**.. หนาวน้ำค้าง พร่างพรู ลงลู่พื้น
ท่ามกลางคืน เหว่ว้า ดวงตาเศร้า
ใต้พระจันทร์ ก่อนนี้ มีสองเรา
วันนี้เงา คนเคียงข้าง กลับห่างไกล..
**.. ขวัญเจ้าเอย หวั่นหวั่น ขวัญจะหาย
ไปข้างกาย เคียงกมล ชายคนไหน
ลมพัดพลิ้ว ปลิวรัก ปักหทัย
ลอยหายลับ ณ หนใด นะใจนี้..
**.. ถ้าจันทร์เอ๋ย จันทร์เจ้า เข้าใจบ้าง
ช่วยบอกนาง ทราบข่าว คราวทุกที่
ว่าจดจำ ได้ไหม ใครหวังดี
ชายคนที่ ขี้แย เห็นแก่ตัว..
**.. ชายขี้หึง ดึงดัน รั้นจะรัก
ใครห้ามหัก ก็พาลโกรธ โทษเขาทั่ว
เขาเคยปราม กลัวเราแย่ แต่เมามัว
แต่ไม่กลัว ก็เพราะรัก นั้นปักทรวง..
**.. ไม่รอแล้ว คำฝาก จากจันทร์เจ้า
เหงาก็เหงา ปล่อยไป ใครจะห่วง
เบื่อ-เซ็ง-หน่าย โลกทราม ความหลอกลวง
ปล่อยทั้งห้วง ดวงใจ ไปตามกรรม...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
23 ตุลาคม 2549 11:45 น. - comment id 618140
คิดได้แบบนี้ ก็คงไม่กลุ้มใจค่ะ

23 ตุลาคม 2549 14:08 น. - comment id 618195
ปลงได้ ก็มีความสุข

23 ตุลาคม 2549 15:39 น. - comment id 618231
ใช่ค่ะ ไปตามกรรมจริงๆด้วย

30 ตุลาคม 2549 22:18 น. - comment id 621374
**.. ขอขอบคุณในทุกๆความเห็นนะครับ
