31 มกราคม 2549 11:47 น.
กุ้งหนามแดง
แด่ผู้มีอำนาจฉลาดล้ำ
พัฒนาการล้ำเรื่องสมอง
มีทรัพย์จับญาติโอกาสทอง
พวกพ้องลากจูงจนได้ดี
ข้ามันคนยากแค่รากหญ้า
ไม่กล้าต่อกรซ่อนหน้าหนี
อยากถามมานานวานตอบที
กำไรหุ้นภาษีที่ยกเว้น
พ่อค้าลงทุนพอเงินเหลือ
จุนเจือให้รัฐบัญญัติเห็น
ถูกหวยเข้ากองสองเปอร์เซ็นต์
ล้วนเป็นกติกาของสังคม
ท่านว่าส่งเสริมต่างประเทศ
ยื่นเศษสินทรัพย์มาทับถม
เศรษฐกิจหมุนเวียนจะวายซม
กินนมต่อปีสิบสี่ลิตร
ลูกข้าตัวเตี้ยแถมต่ำต้อย
กระยาสารทน้ำอ้อยคอยชิวอิด
น้ำข้าวลูบท้องลองคิดคิด
ไร้สิทธิ์เรียกร้องสมองกลวง
แล้วแต่ผู้นำจะกำหนด
คือกดชีวิตตะขิดตะขวง
ทนทำงานหนักให้ตักตวง
ภาษีทั้งปวงข้าแบกเอง..
..
26 มกราคม 2549 10:12 น.
กุ้งหนามแดง
เธอเอ๋ยเคยบ้างไหมห่วงใยฉัน
คิดเอ๋ยหวั่นรักเดิมเริ่มเสื่อมถอย
มาเอ๋ยไม่สม่ำเสมอหลงเก้อคอย
เหลือเอ๋ยรอยเหยียบย่ำช้ำก่อนตาย
วันเอ๋ยผ่านเช้าค่ำกล้ำกลืนกลบ
รักเอ๋ยลบลืมเลือนเสมือนหาย
ทำเอ๋ยตามหน้าที่ฤดีวาย
บ้านเอ๋ยคล้ายที่พบปะตามทะเบียน
ใจเอ๋ยนั่นเปลี่ยนแปรแชเชือนชัด
สมรสเอ๋ยแค่บัตรผูกมัดเขียน
บังคับเอ๋ยไร้ผลหากคนเอียน
ต้องเอ๋ยเพียรประคองด้วยสองมือ
อาศัยเอ๋ยเวลาจะพารอด
แม่ร้างเอ๋ยค่อนขอดปลอดยึดถือ
อยู่เอ๋ยรับหมองหม่นคำคนลือ
ลูกเอ๋ยคือสิ่งเดียวหน่วงเหนี่ยวทน..
..
26 มกราคม 2549 09:27 น.
กุ้งหนามแดง
สักวาโกรธขึ้งกูมึงด่า
ทั้งถ้อยคำสรรหามาเสียดสี
เถียงหน้าดำหน้าแดงรุนแรงตี
ประโยชน์มีอันใดจงใคร่ครวญ
ลองพูดจาในขอบเขตของเหตุผล
ย่อมรู้ผลเหมือนกันมิปั่นป่วน
แพ้ชนะใช้อารมณ์ฤาสมควร
เลิกยียวนหารือจับมือเอย
..
25 มกราคม 2549 10:22 น.
กุ้งหนามแดง
สักวาความเศร้าเมื่อเขาทิ้ง
เคยงามพริ้งกลับหมองประคองเหงา
น้ำตาตกสองข้างมิบางเบา
ขาดสองเราเหลือหนึ่งซึ่งร้าวราน
พรหมลิขิตแค่นี้มีไว้ปลอบ
เป็นคำตอบของใจไว้สมาน
แผลหัวใจหมองไหม้คงไม่นาน
ฟ้าประทานคู่แท้เหลียวแลเอย
..
24 มกราคม 2549 10:04 น.
กุ้งหนามแดง
o ที่ป้ายรถเมล์เถลไถล
นางสาวคนใหม่ใคร่ฉลอง
คำนำหน้าชื่อถือครอง
สมปองสิบห้าลาเยาว์
o เห็นเพื่อนมีคู่ดูเฟื่อง
ซึมเซื่องห่างหายคลายเหงา
ชีวิตย่อมเป็นของเรา
คิดเหมาเข้าวัยเติบโต
o สมควรทดสอบเสน่ห์
กิ๊บเก๋หารักหลักโผ
ไม่ต้องหน้าเจื่อนเพื่อนโว
อวดโอ้ให้เห็นเป็นมา
o สอดส่ายสักพักตักชั่ง
ม้านั่ง, ป้ายเสา, เขย่าขา
เป้าหมายโดดเดี่ยวเกี้ยวพา
ตั้งท่าหยอกล้อก่อเชื้อ
o รอยยิ้มน่าชมคมดาบ
เลือดอาบเต็มใจให้เถือ
วาจาผู้หนุ่มคลุมเครือ
หลงเชื่อหมดสิ้นดิ้นรน
o หยิบยื่นไมตรีกระผีก
หลบหลีกอ่อนหัดขัดสน
ผ่อนตามเพ้อฝันทันคน
จำนนคำหวาน-หว่านคำ
o เพียงวันนางสาวก้าวย่าง
กลับกลายเป็นนางช่างถลำ
ตำหนิผู้ใดใครทำ
ผู้นำ-ผู้ตาม..ถามใจ
..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
1098
