26 ตุลาคม 2551 09:38 น.

หมาตัวหนึ่ง

เลี้ยงกูดูแลกู	
ให้เฝ้าอยู่แต่ดาดฟ้า
จากเล็กจนโตมา
ตัดมรรคาการหากิน

พอโตมึงกลับไล่
ให้กูไปจากเคยชิน
ชีวิตบนผืนดิน
กูจักผินหน้าพึ่งใคร

หากคิดทำแบบนี้
ไยรอรีจนเติบใหญ่
ยามที่กูเยาว์วัย
ควรสอนให้กูหากิน

คิดดูกูไม่เคย	
สักครั้งเลยไปต่างถิ่น
แล้วกูจะหากิน	
เลี้ยงชีวินได้อย่างไร

หากมึงถูกเลี้ยงดู
ให้กินอยู่ในบ้านใหญ่
นานปีห้ามออกไป
อยู่แต่ในบ้านหลังงาม

วันหนึ่งเขาก็บอก
ให้มึงออกโดยไม่ถาม
แล้วมึงจะรู้ความ
ที่กูพล่ามให้มึงฟัง

ไม่รู้จะนอนไหน
มึงเอ๋ย! ใจไร้ความหวัง
อาหารจะประทัง-
-ชีพก็ยังหาไม่เป็น

กูเจอหมาตัวโต
มันโมโหมาไล่เข็น
ข่มขู่อย่างเลือดเย็น
ว่านี่เป็นถิ่นของมัน

กูกลัวใจแทบวาย
เกือบสลายไหวหวาดหวั่น
มืดค่ำยิ่งหนาวสั่น
ต้องร้องลั่นรินน้ำตา

หากได้ขอได้ไหม
ขอกลับไปยังดาดฟ้า
เพราะนั่นคือเคหา
ที่อยู่มาแต่เยาว์วัย

หากแม้นว่าได้กลับ	
กูคงหลับตาตอนตาย
แม้อดทั้งเช้าสาย		
ก็สุขใจตายบ้านกูฯ

2356

love

comment

25 ตุลาคม 2551 16:07 น.

งามไหม...ใจเธอ

กิตติเวทย์

งามหนองามหน้าผากริมปากงาม
งามคิ้วงามตาเด่นงามเส้นผม
งามจมูกงามแก้มแกมคอกลม
งามพรั่งพรมนมเนื้อเสื้อก็งาม

เท่าที่ดูพธูงามตามที่กล่าว
แต่สิ่งหนึ่งนั้นเล่าเฝ้าไถ่ถาม
ใจของเจ้างามไหมแม่นงราม
นี่แหละคือคำถามงามไหมเธอฯ

967

love

comment

18 ตุลาคม 2551 08:46 น.

บางอารมณ์..ที่บอบบาง

กิตติเวทย์

แสงนวลของหิ่งห้อย      กลางไพร
หาช่วยคลายจิตใจ         สร่างเศร้า
นวลปรางอยู่หนใด          ในถิ่น สกลนา
ดึกดื่นจันทร์ส่องเย้า         ยิ่งเศร้า เหงาทรวง


ดึกดื่นเช่นนี้ช่างเงียบเหงาเสียนี่กระไร
ดูดวงดาวที่สุกใสเริ่มลาลับจากฟากฟ้า
ดวงเดือนที่เคยจ้าก็หายลับไปกับดาว
ฟากฟ้าคงเหงาหากมันรู้สึกได้
ฟ้าเอยอย่าเหงาใจข้าจะอยู่เป็นเพื่อนเจ้า
จะร้องเพลงให้เจ้าฟัง ฟังสิฟังสิข้าร้องแล้ว
น้ำตาของเจ้าเป็นสายฝนชะโลมดิน
แต่น้ำตาข้าสิ หาประโยชน์อันใดมิได้เลย
ฟ้าเอยพรุ่งนี้ดวงดาวจะกลับมาหาเจ้าอีก
เจ้าอย่าโศกเศร้าไปเลย..นะนะนะฟ้า
.ฮือ..ฮือฮือ ฯฯฯฯ

1240

love

comment

17 ตุลาคม 2551 23:28 น.