**..  คลื่นศรัทธา  มหาชน  มาล้นวัด
       ใช่สัมผัส  พระธรรม  คำสั่งสอน
       วนเวียนวิ่ง  แหวกไหว้  ใคร่ขอพร
       กราบอ้อนวอน  สมหวัง  ให้ตั้งใจ..
**..  วัตถุ  มงคล  ก็ล้นเมือง
      เศษโลหะ  เศษกระเบื้อง  เฟื่องไสว
      หล่อเป็นองค์  เอี่ยมอ่อง  อรทัย
      สรรพคุณ  มีไว้  ใช้ดีนัก..
**..  หวังอยู่ยง  คงกระพัน  นับล้านชาติ
      สมหมายมาด  ดังใคร่  ใจสมัคร
      ยศและลาภ  มากล้น  จนไม่พัก
      มีคนรัก  กว้างขวาง  รอบข้างกาย..
**..  โอมนะโม  ธุรกิจ  ชนิดพระ
       ต้องลดละ  เลี่ยงเหลือ  น่าเบื่อหน่าย
       เหลืออะไร  จีรัง  หลังความตาย
       สัตว์ทั้งหลาย  ครวญใคร่  ตรองให้ดี..
**..  ความสำเร็จ  ที่มี  วันนี้นั้น
      เธอทำมัน  ให้เข้ม  อย่างเต็มที่
      เลิกอ้อนวอน  ขออะไร  ในโลกีย์
      พระไม่มี  อะไร  จะให้เธอ..
  ด้วยความหวังดี
ก.นพดล  รักษ์กระแส
ก.ประแสร์  ศิษยาพร
				
				
			 
							
						
						7 มีนาคม 2550 21:32 น. - comment id 667407
เป็นที่พึ่งทางใจได้อย่างหนึ่ง...แต่ต้องทำดีจึงมีผล :)

 
							
						
						7 มีนาคม 2550 22:39 น. - comment id 667436
ทำดีขอพระคุ้ม............ผองภัย ธรรมะอยู่ที่ไหน..........ใคร่รู้ อยู่ที่ค่าเท่าใด.............กี่บาท หากอยากได้ยอมกู้......เช่าไว้ห้อยคอ ห้อยพระองค์ละล้าน......เลี่ยมทอง ทำชั่วตัวหม่นหมอง.......ชั่วร้าย แล้วพระท่านคุ้มครอง...หรือเปล่า เห็นแต่บทสุดท้าย.........พระได้ บังสกุล เจริญกันเพียงวัตถจริงๆน่ะครับ

 
							
						
						8 มีนาคม 2550 04:59 น. - comment id 667478
พระเครื่องคุ้มครองชีวิตไม่ได้....เป็นได้เพียงเตือนใจเตือนสติ หากใจไร้พระ....ทำกรรมไว้มากมาย...พระที่คอก็เป็นเพียงเศษดินเศษเหล็กที่ปั้นมา วัตถุมงคลที่แท้..ควรจะเป็นธรรมและสติ...นะ

 
							
						
						8 มีนาคม 2550 09:33 น. - comment id 667555
คิดดี พูดดี และทำดี คุณพระคุ้มครองเสมอค่ะ เป็นความรู้สึกอบอุ่นมั่นใจ นี่คือคนไทยแท้จริงค่ะ

 
							
						
						8 มีนาคม 2550 17:43 น. - comment id 667768
คนไทยน่าจะท่อง***ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน***กันให้เยอะๆเนอะ


