26 มกราคม 2545 14:09 น.

เรื่องของฝัน

`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`

ในวันเหงาดวงใจเศร้าทรวงจิตร
ทั้งชีวิตนี้แทบบ้าเพราะว่าเขา
ทั้งที่รักและผูกพันที่ตัวเรา
นั้นรักเขานักหนาเกินห้ามใจ

    จากวันนั้นถึงวันนี้ที่เราคบ
เราประสพเรื่องราวของความฝัน
ที่ตัวเราและเธอยังผูกพันธ์
ที่ทั้งสองเรานั้นยังมีเธอ

    เราสองคนร่วมสร้างเรื่องของฝัน
ที่เรานั้นมอบให้กันนั้นเสมอ
ฝันเพิ่งสร้างแต่เธอนั้นกลับทำลาย
เธอบอกว่ามีจุดหมายที่ใหม่มา

    จากวันนั้นถึงวันนี้เราทิ้งฝัน
ตั้งแต่วันที่จากห่างเธอหนา
ทั้งความรักความรักความฝันไม่มีมา
เราเลิกบ้าฝันว่ายังมีเธอ

    จากไปแล้วครั้งนี้ขอทิ้งฝัน
ทิ้งที่นั้นที่เราเคยคบสอง
ไม่มีพี่ไม่มีน้องเคียงคู่ครอง
เราทั้งสองเลิกราห่างกันไป

......................................
ขอให้มีความสุขนะตอนที่เธอ
ไม่มีเรา ขอให้เธอมีเขาอย่าง
หลอกเขานะ   26/1/1 14:				
25 มกราคม 2545 19:26 น.

เฝ้ารอ

`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`


      ในโลกใบเก่าเก่าของวันนี้
ในวันที่ไม่มีเธอในใจฉัน
เพราะว่าเธอไม่เหลือความผูกพัน
ให้กับฉันคนนี้ที่เฝ้ารอ

    ฉันนั่งรอรอเธอมานานแล้ว
ไร้วี่แววคนดีอยู่ที่ไหน
อยากไปหาทั้งที่ไม่มีที่ไป
ก็หัวใจมันคิดถึงแต่ตัวเธอ

   ห้าหกปีมันผ่านเร็วหนักหนา
แล้วตัวเธอไม่กลับมาหายไปไหน
ทั้งที่รู้ฉันมีเธอเต็มหัวใจ
สิ่งสุดท้ายที่ได้คือน้ำตา.
...........................................
ก็มันคิดถึง อ่ะ
   25/1/1  19:20น.				
24 มกราคม 2545 22:33 น.

เธอกับฉัน

`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`


     เรื่องเก่าเก่าฉันอยากลืมมันให้หมด
ไม่อยากจดมันไว้ในใจหนา
อยากให้รู้คิดถึงเธอตลอดมา
เสียน้ำตาเพราะเธอนั้นมาลวง

    ไม่อยากเสียน้ำตาให้เธออีก
เราขอปลีกกายห่างทางเธอหนา
เรามีเธอเธอไม่มีเราตลอดมา
เราขอลาเธอไปไม่ห่วงเธอ

    เราอยากอยู่คนเดียวในที่เงียบ
ไม่อยากเปรียบว่ามีเธออยู่หนา
เธอคนนั้นไปไกลจนลับตา
พี่ขอลาครั้งนี้ไม่มีเธอ
............................................
    บนเส้นทางสายใหม่ที่ฉันเลือก
จะไม่ขอเจอะเจอเธออีกแล้ว
  24/1/1 21 :5				
24 มกราคม 2545 02:38 น.

เรื่องเก่าๆของผมเอง.

`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`


    เรื่องเก่าเก่าของคืนวันที่ผันผ่าน
คิดอยู่นานเอามาเล่าจะดีไหม
แต่เรานี้ไม่กล้ายังจะทำใจ
กลัวว่าเล่าออกไปไม่เหมือนเดิม

     เรื่องเกิดขึ้นอยู่โรงเรียนตอนที่พัก
เราพูดคุยรู้จักทักปราศัย
ได้พูดคุยเรื่องรักของหัวใจ
เราสองคนมีให้ตลอดมา

     แต่ไม่นานความรักก็ผันเปลี่ยน
เธอไปเรียนที่อื่นห่างไกลหนา
เรารักเธอแต่เธอทำมายา
เราขอโทษที่ว่าเธอรุนแรง

     ในวันหนึ่งเห็นเธอเดินกลับเขา
คนที่เรานั้นรักและห่วงหา
ไปกลับเขาขอให้เธอนั้นกลับ
เพื่อบอกลาเราบ้างจะขอบคุณ
    
     เหมือนเราโดนฟ้าฝ่าลงกลางใจ
แล้วน้ำตามันไหลให้เธอหนา
เรานั้นโกรธที่เธอไม่บอกลา
เหมือนฟ้าฝ่ากลางใจฉันไม่ลืม

    อยากจะเล่าต่อไปใจไม่ไหว
ที่หัวใจของเราปวดหนักหนา
ไม่ไหวแล้วนะเธอแม่แก้วตา
แล้วก็มีน้ำตาไหลเป็นทาง
............................................
หยิบเรื่องเก่าๆของหัวใจเอามาเล่า..				
21 มกราคม 2545 02:24 น.

สุขเถิดที่รัก

`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`

เมื่อวันแรกที่ใจเราใฝ่รัก
อยากรู้จักรักนั้นมากเลยเลยหนา
แต่ความรักที่เขาให้กลับมา
มันเหมือนว่ารักนั้นมันสีดำ

       รักของเราเขาบอกว่าไม่เลือก
เรานั้น......ทำไมให้ใจเหงา
เราไม่โกรธที่เธอไม่มีเรา
เพราะว่าเธอมีเขาเต็มหัวหัวใจ

      ความรักสอนอะไรเราตั้งหลายอย่าง
มีตัวอย่างที่รักสอนให้ได้เห็น
ตัวอย่างเช่นสอนให้คนชาเย็น
สอนให้เป็นฆากรตอนที่ควง

      ความรักนั้นเหมือนดาบมีคมสอง
ใครอยากลองต้องทำใจไว้ดีหนา
เราขอโทษที่เราพูดเรื่องเก่ามา
เธอคงจะไม่ว่าเราหนาเธอ

      เรื่องของเราสองคนมันเกิดขึ้น
เราฝันถึงแต่เธอเสมอหนา
เธอไม่ยอมบอกเราว่าจะลา
ตอนที่คบกันมาก็สุขใจ

      ไม่อยากเล่าเรื่องเก่าเรายังคิด
เราหรือเธอที่ผิดหรือเราสอง
เราคงไม่ได้เกิดมาเพื่อครอบครอง
ขอให้น้องโชคดีพี่ขอลา

..............................................
เราก็ไม่อยากพูดเรื่องเก่าแต่มันยังคิด

21/01/2544  02:21 น.  
 (ปล. แต่งตัวเองยังงง เลยอ่ะครับ ว่าคิดจะ
เล่าเรื่องเก่าๆดีไหม  ยังคิดอยู่เหมือนกัน)				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
Lovings  `คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร` เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
Lovings  `คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร` เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
Lovings  `คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร` เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึง`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`