21 พฤษภาคม 2550 08:28 น.
กุ้งหนามแดง
เรื่องก่อนเก่าไม่อยากจะรื้อฟื้น
ใครเป็นอื่นทิ้งขว้างทำห่างเหิน
พอเขามาร่วมทางเริ่มหมางเมิน
ต้องเผชิญชอกช้ำเพียงลำพัง
เป็นตัวเลือกฐานะย่อมฉะนี้
หากเซ้าซี้ทวงถามถึงความหลัง
เปล่าประโยชน์เกินแจงเสแสร้งฟัง
ไร้พลังหน่วงใจให้กลับมา
เมื่อเวลาล่วงเลยคนเคยรัก
กลายเป็นแค่รู้จักเจ็บหนักหนา
คนโลเลคนหนึ่งหวังพึ่งพา
ก็รังแต่น้ำตา...เป็นค่าครู..
..
15 พฤษภาคม 2550 08:03 น.
กุ้งหนามแดง
อีกเมื่อไรหมดเวรเลิกเข่นฆ่า
ต้องก้มหน้ารับกรรมไปถึงไหน
สันติภาพเปล่าเปลืองแล้วเมืองไทย
เขียนเสือให้วัวกลัวยิ่งรัวปืน
สมานฉันท์โปรยใต้คุ้มไหมเล่า
แทบหมดเหล่าหมดกอพะนอฝืน
จะหาความเกลียวกลมล้มทั้งยืน
ถูกหยิบยื่นความตายเป็นรายวัน
เคยคุกเข่าขอโทษโปรดละเว้น
ใช้น้ำเย็นเข้าลูบจุดธูปฝัน
กลัวผลร้ายตาต่อตาฟันต่อฟัน
ยังยืนกรานมุ่งมั่นประสานรอย
สมควรแก่เวลากลับมาคิด
กับคนผิดตั้งรับหรือปรับถอย
ใช้กฏหมายกี่ศพ.ทบ.ทยอย
ไทยยับย่อยยับเยิน..เพราะเมินโจร!!
..
14 พฤษภาคม 2550 19:05 น.
กุ้งหนามแดง
ชอบ..ลงสีวาดรูปจูบแผ่นผ้า
ชอบ..ภาษาต่างแดนแสนหลงไหล
ชอบ..สังคมศีลธรรมจำขึ้นใจ
ชอบ..ฟืนไฟหม้อโถโภชนา
ชอบ..เย็บถักปักดิ้นศิลปะ
ชอบ..พละคักคึกสุขศึกษา
ชอบ..สูตรคูณอาขยานท่องนานมา
ชอบ..วิทยาศาสตร์กฏเรื่องทดลอง
ชอบ..มาตราทั้งปวงชั่งตวงวัด
ชอบ..ประวัติศาสตร์ไทยไม่เป็นสอง
ชอบ..ศึกษาภูมิศาสตร์เชื้อชาติรอง
ชอบ..ทำนองดนตรีดีดสีเพลิน
ชอบ..ตั้งแต่แรกเริ่มเรียนประถม
ชอบ..สั่งสมแน่ชัดมิขัดเขิน
ชอบ..สรรพวิชาพาเจริญ
ชอบ..เหลือเกินคุณครู..ผู้สร้างคน..
..
11 พฤษภาคม 2550 07:10 น.
กุ้งหนามแดง
เมื่อข้อความถูกเขียนแลกเปลี่ยนอ่าน
ย่อมต้องผ่านสายตามากกว่าสอง
ความคิดเห็นต่างกันตามครรลอง
เป็นเรื่องของปัจเจกจะตีความ
โลกไซเบอร์คู่คี่โลกชีวิต
ถูกจริตหนุนนำไร้คำถาม
แม้สวนทางปั่นปลุกเฝ้าคุกคาม
เล่นลามปามมุ่งหมายทำร้ายคน
หากประสงค์สื่อนัยให้กระจ่าง
ปิดช่องว่างปรุงปรับจุดสับสน
ยกจุดไหนแสดงแกล้งให้จน
ย่อมจำนนกลับกลายทุกรายไป
อุเบกขาเนื้อทองอย่ามองข้าม
ศาสดามิห้ามเรื่องแก้ไข
หาวิธีจัดการสมานใจ
ทุกฝ่ายไม่เดือดร้อน..วิงวอนมา!!!
..
8 พฤษภาคม 2550 07:52 น.
กุ้งหนามแดง
โอ้! สถานบันเทิงทั้งเทคผับ
ที่ขยับแข้งขาของหนุ่มสาว
เพลงกระหึ่มกล่อมคืนอันยาว
หยิบทอล์คออฟเดอะทาว์นเป็นกาวเชิง
สานสัมพันธ์น้ำเมาเคล้ากับแกล้ม
เรื่องแต่งแต้มปรับปรุงจนยุ่งเหยิง
ไม่เหลือเค้ามูลเดิมก่อนเริ่มเริง
เล่นเถิดเทิงกับชายที่หมายตัว
สิบแปดปีห้ามเข้าเฝ้าเขียนเสือ
หลังร้านเอื้อแง้มไว้ไฟสลัว
วัวทั้งหลายจงมาเจ้าอย่ากลัว
เชิญพันพัวตามสบายในคอกเย็น
จบที่ความสะอื้นในคืนมืด
โซดาจืดสร่างเมาร่างเจ้าเหม็น
ทิ้งตราบาปเตือนตนเมื่อพ้นเพ็ญ
ให้บวกเล่นอีกหนึ่งไม่ถึงปี!!
..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
1347
