19 ตุลาคม 2549 13:50 น.
ก้าวที่...กล้า
ปราศจากหัวใจในวันหนาว
ปล่อยเรื่องราวเรื่องเราเป็นเงาฝัน
หยุดเอื้อนเอ่ยพจน์พร่ำเพ้อรำพัน
จบไหวหวั่นสิ่งนั้นมีก่อนนี้มา
ลอยล่องไปตามกระแสดั่งแพแยก
สายน้ำแทรกกระจายสลายค่า
เคยพันผูกโยงรัดตัดสิ้นลา
จึงพัดพาหัวใจไร้ทิศทาง
ปราศจากหัวใจในวันนี้
เมื่อเกินที่จะยื้อยุดเพราะจุดต่าง
ปรากฏภาพซ้อนทับที่จับวาง
รอยอำพรางกระจ่างชัดเซซัดใจ
ฉันวันนี้ราวภาพที่ทาบฉาย
พาดเรียงรายยามพิศไร้จิตไหว
ประดับตราแย้มยิ้มแต่งพิมพ์ไว้
และมิอาจขานไขในใจความ
ไม่เป็นไร!! ไม่ขอคืนหรอกนะใจ
16 ตุลาคม 2549 15:13 น.
ก้าวที่...กล้า
เมื่อปรากฏแสงทองความผ่องใส
ย้อนอุ่นไอวารวันกลับผันสู่
ในหนึ่งถ้อยรอยจำส่งดำรู
ก็รับรู้บริบทแรกจดจาร
จำหลักตรงถิ่นที่ฤดีหลอม
จึงแวดล้อมครอบวัฏยากลัดผ่าน
พันผูกช่อบุปผาลดามาลย์
ร้อยผสานกลมเกลียวเข้าเหนี่ยวใจ
ครั้นดำรงคงมั่นตะวันฉาย
ก่อประกายวับวาวพร่างพราวไหว
สะท้อนแววเนตรพ้องจากห้องใน
ขับดอกไม้อบร่ำทุกค่ำเช้า
หอมกรุ่นอายรมย์รื่นเย็นชื่นสรวง
แล้วแทรกช่วงดวงมานอ้อนกาลเก่า
ลำนำเพรงพจน์พร้องกล่อมสองเรา
เฉกขุนเขาเนานานตราบกาลรับ
13 ตุลาคม 2549 12:55 น.
ก้าวที่...กล้า
กาลเวลาล่วงแล้ว ................... เลยไกล
เกิดก่อดอกรักใจ ................... จับต้อง
ผลิบานอยู่ภายใน ................... นับเนิ่น
แตกช่อพันผูกน้อง ................. แน่นร้อยพลอยชม
ลมฝนโชยฉ่ำชื้น .................... ชีวา
หยิบยื่นดวงใจมา ................... มอบให้
เมฆหมอกคลี่คลายครา .......... คืนค่ำ
เดือนเด่นดาวฉายไว้ ............... ระหว่างเวิ้งฟ้าพราว
5 ตุลาคม 2549 17:26 น.
ก้าวที่...กล้า
เคยไหม??
กับรู้สึกวูบไหวใจห่วงหา
ระหว่างกึ่งกลางฝันพลันจำลา
แล้วเหว่ว้าก็เคลื่อนขับเข้าทับรอย
วูบนั้น
เหมือนดับฝันวันพบบรรจบถ้อย
ทิ้งอาวรณ์เอ่อล้นคนรอคอย
ผละ!! ก้าวถอยปล่อยหวังสิ้นจินตนา
ห่างหาย
ความเดียวดายกลายกลับมารับหน้า
แล้วอ้างว้างเปล่าดายก็กรายมา
พร้อมกับฟ้าที่มืดมิดสนิทใน
เงียบงัน
เมื่อหวาดหวั่นทาบทับขยับใกล้
ต้องจำยอมซึมซับและรับไว้
หนาวลมหนาวบ่มไล้ให้ได้เชย
เคยไหม??
กับหัวใจสะดุดหยุดเฉยเฉย
ยามอาภรณ์พลิ้วไหวมาไขเปรย
รอยจำนรรจ์ที่คุ้นเคยเผยคนรัก
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
หน้าส่วนตัว
1144
