http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song359.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2551.html (ไกลบ้าน..เดียวดาย) ฟัง*ไกลบ้าน* และ..บทเพลงบรรเลง *ชุด..เสียงเพรียกจากสายลม* ในยามดึกดื่นดายเดียว...แล้ว..นอน..นับดาว บนโซฟาผ้าฝ้ายตัวใหม่ สีขาวนวลนุ่มที่แสนอบอุ่นอ่อนโยน... หัวใจเงียบงามสุขสงบ... เมื่อยามได้ยินเสียง ลมรำเพยพรายพร่างพรมแผ่วผิวปลิวมากระซิกกระซี้ ระริกระรี้รำพึงรำพัน... ปลุกปลอบมอบฝันหวานหวานให้.. หากไยเล่าดวงใจเจ้ากรรมจึงย้ำรอยราน.. รายรอบบ้านเงียบ...จน..ได้ยินเสียงใบไม้หล่น เทียน..กำลังวะวับแวม..แข่งกับแสงดาวรำไรรำไร ที่.. เริ่มจะพร่าเลือนไปกับหมองมวลเมฆฝน เสียงพายุหวีดหวิว... ใบไม้ปลิดปลิวละลิ่วลอยควะคว้าง อย่างอ้างว้างในคืนแรม..ไร้เดือน ฟ้าครางครืน... หัวใจตื่นเพรียกหาลมหายใจแห่งนิรันดร์รัก ใกล้..แค่ริมหู ... เสียงมาสิงสู่ราวมายาฝันมิใช่ความจริง หากเป็นเพียงมั่นภักดิ์นิรันดร... หัวใจดวงอรชร ... หลับตาช้าช้า..อย่าง ล้าอ่อน.. และ.. น้ำตาแห่งความคิดถึงคะนึงหา ก็...พร่างริน..อย่างมิสิ้นสาย ในคืนนี้..คืนที่ฟ้าสิ้นไร้ดาว และกับคนใน..อารมณ์อาวรณ์ถวิล จำพรากลาไกล..ไปสุดหล้า..ฟ้าดิน..อีกคราคราว..แล้ว... ดวงดอกแก้ว ยัง...หวานหอมหากไยอวลเศร้า สายลมหนาว...หลังฝน..ยิ่งหนาวเหน็บกว่าเคย ดวงดอกเล็บมือนาง...หยุดเฉยมิกางฟ้อนอ้อนหาใคร การะเวกมิไหวกิ่งพราวราวดายเดียวเต็มประดา มะลิลา ลาระรินระริน กลิ่นระรวยระรวย...ระทม.. กล้วยเลิกสบัดไกว.. ไม่อยากโบกพัดพลิ้วไหวรับลม อีกเลยแล้ว ทิวจำปีรายรอบเรือนหยุดเริงร่าย ฟ้าคล้ายมืดมนอนธกาลกว่าเคย ใจดวงนิ่งเฉย ยิ่งเงียบงัน.. ฟ้าร่ำไห้.. ราวหลั่งพลีเพื่อใจดวงนี้ที่จำพรากขวัญ จันทร์เจ้าหลบหลังม่านเมฆ วิเวกทับไปทั่วในวิมานดิน พุดซ้อนหุบกลีบ... มิยอมแย้มเผยอกลิ่น ราวสิ้นแล้ว..ทุกรสชื่น..สุคนธา...!!!! ........................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2551.html เดียวดาย พัณนิดา เศวตาสัย เดียว ดายอาดูร สิ้น สูญแล้วทุกทุกสิ่ง เธอ มาทอดทิ้ง จากไปแสนไกลสุดไกล จำ ใจจำทน หม่น หมองเพ้อร้องร่ำไห้ โอ้ ยอดดวงใจ แสน เศร้า โศก ตรม จำ ใจจำฝืน กล้ำ กลืนชอกช้ำเหลือเอ่ย เธอ ทำเมินเฉย ห่าง เหินทำเมินไม่มอง ยาม ใดใจเหงา เฝ้า ดูนวลแสงจันทร์ส่อง ใจ คอยร่ำร้อง เรียก หา แต่ เธอ ทอดทิ้ง ทอดทิ้ง ฉัน ไป แสน ไกล สุด อาลัย ในรัก หัก หาย ปวดร้าว ปวดร้าว เหลือใจ หมอง ไหม้ หมด เยื่อ ใย มิหวน คืน มา คอย คอยหา ตั้ง ตาคอยเธอคืนกลับ เธอ ไปลาลับ จาก ฉันคืนวันผ่านไป คอย เธอหวน กลับ มาเคียง ชิดใกล้ ไย เป็น ไฉน คอย เก้อ เดียว ดาย ทอดทิ้ง ทอดทิ้ง ฉัน ไป แสน ไกล สุด อาลัย ในรัก หัก หาย ปวดร้าว ปวดร้าว เหลือ ใจ หมอง ไหม้ หมด เยื่อใย มิหวน คืน มา คอย คอยหา ตั้ง ตาคอยเธอคืนกลับ เธอ ไปลาลับ จาก ฉันคืนวันผ่านไป คอย เธอหวน กลับ มาเคียง ชิดใกล้ ไย เป็น ไฉน คอย เก้อ เดียว ดาย ไย เป็น ไฉน คอย เก้อ เดียว ดาย... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song359.html ไกลบ้าน ชรินทร์ นันทนาคร วิปโยคโศกใจ เหมือนเมื่อไกลบ้าน ไกลสถานพักพิง ยิ่งใจเหงา ห่างไกลหัวใจจำเศร้า เจ้าอยู่ดีเป็นไฉน พลัดที่พึ่งที่พิง ทิ้งที่พำนัก ไกลที่รักพักพา จะอาศัย เจ้ามีเพื่อนชมคนใหม่ แล้วทิ้งพี่ให้ชอกช้ำชีวี อันรักกันอยู่ไกล ถึงสุดขอบฟ้า เหมือนชายคา เข้ามาเบียด ดูเสียดสี อันชังกัน นั้นใกล้สักองคุลี ก็เหมือนมีแนวป่า มาปิดบัง เพราะไกลบ้านซ่านมา โถนิจจาเจ้า จะเงียบเหงาแล้วลืม ซึ่งความหลัง ฝากเพียงเสียงกระซิบสั่ง ขอน้องอย่าชัง คนร้างแรมไกล อันรักกันอยู่ไกล ถึงสุดขอบฟ้า เหมือนชายคา เข้ามาเบียด ดูเสียดสี อันชังกัน นั้นใกล้สักองคุลี ก็เหมือนมีแนวป่า มาปิดบัง เพราะไกลบ้านซ่านมา โถนิจจาเจ้า จะเงียบเหงาแล้วลืม ซึ่งความหลัง ฝากเพียงเสียงกระซิบสั่ง ขอน้องอย่าชัง คนร้างแรมไกล...
พุด 3 ต.ค. 2548 21:04 น. - ID 81876 
1149
7
0
4 ตุลาคม 2548 00:39 น. - comment id 522636
"เทียน..กำลังวะวับแวม..แข่งกับแสงดาวรำไรรำไร\" ชอบตรงนี้จังเลยค่ะ เป็นการเปรียบเทียบที่เมื่อคิดแล้วก็สวยงามมาก ๆๆๆ
4 ตุลาคม 2548 07:47 น. - comment id 522662
น้องภาวิดา..คะ พี่พุดกำลังฟังบทเพลงบรรเลง ชื่อ*วันที่คิดถึงค่ะ*คนดี และ....
ด้วยดวงใจพี่พุด ขอฝากไปกับสายลมรำเพย ที่แสนสดฉ่ำระร่ำรินในยามเช้านี้ให้น้องได้ยินนะคะ
พี่พุด..มีความสุขค่ะ เช้านี้ก้คงเหมือนชีวีกับฟ้าหลังฝนค่ะ ขอให้กลับไปเกื้อกมลน้อง ให้ชื่นงามด้วยกัน..นะคะในทิวาหวาน วันนี้ค่ะ คนดี ด้วยรัก จากใจพี่พุดไพรค่ะ
4 ตุลาคม 2548 08:04 น. - comment id 522669
4 ตุลาคม 2548 08:45 น. - comment id 522678
4 ตุลาคม 2548 08:53 น. - comment id 522684
แวะมาทักทายยามเช้าค่ะ เพลงไกลบ้านฟังแล้วสะท้อนใจมาก เคยห่างไกลบ้านไประยะหนึ่ง ไม่มีความสุขเลยอยากกลับบ้านอย่างเดียว เดียวนี้ไม่ไกลบ้านแล้ว มีความสุขกับบ้านที่อบอุ่น
4 ตุลาคม 2548 08:56 น. - comment id 522687
เขียนได้เหงาจับใจเลยค่ะ การต้องอยู่คนเดียวในคืนที่เหงาๆ มองอะไรแล้วนั่งคิดถึง ลึกซึ้ง มากมายเลยค่ะ
4 ตุลาคม 2548 09:00 น. - comment id 522693
4 ตุลาคม 2548 09:20 น. - comment id 522700
4 ตุลาคม 2548 12:06 น. - comment id 522728
บรรยากาศเหล่านี้ เป็นชนวนชวนให้คิดถึงใครบางคนยิ่งนัก อิอิ คิดถึงพี่พุดนะค่ะ
4 ตุลาคม 2548 16:06 น. - comment id 522831
ในความเงียบของราตรีที่มาเยือน มองดาวเดือนบนฟ้าลาดับแสง ดูมืดมิดสุดถวิลจนสิ้นแรง เสมือนแกล้งให้ตรอมตรมระทมใจ วันนี้ขอนำบทกลอนมาฝากนะคะ......
4 ตุลาคม 2548 17:21 น. - comment id 522855
ความคิดถึงในยามค่ำคืน ยาวนานเกินกว่าจะนับได้ นานเหลือเกินตลอดลมหายใจ ที่เฝ้าคิดถึงใครคนหนึ่ง พี่พุด ซึ้งมากคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
