28 กุมภาพันธ์ 2554 22:31 น.
ครูกระดาษทราย
เด็กดื้อ . . .
เธอคือ . . . คนดี ณ หทัยฉัน
คิดถึง . . . ตรึงจิตนิจนิรันดร์
คงมั่น . . . ห่วงใยไม่เว้นวาร
หลับนะ . . .
ฉันจะ . . . บรรเลงเพลงหวาน
ฝันดี . . . ตลอดราตรีกาล
จึงจาร . . . สารบอกออกจากใจ
ลมเอย . . .
รำเพย . . .พลิ้วผ่านม่านวะไหว
ชวนดาว . . . พราวพร่างนภางค์ไป
แกว่งไกว . . . เห่ห้อมกล่อมนิทรา
24 กุมภาพันธ์ 2554 12:08 น.
ครูกระดาษทราย
เย็นวันหนึ่งซึ่งคนไข้ไปส่งหมอ
ขณะรอรถเลื่อนเตือนไฟเขียว
สนทนาสารทุกข์สุขดิบเชียว
คนไข้เอี้ยวหยิบอะไรให้หมอดู
แล้วบอกใบ้ในนี้มีเกลือด้วย
โปรดเถิดช่วยรับไว้แม้ไม่หรู
แต่แฝงถึงหนึ่งนัยหทัยครู
หมออยากรู้เซ้าซี้ถึงที่มา
ถ้าไม่บอกบอกว่าจะไม่รับ
ครูขยับหัวร่อข้อกังขา
เวลาทานก๋วยเตี๋ยวไม่ใส่น้ำปลา
เพื่อนก็พากันเย้าเราเค็มเลย
คุณหมออ๋อทันทีมิน่าเล่า
ค่อนขอดเค้าจืดสิท่าอาจารย์เอ๋ย
คนไข้ขำทำหน้าตาเสบย
จึงเอื้อนเอ่ยมิกล้าจาเปรียบปาน
อาจเป็นเพราะหมอเปรี้ยวเคี้ยวเกลือจิ้ม
คุณหมอยิ้มยั่วว่าหรือหน้าหวาน
แล้วอะไรบอกมาอย่าช้านาน
จวนถึงบ้านตอบด่วนอย่ากวนซี
คนไข้ยังทำหน้าตาทะเล้น
พาพูดเล่นยียวนชวนสุขี
ที่มอบเกลือเชื่อว่าคุณคือคนดี
ภาษิตมีแต่โบราณกาลมา
ควรคงคุณความดีที่ประดุจ
ดั่งเม็ดเกลือบริสุทธิ์พึงรักษา
หมอรับไว้ไม่พะวงหรือสงกา
เจตนาของคนไข้ผู้ให้เกลือ
19 กุมภาพันธ์ 2554 21:24 น.
ครูกระดาษทราย
คุณหมอภัสจัดเรื่องเล่าเราขำกลิ้ง
หลังจากวิ่งเหนื่อยล้าพาสรวลสันต์
คำคืนที่สิบสี่กุมภาพันธ์
ฟังแล้วขันได้ข้อคิดจิตชื่นบาน
คือค้างคาวสามตัวอยู่ในถ้ำ
สงบล้ำอ่าโอ่รโหฐาน
ตัวที่หนึ่งซึ่งแก่กว่าอยู่มานาน
อันสังขารกาลชราตาไม่ดี
ตัวที่สองผ่องใสไม่กลัดกลุ้ม
ด้วยเป็นหนุ่มฉกรรจ์ขมันขมี
ตัวที่สามงามน้ำจิตมิตรไมตรี
เป็นเด็กสุดที่นี่ he is young.
เมื่อถึงคราวข้าวยากหมากแพงเหลือ
ขาดแคลนเหยื่อเบื่อหน่ายไร้ความหวัง
เพราะภาวะโลกร้อนทอนกำลัง
อาหารยังชีพนั้นมันลดลง
ปรากฏการณ์เรือนกระจกปกคลุมทั่ว
โลกหมองมัวทุกแห่งแห้งเป็นผง
ภูมิอากาศแปรปรวนป่วนมิคง
จะดำรงชีพอย่างไรให้ยาวนาน
เจ้าค้างคาวตัวเล็กเป็นเด็กกล้า
ขันอาสาล่าเหยื่อเพื่ออาหาร
แต่ต้องกลับเข้าถ้ำไม่สำราญ
เห็นชาวบ้านตำดำดำซ้ำยากจน
ค้างคาวหนุ่มทุ่มพลังยังแดนโพ้น
เขาหัวโล้นผกโผนไปไร้พืชผล
ส่ายสายตาหาทั่วถึงจึงวกวน
บอกทุกคนทนอดหมดหนทาง
ค้างคาวปู่ผู้เฒ่าเฝ้าปลอบจิต
รอสักนิดเถิดหนาคราฟ้าสาง
ข้าจะหาอาหารให้ไม่วายวาง
แล้วบินอย่างว่องไวไปทันที
เวลาผ่านเพียงครู่ก็รู้ข่าว
ส่งกลิ่นคาวเลือดมาฝากปากแต้มสี
สองค้างคาวคิดว่าอาหารมี
รีบบินรี่มาถามความดีใจ
ค้างคาวเฒ่าเล่าว่าข้าบินฉิว
ลอยละลิ่วเจ้าเห็นต้นไม้ไหม
อยู่ไม่ห่างถ้ำเราสักเท่าใด
ทั้งสองตอบโดยไว Yes, I see.
ท่านค้างคาวผู้ชราหน้าตาเศร้า
ตอบเบาเบาว่าข้าไม่เห็นนี่
ใส่เกียร์เหยียบร้อยห้าสิบพอดิบพอดี
เป็นอย่างที่เจ้าทราบเลือดอาบเลย
หมอเล่าจบทำท่าว่าจะหลับ
ดาววาววับฝันดีพี่น้องเอ๋ย
ช่วยกันรักษ์สิ่งแวดล้อมพร้อมกันเอย
ลมรำเพยพลิ้วโบกโลกร่มเย็น
17 กุมภาพันธ์ 2554 21:24 น.
ครูกระดาษทราย
คุณหมอภัสของฉันนั้นเล่าว่า
มีชายหนุ่มหน้าตาช่างหล่อเหลา
เดินทางไปทำงานเหมือนท่านเรา
เผอิญเขาพบคุณยายขายของกิน
ชายหนุ่มเห็นคุณยายใจสงสาร
จึงเจือจานซื้อทุกวันปันทรัพย์สิน
มิถามไถ่ราคาเป็นอาจิณ
ยี่สิบบาททุกชิ้นสิ้นสงกา
ชายหนุ่มวางเงินลง ณ ตรงนั้น
ทุกทุกวันว่าช่วยยายไม่กังขา
จนวันหนึ่งชายหนุ่มเดินดุ่มมา
ยายทักว่าพ่อหนุ่มอย่าเพิ่งไป
ชายหนุ่มบอกว่าคุณยายไม่ต้องเรียก
มิพร่ำเพรียกผมก็แวะแหละรู้ไหม
คุณยายตอบว่าที่เรียกใช่อะไร
ขนมไซร้ยี่สิบห้าราคาจริง
แล้วชายหนุ่มว่าอย่างไรต่อไปหนอ
ก็คุณหมอไม่เล่าแจ้งแคลงใจยิ่ง
ชอบหยอดท้ายคล้ายให้คิดจิตประวิง
ชายหนุ่มวิ่งหนีหรือจ่ายใช้ชดเชย
ถ้าท่านเป็นชายหนุ่มในเรื่องนี้
ท่านจะทำอย่างไรดีล่ะท่านเอ๋ย
คุณหมอภัสว่าอย่างไรไม่รู้เลย
ช่วยเฉลยกันก่อนนอนฝันดี
13 กุมภาพันธ์ 2554 21:00 น.
ครูกระดาษทราย
ขอต้อนรับน้องหนูสู่โลกกว้าง
แสงสว่างทางธรรมนำหรรษา
จงพร้อมเพริศเลิศพลังแห่งปัญญา
คือของขวัญล้ำค่ากว่าใดใด
มือเล็กเล็กเท้าน้อยน้อยของน้องนั้น
จะสร้างสรรค์สิ่งงดงามยามเติบใหญ่
ทั้งศิลป์ศาสตร์ปราดเปรื่องเฟื่องฟูไกล
จงเลี้ยงง่ายโตไวนะคนดี
ขอพรพระเทวามาปกป้อง
โปรดคุ้มครองน้องหนูอยู่สุขี
ให้แข็งแรงเริงรื่นชื่นชีวี
เป็นเกียรติศรีญาติพงศ์วงศ์ตระกูล
Little hands Little feet
Baby is so sweet
Congratulations!
น้องปันปัน
เกิดวันที่ ๑๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
Calendar
Lovers
14 คน เลิฟครูกระดาษทราย
หน้าส่วนตัว
5701
