http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4689.html (ร้อยบุปผา) .............. ปลายปากกาของขวัญจุ่มน้ำอมฤต ใสสนิทน้ำพระธรรมย้ำให้จิบ หยาดลงมาจากแดนฟ้าทิพยนิรมิต ฝากว่างวิบวับแววดั่งแก้วดวง ปลายปากกาของขวัญจุ่มน้ำผึ้ง หยาดสายซึ้งสายเศร้าน้ำค้างสรวง ฝากความจริงน้ำผึ้งพิษสถิตลวง ฝากความห่วงให้หอมหยาดจากบึงใจ ปลายปากกาของขวัญจุ่มน้ำค้างกลางกลีบเกสร อรชรดวงดอกไม้ร่ายมนต์วาบหวามไหว ให้รู้รักธรรมชาติป่าดงและพงไพร ราวอัญมณีใจใสงามนิยามภักดิ์ ปลายปากกาของขวัญจุ่มหวังหวาน ร้อยบุปผาบานแจ่มฝันวันแห่งรัก รวมสายใยร้อยสายใจด้วยรักนัก ในร่มรักพลีนักฝันพบวันงาม... ปลายปากกาของขวัญรอวันจบ แล้วก็ลบแล้วก็เลือนทุกวาบหวาม พลีด้วยใจให้รักไพรรักธรรมในทุกยาม และ... ในนามแห่งรักจักจุ่มปลายปากกานี้..พลีเพื่อดี..เพื่อผองชน...! ................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4689.html (ร้อยบุปผา) ********* อุษานี้ฝนตกนะคะ ราวพรำพรมรินรดหวานฉ่ำชื่นใจ ให้แมกไม้ไพรและ แมกไม้กรุงบานไสวรับเย็นงาม คลี่ดวงดอกละออละอองเกสรพร่าง อวลสายระรินรัก ให้ทุกดวงกมลรัก ในร่มรักเรือนไทยเรือนใจเรือนสามัคคี ดั่งน้องพี่บนถนนสายฝันสายสวรรค์สายดอกไม้งาม เอนหลังนอนฟังเสียงฝน ดอมดมดวงดอกไม้สยายกลีบพร่าง ให้ใจดวงงามดวงใสไสวหวาน บานหอมธรรมชาติหอมความดี ที่ใจดวงงามเงียบเฉียบเย็นฉ่ำใสเพียงนั้น จะรับรินรสหมดจดใจได้ ให้สายพระพิรุณสอนใจ จะให้น้ำใจรักให้น้ำใจใคร ก็ให้เย็นใสค่ะ..ดั่งเฉกเช่นหยาดฝนพรำ อย่าเป็นดังฝนกรดรดราดรินใจ แก่กันและกันเลยนะคะ เพราะว่า เราคือ เพื่อนผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นค่ะคนดี จงระรินสายหวาน..บานดวงดอกเมตตาปรานีอภัย ค่อยๆให้ค่อยค่อยประคองใจประคองรัก ทิ้งอัตตาทิ้งตัวตนทิ้งความหลง และทิ้งความเข้าใจไปตามความคิดตัวเอง จงคิดว่าทุกผู้ที่เกิดมาล้วนมีกรรม ล้วนต้องอบร่ำบ่มใจตัวด้วยตัวเองทั้งสิ้นทั้งนั้นค่ะ และมาตรแม้นฝันไกล.. ใจก็รู้หยุดนิ่งรู้คิดเป็นเห็นงาม หากเราควรเคารพสิทธิมิพาดพิงใจ ไม่ล่วงล้ำก้ำเกินใครหากมิรู้ใจมิรู้จริง รู้นิ่งรู้ให้รู้รำงับ ดับด้วยดวงดอกความดี ที่ควรค่อยๆพลี..หยาดเย็นให้ นะคะ ทุกคนดี..ทุกดวงใจ.. และสำหรับ พุดมีโลกไพร โลกน้ำใจใสงามเงียบรอรับ โลกแสนสุขอันสงบงาม กับเรือนหลังเล็กของพุด มีแต่น้ำใจใสเย็นค่ะ ใครร้อนเข็ญ มานอนเล่นนับดาวพร่างพราวนับพัน ดูหวานจันทร์ดูหวานดาว เฝ้าฟังดุเหว่าพร่ำหวานแว่ว แผ่วแผ่วฟังบทเพลงขลุ่ยเพลงพิณระรินฝัน ยามสายแสงจันทร์พ้อพลิ้วลอดทิวไผ่งาม ดูบึงบัวพร่างกลางพรายจันทร์อันงาม เรืองรองผ่องผุดสร้างพิสุทธิ์ในเงาใจเงาฝนเงาฝัน พลันบรรเจิด ราวสวรรค์ไพรสวรรค์ใจ.นะคะ และสัมผัส ทุ่งนาที่สาวนาหว่านกล้าดำไว้ ให้รวงเรียวไสวชูช่อรอทุกรักมาเกี่ยว ด้วยเคียวรักรัดร้อย วิถีไพรวิถีงามเดิมดิบติดดิน ให้ได้สัมผัสวิถีชีวินงาม ให้ธรรมชาติบ่มหอม และหวานล้อมด้วยดวงดอกไม้ ให้มีพลังใจมีไฟฝันร่ายรจนามนตราเสน่หา ให้ มองโลกนี้แสนสวยแสนงามแสนดีค่ะ ด้วยดวงตาที่สาม มาตรแม้นชีวีจะผ่านชื่นรื่นเรียวเศร้าดายเดียว ด้วยนวลเนื้อใจละมุนละเมียดนะคะ และ จงเป็นน้ำใสดับร้อน จงค่อยค่อยสอนค่อยค่อยสร้างทางงาม อย่างตรงไปตรงมา และมิล่วงล้ำพิพากษาชีวิตใคร ตราบใดที่เรายังมิเคยได้สัมผัสเหตุผลและปัจจัย ในชีวีชีวิตของเขาอย่างแจ่มแจ้งนะคะ พุด.. เพียรสร้างเรือนภาวนา หวังหมดทุกดวงชีวา ได้พักพิงเอนอิงไหล่ เกื้อใจเกื้อขวัญฝันฝัน ด้วยพลังจิตดี.. พลีพากันสร้างสมาธิ..สู่สติ..มีปัญญา และพาพบฝั่งฝันนิรันดร์รักไปด้วยกัน และ ด้วยหวัง..ด้วยรักล้นใจ ทุกน้องพี่เพื่อนรัก มาพักเรือนน้อยกลางบึงของพุดนะคะ เราจะพายเรือไปเด็ดดอกบัวมาถวายพระด้วยกัน มาแบ่งฝันปันใจ มาตั้งใจอธิษฐานจิต มาลิขิตถ้อยหอมค่า มาหาความงามเย็นใส มาร่วมกันสร้างสรรดี นะที่แห่งนี้..ร่มรักนิรันดร์ อย่างคนที่มีหัวใจราวดวงเดียวกัน ดั่งบทเพลงร้อยบุปผา ที่พุดฝากกระชิบมานะบัดนี้ค่ะ ด้วยรักจริงใจล้นใจใสงามในทุกยามทุกคราค่ะ ********** พุดหวังใจ ให้อ่านคลอแกล้มเรื่องนี้นะคะ *คืนเรือนรับขวัญค่ะ* http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem47468.html ที่เคยฝากฝังรักฝากฝังใจดับร้อนให้งามเย็นร่ำระรินรัก แด่ทุกดวงใจรักเรือนไทยเรือนใจเรือนในฝันชั่วนิจนิรันดรค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4689.html ร้อยบุปผา สุนารี ราชสีมา : : Key F#m ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนัก ประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่า งาม ในนาม ศิลปิน มาสร้าง งาน ศิลป์ ชุบชีวิน มนุษย์ชาติ สะอาดสดสวย ด้วยบทเพลง แห่งสวรรค์ ให้มาลัย ฝากรัก มอบใจภักดิ์ ร่วมกัน จุดไฟ ความฝัน พร่างพลัน ประกาย เพลิง มาเถิด พี่น้อง ร่วม ร้อง เพลงเพื่อ กลั่นจาก เลือด เนื้อ หยาดเหงื่อ เร่าร้อน เราจะเร่ง แนวรบ ไม่สยบ อ้อนวอน เริงระบำ รำฟ้อน ร้อยกรอง กวี กานต์ มาร่วม ใจรัก พร้อม พรักพลีชีวาตม์ ผงาด อาจ หาญ สร้างตำนานตระการฟ้า แต่งเติม โลกศิลป์ ให้ผ่องพิณ โสภา ด้วยวิญ ญานท้า ทรนงเทิดคง ธรรม ร้อยบุปผา บานพร้อมพรัก ร้อยสำนักประชันแข่งใจ มวล ดอก ไม้ พร่างพรายมา พ้อง พาน ร้อยดอกงาม เด่นตระการ แย้มบานในดวง ใจ ชู่ ช่อ ธรรม สง่างาม ในนาม ศิลปิน
พุด 14 ก.ย. 2548 11:00 น. - ID 81044 
1056
5
0
14 กันยายน 2548 12:25 น. - comment id 515124
* มวลพฤกษามาลีน้ำค้างหยาด ดุจดังวาดวิมานทองผ่องไพศาล แสงสุริยันต์จันทราคราเบิกบาน งามตระการปลายปากกาพนาไพร น้ำผึ้งหวานเจือเคล้าเนาว์ธรรมะ หวังลดละแต่อวิชามาผลักไส สร้างใจจิตคิดพันผูกทุกหัวใจ ดูช่างไร้คล้ายดินสิ้นผงธุลี ร่างใจให้เศร้าเคล้าแฝงแห่งรส คิดจะงดแต่ภายในไม่สุขศรี จึงเผื่อหยาดพาดฝันพระศุลี หวังจะมีคนคิดเห็นเช่นตัวเรา แกมรสเศร้าเคล้าน้ำผึ้งเจือจานหยาด สุดจะพาดวาดฝันปนแสนเศร้า แต่ห้วงจิตคิดขยาดเปรียบดั่งเงา ที่คลอเอาเร้าหัวใจให้ตรอมตรม อันชีวิตคนเราเกิดมานี้ ใยเต็มปรี่ด้วยตัณหาพาขื่นขม เพียงหันคิดจะละวางยังระบม ทุกสิ่งบ่มสรรค์สร้างดังวงเวียน เวรหรือกรรมซ้ำเติมใครเสริมเล่า ยังมิเท่าใจเราเฝ้าเติมเปลี่ยน สิ่งที่ชั่วทับดีดุจล้อเกวียน มันหมุนเวียนเพียรจบพบความตาย. * รักผลงานคุณเสมอมารักคนเขียนด้วย
แก้วประเสริฐ.
14 กันยายน 2548 15:44 น. - comment id 515210
พี่พุดจ๋ามัดหมี่ตามลุงแก้วมาเยี่ยมพี่พุดค่ะ คิดถึงพี่พุดมากค่ะ
14 กันยายน 2548 20:54 น. - comment id 515319
ปลายปากกาจุ่มไว้ในน้ำผึ้ง ให้หวานซึ้งรสธรรมนำอักษร ปลายปากกาจุ่มฝันอันสุนทร ให้เคลื่อนจรสู่วันที่ฝันงาม สวัสดีค่ะน้องพุด..สาวงามแห่งพฤกษ์ไพร งามใจและงามจริง มาชื่นชมน้ำใจที่งดงามเสมอ
15 กันยายน 2548 02:10 น. - comment id 515375
15 กันยายน 2548 14:11 น. - comment id 515551
สวัสดีครับ พี่พุดสุพรรณไพร - - - - - - - - - - - - - - - ไม่ได้แวะมาเยี่ยมเยียนเสียนานเลยนะครับ หวังว่าพี่พุดคงสบายดีไม่ป่วยไม่ไข้นะครับ..สายลมเอยเชยชวยละลวยมา ละเลียบหาห้วงร้อนซ่อนลำเข็ญ หลั่งพิรุณพรมร่ำพร่ำรื่นเย็น ละไล้เล่นลิ้มฝนต่างชลนัยน์ เสมือนไพรไม้เขาลำเนาป่า รอนงคราญธารนภาพิสมัย เปรียบประทิ่นกลิ่นหวนกระอวลไอ อยากจะหอม - ออมใจมิวายทรวง ค่อยค่อยซึมกำซาบซ่านผ่านดวงจิต ค่อยค่อยซับกระชับชิดเช่นห่วงหวง ห่วงว่าหากสิ้นเจ้าคงร้าวทรวง หวงที่เจ้าจากห้วงระเหยหาร อันก้านแกร่งกิ่งกรยังซ่อนสรวง เป็นรังรวงภุมรินแทบถิ่นฐาน สรรพะบูบุษบันอำพันกาญจน์ ประสมมานหวานซึ้งคะนึงนัย ยามฝนโปรยโรยราดหยาดน้ำผึ้ง ชะหยดหนึ่งหยดสองละล่องไหล ระย้าย้อยย่ำคืนบนพื้นไพร ระวาดไว้วางหน้าปถวี โอ้ใครหนอใจร้ายทำลายนุช เพราะพิสุทธิ์ผุดผ่องรำไพศรี หวานหวามหวามตามศิลปินทรีย์ ฤๅเจ้ามีพิษร้อนซ่อนสุคนธ์ พิรุณามาพรมประโคมรัก คือน้ำภักดิ์น้ำเล่ห์จากเวหน น้ำผึ้งหวานปานอนาจหากขาดมน แม้นมิเคยได้ยลรสจอมจันทร์ หากเจ้ามาทะลวงรวงให้กลวงใน เจ้าก็จงจากไปให้ไกลฉัน จักขอคลาพิราลัยขาดใยกัน ขอน้ำผึ้งรวงนั้นยังอยู่ดี - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - อื่ม.. อ่านแล้วก็รู้สึกดีนะครับ ธรรมะพะภัยพาล รักษ์รัก..รักจ๊วบ
15 กันยายน 2548 14:49 น. - comment id 515572
ปลายปากกาจุ่มขวัญใช่พลันหนี รักคนดีมากล้นจนห่วงหา จึงจุ่มปลายน้ำหมึกตรึงตรองพา เขียนเป็นคำอักษราว่ารักเธอจุ่มปากกา อีกคำว่ายังอาทร คิดถึงเสมอค่ะ
17 กันยายน 2548 08:46 น. - comment id 516255
จุ่มปากกาด้วยน้ำใจที่คิดถึง เขียนว่าซึ่งเสมอไม่เคยเปลี่ยน จุ่มปากกาอีกทีมาวนเวียน มาขีดเขียนว่ารักเธอเสมอมา ช่วงนี้ฝนตกพี่พุดรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
