22 พฤศจิกายน 2551 16:46 น.
กิตติเวทย์
อยาก....ประคองยอดชู้สู้ชีวิต
ดู..........ดวงจิตยามท้อแท้แผ่ความหวัง
แล.......ข้างหน้ายาวไกลให้พลัง
เธอ......ถึงฝั่งแห่งฝันเท่านั้นพอ
ให้.......เธอได้พบฝั่งที่หวังไว้
ถึง.......จะไกลแค่ไหนไม่ย่นย่อ
ฝั่ง.......ชีวิตแม้บากบั่นฉันไม่ท้อ
ฝัน......เพียงขอเธอพบฝันฉันสุขใจ
22 พฤศจิกายน 2551 15:24 น.
กิตติเวทย์
อยาก.....ตะโกนกู่ก้องขึ้นท้องฟ้า
ให้.........จันทร์จ้าดาราพาไปถึง
เธอ........อยู่ไกลให้ได้ยินเสียงรำพึง
รับ..........ความซึ้งจากฉันวันเหงาใจ
รู้...........บ้างไหมฉันหมองหม่นกมลยิ่ง
ว่า.........จะนิ่งทำไม่ได้ใจหวั่นไหว
คิด........ครวญคร่ำน้ำตานองหมองหทัย
ถึง.........วันไหนก็คงเป็นเช่นวันนี้
ใจ..........ช้ำมามากล้นจนไหม้
จะ..........ยังให้ทนช้ำย่ำวิถี
ขาด........เธอไปฉันไม่รอดยอดชีวี
ดิ้น.........รนส่งข่าวนี้ไปถึงเธอ
...วันนี้ว่าง....จึงแต่งกลอนมากไปหน่อย..คงไม่ว่ากัน..เนาะ
22 พฤศจิกายน 2551 14:18 น.
กิตติเวทย์
คิดถึง.....จันทร์แจ่มฟ้าค่ำครานั้น
จึง..........รำพันกลั่นกลอนอักษรศิลป์
เพ้อ.......กวีด้วยรักจากดวงจินต์
หา.........ยุพินด้วยรักจากวิญญาณ์
คิด.........ละเมอเหม่อมองปองใฝ่ฝัน
ถึง..........แจ่มจันทร์คนดีที่ร่ำหา
จึงเพ้อ....ฝากหมู่จันทร์ดารามา
หา..........กานดาแดนไกลในบ้านกลอน
คิด........คิดคิดถึงถึงถึงจึงเพ้อหา
ถึง.........ถึงถึงแก้วตาฟ้าอัปสร
จึง..........จึงจึงประพันธ์กลั่นเป็นกลอน
เพ้อหา....เจ้าบังอรบ้านกลอนไทย...
............พร่ำเพ้อละเมอไป....
............แปลกจังวันนี้กวีรักเข้าตา
22 พฤศจิกายน 2551 09:36 น.
กิตติเวทย์
อยาก....ชิดใกล้ทรามวัยใฝ่สนิท
เป็น......คู่คิดครองใจดังใฝ่หา
ดอก.....กุหลาบสีแดงแห่งวิญญาณ์
ไม้.......หลักค้ำชีวาพาร่วมปอง
ใน........วันนี้อยู่ไกลในฟากฟ้า
ใจ........กานดาว่างไหมใครเจ้าของ
เธอ......จะรู้หรือเปล่าเราแอบมอง
เสมอ....มั่นฝันสีทองคล้องสองเรา
21 พฤศจิกายน 2551 21:50 น.
กิตติเวทย์
บรรยากาศรื่นรมย์ประถมสาม
ครูวิมลคนงามกำลังสอน
ภาษาไทยเด็กไทยอย่านิ่งนอน
ท่องอักษรสูงต่ำคำเป็นตาย
ครูพาเด็กศึกษาอาขยาน
พร้อมกันอ่านเป็นคู่ดูเฉิดฉาย
เด็กผู้หญิงอ่านคู่เด็กผู้ชาย
ดูสนุกกันไหญ่ในวัยงาม
หมดชั่วโมงก่อนเด็กถูกเช็คชื่อ
เก็บหนังสือบอกไปใครอยากถาม
ที่สอนมาหรือนอกเรื่องก็ตาม
หากอยากรู้อย่าเกรงขามให้ถามมา
เด็กตัวน้อยคอยถามตามสงสัย
ภาษาไทยอังกฤษวิทย์ศึกษา
คณิตศาสตร์สังคมการกีฬา
ครูวิมลตอบปัญหาพาเข้าใจ
เด็กชายสิทธิ์ชิดนั่งข้างฤทัย
ชูมือไกวใคร่ถามความสงสัย
เด็กผู้หญิงปอสามเช่นฤทัย
ท้องได้ไหมครับครูอยากรู้นัย
เพื่อนหลายคนหัวเราะร่าว่าไอ้สิทธิ์
บ้างสะกิดปัญหาไม่น่าไข
เด็กรุ่นเราไม่ควรรู้เกินวัย
บางคนไซร้สงบปากอยากคืนคาม
ครูวิมลยิ้มแย้มแก้มแดงสวย
แต่อำนวยตอบไปในคำถาม
เด็กเหล่านี้ไร้เดียงสาอุรางาม
อยากรู้ความถามไถ่ไร้มายา
ในวัยหนูครูรับรองไม่ท้องจ้า
ต้องสิบห้าขึ้นไปไร้กังขา
หรือหญิงใดประจำเดือนเคลื่อนเข้ามา
นั่นแหละจ้าจะท้องต้องระวัง
ออกจากห้องผองเพื่อนพาเลือนลับ
พากันกลับคืนบ้านฐานความหวัง
เด็กชายสิทธิ์ยังรออยู่ดูเก้กัง
ตามข้างหลังฤทัยพูดไขความ
เห็นไหมละฤทัยไม่ท้องหรอก
ฉันเคยบอกเธอว่าอย่าเกรงขาม
เด็กรุ่นเราไม่ท้องแน่แม่คนงาม
อย่างที่ครูตอบคำถามเมื่อยามเย็นฯ
.........................จบ...........................
.........มีคนเล่าให้ฟังในวงกาแฟ...........
หน้าส่วนตัว
2105
