**.. กับความกร้าว แข็งกระด้าง อย่างที่เห็น
ไม่จำเป็น เอ่ยถ้อย ร้อยคำหวาน
สิ่งสำคัญ ที่สุด ดุจดวงมาน
นั่นคือการ เข้าใจ ในสองเรา..
**.. ที่ฉันดู เย็นชา ต่อหน้านั้น
ใช่ว่าฉัน อวดดี หรืองี่เง่า
ภายใต้สอง ดวงตา มีพร่าเงา
แอบความเศร้า เหงายิ่ง กว่าสิ่งใด..
**.. ที่ด่าเธอ ใช่ร้าย หรือใจเกลียด
ที่ส่อเสียด ประชดประชัน นั้นมิใช่
ที่เมินหน้า เวลาพบ ก็หลบไกล
เพราะว่าใจ อายเกินกว่า สบตากัน..
**.. " ความหวังดี " คำหนึ่ง ซึ่งอยู่ลึก
แอบบันทึก ลอยคว้าง อยู่กลางฝัน
โลกวันนี้ เป็นของใคร ไม่สำคัญ
เป็นของเธอ เป็นของฉัน เท่านั้นพอ..
**.. นอกจากความ หวังดี ที่แอบไว้
ยังซ่อนซึ้ง ถึงใจ ในอีกข้อ
ทุกทุกครั้ง ยังเนิ่นนาน กับการรอ
เพื่อเพียงขอ บอกว่า " รัก " แม้สักคำ...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
9 มกราคม 2549 00:13 น. - comment id 552012
อาจจะดูแข็งกร้าวกับเธอไป แต่หัวใจแอบเจ็บปวดอยู่เสมอ อยากอ่อนโยนอ่อนหวานให้กับเธอ กลัวใครว่านำเสนอความอ่อนแอ

9 มกราคม 2549 16:33 น. - comment id 552132
ขอให้หวังดีอย่างนี้ตลอดไปนะครับ กลอนไพเราะมาก

10 มกราคม 2549 15:52 น. - comment id 552393
^___^ ชอบบทนี้จัง

10 มกราคม 2549 16:44 น. - comment id 552418
ซึ้งมากจะร้องไห้ ช่วยส่งกลอนเพราะมาหน่อยนะ rlk_4210@hotmail.com

31 มกราคม 2549 16:11 น. - comment id 556999
กลอนไพเราะนะคะ อ่านแล้วซึ้งดีค่ะ
