เพราะเหตุใดใจนี้คิดมีรัก
ได้รู้จักสัมผัสหัดห่วงหา
เพราะเหตุใดหัวใจใฝ่ศรัทธา
ว่าล้ำค่าเหนือสิ่งไหนใครบรรยาย
หลายคนเตือนริมีรักจักเจ็บช้ำ
ใบบัวบกหนึ่งกำยำยังไม่หาย
เสียเวลาความรู้สึกนึกเสียดาย
กว่าจะหายใช้เวลาอยู่หลายวัน
ให้นักปราชญ์ท่านใดบอกคงไม่รู้
พิสูจน์ดูเป็นเท็จจริงยิ่งสิ่งฝัน
คงจะดีกว่าก้าวเดินเพียงลำพัง
เสี่ยงสักครั้งเผื่อสวรรค์ท่านเมตตา
ใจมนุษย์มีไว้ให้กล้าเสี่ยง
หลีกทางเบี่ยงเลี่ยงไม่พ้นพบปัญหา
ขออย่าท้อจมปรักกับน้ำตา
ชัยชนะวันข้างหน้ายังคอยเรา
28 พฤศจิกายน 2548 02:10 น. - comment id 541963
......... ทางเบี่ยง อย่าเสี่ยงเดิน ... กิ๊วๆๆๆๆๆๆ

28 พฤศจิกายน 2548 02:35 น. - comment id 541965
กำลังใจกับการก้าวต่อไป ..

28 พฤศจิกายน 2548 05:33 น. - comment id 541968
ขอมาใช้ทางเบี่ยงเสี่ยงรักดูหน่อยสิ เผื่อจะมีใครมาคอยอยู่บ้าง -- คิคิ..

28 พฤศจิกายน 2548 09:47 น. - comment id 542001
ทางเบี่ยงน่าจะไม่ตรงเสี่ยงรักนะ แต่ทางตรงนี้สิ

29 พฤศจิกายน 2548 22:00 น. - comment id 542717
คิดถึงอะ ดูแลสุขภาพดีๆๆด้วยนะ ขยันๆๆอ่านหนังสือและแต่งกลอนเข้าละ เดี๋ยวผมจะเข้ามาอ่านบ่อยๆๆนะ

1 ธันวาคม 2548 12:08 น. - comment id 543076
เลือกไปทางเบี่ยงเสี่ยงรัก ดีกว่าไปทางเบี่ยงเสี่ยงตกคู
