10 กันยายน 2548 16:28 น. - comment id 514000
คนทะเลสัญยากับใครไปทั้ว และสัญญากับตัวก็ไม่เคยทำสำเร็จค่ะ
11 กันยายน 2548 10:14 น. - comment id 514136
11 กันยายน 2548 12:14 น. - comment id 514166
แวะมาสวัสดีคุณครูใหญ่ ตอนเที่ยงค่า เป็นอะไรหรือเปล่าคะเนี้ย แต่อย่างไรเสีย ก็ขอเป็นกำลังให้ให้คุณครูใหญ่นะคะ
11 กันยายน 2548 12:34 น. - comment id 514172
...อย่ากลับคืนคำที่เคยย้ำสัญญา ...อย่าเปลี่ยนวาจามาเป็นถ้อยคำใหม่ ...อย่าลืมเลือนคำคำนี้ฝากไว้กับใครใคร ...อย่าทำลายคำพูดตนพ้นมลทิน ...มาแจม..มาอ่านค่ะ..คุณครูใหญ่.. ...ในฐานะที่ทำงาน...อาชีพเดียวกัน ...แต่ ....เป็นเพียงครูเล็ก...โรงเรียนก้อดูเหมือนใหญ่ นะคะ ....ทำไมไร้ความอบอุ่นนัก...อยากโบยบินแล้วล่ะค่ะ มีคำกล่าวนึงเตือนใจตนเสมอ.. ...หากไม่แน่ใจว่าทำได้หรือเปล่า...อย่าพูด ...หากพูดแล้วต้องทำให้ได้อย่างที่ลั่น...วาจา ... ...หรือไม่...คิดไว้ในใจ...ไม่พูด ...แต่ลงมือกระทำเลย...แล้วค่อยพูด..ทีหลัง ...สวีสดีคะ
11 กันยายน 2548 14:34 น. - comment id 514197
มาส่งแรงใจครับ ผมศรัทธาครูใหญ่เสมอ
17 กันยายน 2548 03:09 น. - comment id 516221
27 กันยายน 2548 16:18 น. - comment id 519936
เคยสัญญากับใครบางคน ตอนนี้ไม่รู้จะถอนได้อย่างไร พออ่านกลอนแล้วทำให้นึกขึ้นได้ ดีใจที่ได้อ่านบทกลอนที่ทำให้นึกย้อนไปถึงอดีต ขอบพระคุณ.. ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
