6 กรกฎาคม 2547 20:43 น.
กุ้งหนามแดง
บทกวีนี้หนาหาเข้าถึง
มิตราตรึงติดตาช่างล้าหลัง
สักแต่ว่าขีดเขียนเปลี่ยนเรื่องยัง
ไร้พลังทั้งติดทฤษฏี
ปลายปากกาจรดกดกระดาษ
สัมผัสสาดซ้ำซากยากปัดสี
ฉันทลักษณ์ถูกต้องแคล่วคล่องดี
แต่มิมีวิญญาณในงานตน
ความรู้สึกบอกหยุดสะดุดนิด
รอยลิขิตพิจารณ์งานสับสน
หัวมังกุท้ายมังกรทอดถอนทน
อีกวกวนเวียนนัก.เฮ้อ! หลักลอย
หยุด! พินิจพิจารณา..
ลงความว่าควรลดงานคิดนานหน่อย
เหตุและผลที่ขาดหายไร้ร่องรอย
ใช่สำออยแต่อารมณ์..น่ะสำคัญ..
..
..
อืม! เขียนแล้วไม่ค่อยได้อารมณ์น่ะ เลยลดงานลงนิดนึง..
..
..
5 กรกฎาคม 2547 16:10 น.
กุ้งหนามแดง
..
เจ้าชักใยถักทออสรพิษ
ซากชีวิตติดบ่วงล่วงคับขัน
ขยับปีกกรีดร้องก้องไพรวัลย์
โปรดปล่อยฉัน..ปล่อยฉัน..ปล่อยฉันไป
ยิ่งดิ้นรนเคืองขัดยิ่งมัดแน่น
เจ็บร้าวแล่นท่วมท้นเกินทนไหว
อิสระไกลเกินเดินพ้นภัย
แสนอาลัยในโลกวิโยคครวญ
เพราะหลงในอารมณ์จึงตรมไหม้
จึ่งร่ำไห้ชะตากรรมแสนกำสรวญ
ทำอย่างไร..ทำอย่างไร..ให้พ้นตรวน
คิดทบทวนหลายครั้งรั้งชีพตน
รวบรวมแรงกำลังครั้งสุดท้าย
จะดีร้ายยอมรับหยุดสับสน
ทั้งถีบกัดสะบัดตัวระรัวลน
สุดจะพ้นกลแฝงเจ้าแมงมุม..
อืม! แมงมุมไม่ค่อยน่ารักเท่าไร สงสารแมลงตัวอื่น..
...
1 กรกฎาคม 2547 09:41 น.
กุ้งหนามแดง
ฝนโปรยปรายเปียกปอนตอนเศร้าเศร้า
มาปลุกเร้าอารมณ์ตรมไหวไหว
เพราะมันร้าวเกินรับกับใครใคร
ว่ามิใช่พิษรักปักเต็มเต็ม
รักของเราปรองดองครองซ้อนซ้อน
มันจึงย้อนทิ่มแทงแรงเข็มเข็ม
ไม่เคยมีวันใดใจเย็นเย็น
ได้แทะเล็มเพียงซากกากลวงลวง
มีบ้างไหมคนดีที่ว่างว่าง
ประคองร่างที่ล้มถมหวงหวง
หารังเกียจคนไข้ใจกลวงกลวง
ยกทั้งดวงหทัยให้ฟรีฟรี
ความจริงใจขอหน่อยค่อยสานสาน
คนทำงานหลีกห่างทางหลีหลี
ศึกษากันและกันวันดีดี
สามัคคีสร้างสุขทุกข์คลายคลาย..
..
..
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
775
