31 มกราคม 2545 14:24 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
ก็มันเหงาเศร้าใจในดวงจิตร
หรือว่าฟ้าลิขิตไม่มีเขา
เรามองดูตัวเองมันเศร้าเศร้า
คนรักเราหายไปไม่กลับมา
นั่งเหม่อมองท้องฟ้ามานานแล้ว
ไม่เห็นมีแม้วี่แววเจ้ากลับหัน
เพราะว่าเธอคนนี้ไม่มีกัน
ก็เพราะสองเรานั้นมันห่างไกล
................................................`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
เธอบอกว่าหมองเศร้า
เมื่อเขาไปมีคนอื่น
เธอบอกว่าร้องไห้ทุกคืน
ถอนสะอื้นนองน้ำตา
แต่ฉันว่างเปล่าเหงาใจ
นี่สิ..หมองไหม้ยิ่งกว่า
ไม่เคยมีใครจากไปหรือผ่านมา
ไม่มีนิยายเปื้อนน้ำตาให้จดจำ
............................................................มินท์
ในอ้อมกอดเธอขอมีเราได้ไหม
31 มกราคม 2545 14:24 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
เธอบอกว่าหมองเศร้า
เมื่อเขาไปมีคนอื่น
เธอบอกว่าร้องไห้ทุกคืน
ถอนสะอื้นนองน้ำตา
แต่ฉันว่างเปล่าเหงาใจ
นี่สิ..หมองไหม้ยิ่งกว่า
ไม่เคยมีใครจากไปหรือผ่านมา
ไม่มีนิยายเปื้อนน้ำตาให้จดจำ
..............................................................มินท์
31 มกราคม 2545 14:09 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
การรอคอยแสนนานครึ่งชีวิต
เราทำถูกหรือผิดที่รอเขา
เพราะชีวิตเขานี้มีเพียงเรา
ที่มีเจ้าคนนี้มาแสนนาน
การรอคอยของเราใกล้สิ้นสุด
เพราะว่าหยุดตรงนี้ที่มีเขา
เพราะว่าเขานั้นหนายังมีเรา
ที่สองเจ้าคนนี้ร่วมผูกพัน
.........................................
วันสิ้นสุดการรอคอย
29 มกราคม 2545 17:31 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
แต่งกลอนรักก็มานานไม่พานรัก
ยังไม่มีที่พักพิงยังนิ่งเฉย
อยากจะหารักนั้นคงไม่เลย
ที่เราเคยพบมาหาไม่เจอ
อยากโทรหากลัวว่าเธอไม่รับ
กลัวใจนักว่ารักเธอจะสลาย
เราอยากพบอยากเธอกลับกลาย
เป็นผู้ร้ายที่คอยเชือดหัวใจ
เก้าสี่สามศูนย์แปดแล้วเก้าสอง
เธอไม่ลองโทรมาอีกครั้งหนึ่ง
เคยโทรแล้วเธอกลับทำบึ้งตึง
เลิกโทรถึงเราเลยแม่แก้วตา
เจ็ดสามหกศูนย์สองแล้วเก้าเก้า
เบอร์แม่เจ้าแก้วตาที่คิดถึง
โทรไปแล้วเธอกลับไม่คนึง
เลิกโทรถึงเก้าสี่สามแล้วหนาเธอ
...............................................
หยิบกลอนเก่าเอามาแต่งใหม่
29 มกราคม 2545 03:50 น.
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
ทำไมเราถึงเหงาเศร้าทุกครั้ง
หรือว่าเรายังห่วงเธอ อยู่หนา
เธอไปแล้วไม่กลับย้อนคืนมา
เธอหายหน้าไปนานตั้งหลายปี
นั่งนับวันวันที่รอเธอย้อนกลับ
เรานั่งนับมานานจึงสับสน
เพราะว่าเราคนนี้อยากมีคน
สรุปผลเราต้องการคนห่วงยัย
จะมีใครไหนหนาห่วงเราบ้าง
เราอ้างว้างเดียวดายใครจะเห็น
เพราะว่าเธอทำนั้นมันชาเย็น
หรือว่าเป็นเพราะเราด้อยเกินไป
.................................................
อารมณ์หนึ่งของคนเหงา ที่มัน
กลั่นมาจากใจจริง ที่เศร้าหมอง
29/1/1 03:44 น.
หน้าส่วนตัว
705
Lovers
0 คน เลิฟ`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`
