13 มกราคม 2555 15:14 น.
ก้าวที่...กล้า
ฉันยังอยากร้องไห้ให้ความรัก
แม้คืนวันเนิ่นหนักนานนักหนา
ยังอยากเก็บรักหวงจากดวงตา
มาโลมไล้ปรารถนาในดวงใจ
ฉันยังอยากร้องไห้ให้ความรัก
เพื่อเหน็บหนาวหน่วงหนักเกินผลักไส
เชื้อเชิญชิดสนิทแน่นถึงแก่นใจ
ร้าวรวดร้าวภายในให้เนิ่นนาน
ฉันยังอยากร้องไห้ให้ความรัก
เพื่อคิดถึงซึ้งประจักษ์หัวใจผ่าน
ขึ้นทักทายแหนหวงจากดวงมาน
ได้ซึมซ่านปานประหนึ่งติดตรึงตรา
เพื่อแสงดาวดาษดื่นในคืนค่ำ
กระซิบย้ำคำในเสน่หา
อยู่กลางห้วงรัตติกาลเวลา
ยังอยากมาร้องไห้ให้ความรัก
8 มกราคม 2555 19:03 น.
ก้าวที่...กล้า
วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนเสมอ
ให้ได้เจอเรื่องราวคราวขื่นขม
ให้ได้เจอเรื่องราวคราวรื่นรมย์
ผ่านผสมกลมเกลียวได้เหลียวมอง
ให้ได้มีเวลาได้เพ้อฝัน
มีคืนวันคลอเคล้าเป็นเจ้าของ
มีดวงดาวดวงจันทร์ใฝ่ฝันปอง
ดวงตะวันเคียงครองส่องวิถี
วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไปเรื่อย
ฉันยังเฉื่อยเฉยชาอยู่กับที่
ยังคงรอเวลารอท่าที
รอความฝันแสนดีมาทักทาย
ถึงจะท้อแต่ยังทนอยู่บนโลก
แม้จะโศกแต่ยังใสในความหมาย
ถึงไม่สุขแต่ไม่ทุกข์ในใจกาย
ยังว่างเปล่าเดียวดายดั่งสายลม
2 มกราคม 2555 21:56 น.
ก้าวที่...กล้า
เหมือนเดิม
นับแต่เริ่มรู้จักและทักถาม
ก็มีเธอชิดใกล้อยู่ในความ-
ทรงจำยามเรียงร้อยในถ้อยคำ
เหมือนเดิม
ที่คอยเสริมดวงแดให้ดื่มด่ำ
เคยดวงใจผูกร้อยเป็นรอยช้ำ
จากลำนำโศกเศร้าร้าวชีวี
เหมือนเดิม
แต่ที่เพิ่มกว่าตอนเมื่อก่อนนี้
คือหัวใจลึกลึกรู้สึกดี
วันเดือนปีทบเท่ามาเนานาน
เคยไหมในส่วนลึก
ที่รู้สึกมากมายคล้ายคล้ายผ่าน
มาทักทายทักถามตามต้องการ
เพื่อเจือจานหัวใจไว้จดจำ
27 ธันวาคม 2554 23:02 น.
ก้าวที่...กล้า
ถึงฉันจะรักเธอก่อน
ก็คงไม่ใช่ละครจบตอนเศร้า
ถึงฉันจะไล่ตามฝันราวกับเงา
ก็คงไม่ใช่ว่างเปล่าไม่เปลี่ยนแปลง
ถึงฉันจะบอกรักบ่อย
ก็คงไม่ปล่อยจนเหมือนแกล้ง
ถึงฉันจะดูหมดเรี่ยวหมดแรง
ก็จะสำแดงให้รู้กัน
ฉันจะขอฝันให้สุดใจ
แล้วจะก้าวไปให้สุดฝัน
ข้ามทะเลข้ามฟ้าน้ำตาจันทร์
กี่ขุนเขาโลกันต์จะกล้ำกลืน
เพื่อฝันให้สุดใจไปให้สุดหล้า
ในปรารถนาไม่เป็นอื่น
หัวใจรักไม่ขอคืน
แม้ต้องผ่านขมขื่นกี่หมื่นคม
20 ธันวาคม 2554 12:13 น.
ก้าวที่...กล้า
ราวกับว่า
บ่อน้ำตารื้นรื้นสะอื้นหนัก
มืออุ่นอุ่นที่ปลอบมอบความรัก
สุดจะหักห้ามไหวยิ่งไหลล้น
ราวกับว่า
ยามเธอมาอยู่ใกล้ใจที่หม่น
มันซาบซึ้งเต็มตื้นสะอื้นจน
น้ำตาท้นล้นหลากอย่างมากมาย
ราวกับว่า
มีเธอมาอยู่ข้างข้างสร้างความหมาย
แม้น้ำตาท่วมหนักทะลักทลาย
แต่ไม่คลายอบอุ่นละมุนละไม
ขอบคุณ
มืออุ่นอุ่นที่ปลอบที่มอบให้
ขอบคุณทุกถ้อยคำอันอำไพ
ขอบคุณที่อยู่ใกล้ใจดวงนี้
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
หน้าส่วนตัว
1952
