12 พฤศจิกายน 2554 11:00 น.
ก้าวที่...กล้า
ใกล้รุ่ง
อยู่กับฝันจรุงตรงขอบฟ้า
คิดถึงเธอฉันถึงกับต้องหลับตา
เผลอใจคิดไปว่า เธอเอ่ยคำ-
ฉันรักเธอ
มันล้นเอ่อดวงมานจนหวานฉ่ำ
ความในใจครั้งก่อนก็ย้อนย้ำ
ความทรงจำที่คิดถึง เป็นรอยทาง
ใกล้รุ่ง
อยู่กับฝันจรุงจวบฟ้าสาง
ความรักที่หลับใหลที่เลือนราง
ก็ค่อยฟื้นค่อยสว่างให้แสงสี
ฉันรักเธอ
จึงเสมอหวั่นไหวในใจนี้
ทุกถ้อยความเป็นไปในบทกวี
ซาบซับใจที่มีเสียสดใส
5 พฤศจิกายน 2554 12:26 น.
ก้าวที่...กล้า
ไม่รู้ว่าความเป็นจริงโลกของเราต่างกันไหม
เมื่อฉันไม่อาจข้ามไปหา
และเธอไม่อาจข้ามมา
เหมือนมีกำแพงหนักหนาขวางกั้น
แต่เราเป็นหนึ่งเดียวกันในบทกวี
ฉันจะรอเธออยู่ตรงนี้ทุกสร้างสรรค์
ด้วยหัวใจที่คอยนับคืนและวัน
พร้อมความคิดถึงที่มีนั้น ไว้รักเธอ
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
หน้าส่วนตัว
1133
