4 กุมภาพันธ์ 2548 16:10 น.

นายปากแข็ง เธอฟอร์มจัด Sp.{5}~

ความทรงจำ

 555 ไม่ได้ล่ามไว้นี่ แล้วแกยังอยากจะไปอยู่ป่ะ ไอ้ลินแม่ง เห็นก็ไม่บอก ก็ไม่เห็นแกหน้าแตกอ่าดิ บอกให้โง่ ไอ้บ้า งั้นพวกเรากลับกันเหอะ อย่าไปยุ่งกับพวกเขาเลย ง่ะ ไอ้แช๊ท ทิ้งกันงี้เลยเหรอว่ะ จนสุดท้ายก็เหลืออยู่แค่ฉันกับเขา กลับบ้านเลยป่ะ อืม เดี๋ยวเบดไปส่ง ตามใจ หายโกรธนะ นะ
 เขาก็มาจิ้มๆแก้มของฉัน ง่ะ ก็ไม่ได้โกรธแล้วอ่า จริงๆนะ จะหลอกทำไมล่ะ เชอะ ช..เชอะ? พอขึ้นรถเมล์ฉันกับเขาก็นั่งคู่กัน ดอต หืม? ฉันถอดหูฟังwalkmanออกข้างนึงเพื่อฟังเขาพูด ขอฟังหูนึง อ่ะ! ฉันก็ยื่นหูฟังที่ถอดออกเมื่อกี้ส่งให้ ฟังkornนะ ได้ป่ะ ดอตฟังอะไรเบดก็ฟังได้หมดแหละ พอเราลงจากรถเมล์แล้ว เขาก็จูงมือฉันข้ามถนนแล้วก็มาส่งหน้าบ้าน 
รู้สึกว่าพี่โด้จะไม่อยู่ จะเข้าบ้านป่ะ ฉันก็ชวนไปตามมารยาทแต่เขากลับพาฉันเดินไปไขกุญแจบ้านหน้าตาเฉย บ้านรกมากกกกเลยนะ ไม่เป็นไร เบดรับได้ ฉันก็เปิดประตูบ้านแล้วก็วางเป้ลงกับเก้าอี้ หาที่ลงเอาเองนะ เดี๋ยวนั่งเล่นแปปนึงก็กลับแล้ว อืม ก็ไม่ได้ไล่นี่ ประชดเปล่าเนี่ย หน้าเราเหมือนประชดเหรอไง ก็..ไม่รู้นี่ จะกินไรอ่ะ เดี๋ยวเราไปหาๆดู 
เบดไปช่วยเธอดีกว่า ไม่ต้องหรอก เป็นแขกนี่ไปนั่งรอไป เราอยากเป็นมากกว่าแขกนะ เป็นเพื่อนพี่โด้ด้วย เพื่อนพี่เราก็เหมือนเพื่อนเราแหละ อยากเป็นคนในครอบครัวดอตนี่ เขาพูดแล้วก็เอื้อมเอามือมากุมมือฉันไว้ ก็มาเป็นพี่ชายเราอีกคนสิ เป็นน้องเราก็ได้ ไปเกิดใหม่ซะนะ ง่าาา ดอตอ่ะ ฉันก็แลบลิ้นใส่เขา ก็ทำไมฉันจะไม่รู้ล่ะว่าเขาคิดยังไง 
ต้องการจะสื่ออะไรแต่ฉํนก็แค่แกล้งทำไก๋ไปงั้นเอง ฉันรินน้ำส้มใส่แก้วแล้วก็ยกออกไปจากห้องครัว / ผมมองดูรอบๆห้องรับแขก มันไม่ได้เรียบร้อยนักแต่ก็ไม่รกมาก ความจริงมันก็เหมือนกับบ้านของผมแหละ ไอ้การเอาของไรมาใช้ก็วางแหมะไว้ บนโต๊ะโทรศัพท์มีกรอบรูปไม้สีชาตั้งอยู่โดดเด่น ผมจึงเดินไปสำรวจ บนโต๊ะนั้นมีกรอบรูปหลายแบบ หลายสี หลายขนาด แต่ไอ้เจ้ากรอบไม้สีชานั่นเรียกร้องความสนใจของผมมากจนต้องหันไปมอง 
เป็นภาพครอบครัวของเธอนี่แหละ เพราะมีผู้หญิงและผู้ชายสูงวัยคู่หนึ่งยืนประกอบอยู่ในรูป แถมหน้ายังมีส่วนคล้ายไอ้โด้และเธออีกด้วย และในรูปยังมีเธอ ไอ้โด้แล้วก็แป๊ป ผมล่ะอิจฉาแป๊ปจริงๆที่สามารถเข้ามาเป็นครอบครัวของเธอได้ อีกกรอบก็เป็นรูปของเธอถ่ายกับไอ้โด้และแป๊ป ดูไรอยู่อ่ะ ดูรูปไง แป๊ปสนิทกับครอบครัวเธอมากเหรอ 
ก็สนิทอ่ะ เพราะ2คนนี่เค้าไปหากันบ่อย ดอตยังเคยเจอแม่พี่แป๊ปบ่อยๆเลย เบดอยากเป็นแบบนั้นมั่งอ่ะ เธอก็ยื่นแก้วน้ำส้มใบย่อมๆให้ผม(เออ เดี๋ยวดูไปแล้วกันว่าเธอจะเบี้ยวไปได้อีกสักกี่น้ำ^o^) ดอตอ่า อาราย เชอะ555 เธอก็ยกแก้วน้ำส้มอีกใบขึ้นดื่ม พอเธอวางปุ๊บ ผมก็หยิบขึ้นมาดื่มทันที				
21 มกราคม 2548 15:46 น.

~นายปากแข็ง-เธอฟอร์มจัด Sp.{4}~

ความทรงจำ

น้องดอต ไอ้ไท้มันตะโกนเรียก เธอก็ผละเดินมาหาส่วนไอ้ผู้ชายนั่นมันก็ยืนรออยู่ ว่าไงค่ะพี่ไท้ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะ ก็พี่ไท้อ่าไม่ค่อยออนเลย พี่โทรไปสายก็ไม่ว่าง ง่า ก็โทรเข้ามือถือดิ แหม ใช้สายคุยกับใครจ๊ะ พี่ไท้อ่าาา ก็คุยกับเพื่อนของดอตอ่าสิ จะให้คุยกับใคร ก็นึกว่า ดอต ผมเรียกเธอ เธอก็หันมามอง(ยังดีที่เธอมองผมมั่ง) 
ไรเหรอพี่เบด(โอ๊ย!เสียงสวรรค์ชัดๆ)
เย็นนี้จะโทรไปหา เออ.. เดี๋ยวโทรไป เธอก็ไม่ได้พูดอะไรแต่เธอก็ยิ้มให้แล้วก็กำลังจะเดินไป ผมก็ลุกไปหาเธอ ดอต หืม? อย่าเดินกับผู้ชายคนอื่นนะ เบดขอ ก็แค่เพื่อน เพื่อนก็ไม่เอา เบดหวงนะ ไม่รู้ไม่รับปาก จะพยายามแล้วกัน สัญญา จะพยายาม งั้นเบดเดินขึ้นไปส่งด้วย ไม่ต้องๆ ไปเองได้ ตุ๊กตาของใคร ก็ของดอตไง ไม่เห็นเหรอว่าถืออยู่ 
ใครให้ เพื่อนให้ ใคร อั๋น อั๋นคนไหนอ่า ก็..คนที่ยืนรอดอตอยู่ไง พอดีเจอก็เลยเดินมาด้วยกันเลย เบดเดินขึ้นไปด้วยนะ ตามใจ ผมก็แย่งตุ๊กตาหมีพูร์ที่ทำท่าsupermanมาถือไว้ซะเอง เบดถือให้ เธอก็ไม่ได้พูดอะไรแถมไม่แนะนำผมกับเพื่อนของเธอด้วย เอามา ตุ๊กตาอ่ะ ผมก็ส่งให้เธอ เธอรับปุ๊บก็เดินเข้าห้องไปเลย พี่เบดคับ เดี๋ยวผมจะคุยกับดอตให้เอง 
พี่ไม่ต้องห่วงนะคับแล้วก็ไม่ต้องมาหึงผมด้วยนะพี่ ไอ้ดอตมันแค่จะประชดพี่เฉยๆ เลยขอให้ผมช่วยเดินขึ้นมาเป็นเพื่อนหน่อย พอผมได้ฟังเหตุการณ์คร่าวๆจากอั๋นก็พอจะรู้อะไรมั่งแล้ว ขอบคุณมากน้อง ยังไงก็ช่วยดูๆเค้าหน่อยนะ คร้าบ ได้คร้าบบบ~ / ยิ้มให้กันมั่งเถอะคนดี ใจคนรอคอยมันเจ็บจี๊ด ที่เห็นเธอเมินเฉย ขอโทษนะ ขอโทษเธอที่ทำให้เสียใจ 
เขาส่งมาแน่ๆ ฉันก็เลยโทรไปหาเขา มีไรป่ะ หายโกรธนะ นะ ไม่รู้ ไม่มีไรอีกใช่ป่ะ ดอต เบดขอโทษจริงๆ หายงอนเบดนะ ไม่ เจอตัวๆแล้วพูดสิ จะหาย พูดจบฉันก็กดวางสายโดยไม่ฟังเขาพูดต่อ นึกแล้วก็ขำ นี่ฉันหายโกรธเขาตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ น่าจะหายตั้งนานแล้วล่ะมั้ง แต่แค่อยากให้เขามาพูดตัวๆมากกว่า คาบภาษาไทยเป็นคาบสุดท้าย 
ฉันก็เรียนไป หลับไป จนอาจารย์เรียกให้ยืน เธอนี่ ตั้งใจเรียนหน่อยสิ นั่งหาวหวอดๆ ง่วงอะไรนักหนา ห๊ะ ก็คนมันง่วงนี่หว่า=o=~ เอ้า!เลิกๆ รีบๆกลับไปนอนนะเธอ ค่า จารย์ ฉันเก็บของแล้วก็เดินออกมานอกห้อง เป้าสายตาของฉันไปอยู่กับไอ้ลิน ไอ้แช๊ทที่ยืนรออยู่ เฮ้ย!วันนี้ไปกันมั้ย ว่าจะไปวะ แต่แกจะไปเหร๊อ 
อะไรไอ้ลิน แม่งทำหน้ากวนตีน ฉันก็เข้าไปตีไหล่มัน หันหลังหน่อยมึง ฉันก็กำลังจะหันหลังไปตามคำบอกแต่ก็มีคนมาจี้เอว โอ๊ย!ใครอ่า จั๊กจี้ ฉันหันไปโวยเต็มๆใส่คนข้างหลังโดยที่เพิ่งจะเห็นเต็มๆตาว่าเป็นเขา พ..พี่เบด! O_o				
21 มกราคม 2548 15:32 น.

~นายปากแข็ง -เธอฟอร์มจัด Sp.{3}~

ความทรงจำ

ก็..นะ เดี๋ยวเอาไว้ถอดออกเดี๋ยวก็เห็นเอง เนอะ ฉันก็หันมายิ้มให้ เขาก็เอื้อมมือมาจับมือฉันไว้ เราก็มีไรจะให้เธอเหมือนกันนะ เดี๋ยวเราเข้าไปหยิบมาให้ ไม่ต้องหรอก เย็นนี้ว่างมั้ย เขาก็ดึงมือของฉันให้นั่งลงตามเดิม ก็..ว่างอ่า ไมเหรอ ไปเที่ยวกันนะ ก็..ได้อ่า นะ เอาไว้เย็นนี้เจอกัน อืม ฉันก็ลุกเดินเข้าห้องแล้วเขาก็เดินลงบันไดไป 
- - ฮัลโหล เรียนอยู่ เขาโทรมานี่?? คือ..วันนี้เบดเลิกเย็นอ่ะ ดอตรอไหวป่ะ ไม่ไหวไม่เป็นไรนะ เอาไว้ไปวันหลังก็ได้ คาบไหนอ่า คาบ10 ก็..น่าจะได้อ่ะนะ ฉันต้องรอเขาตั้งชั่วโมงกว่า งั้นเอาไว้เจอกันที่เดิมนะ คะ ฉันเริ่มไม่ค่อยพอใจ+น้อยใจเล็กๆอ่า กว่าจะได้เจอกันทีก็ต้องรอไปกว่าชั่วโมงครึ่ง แต่ไม่เป็นไรเนอะ ก็ฉันอยากเจอเขานี่เนอะ(^_^)แล้วพอฉันเลิกเรียน 
ฉันก็เข้าไปหาหนังสือในห้องสมุดเพื่อมาทำรายงานวิทย์เพิ่มเป็นการฆ่าเวลา พอหาและยืมได้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฉันก็ตรงไปยังสถานที่นัดพบเมื่อจวนใกล้เวลา แล้วเขาก็มา มารอนานมั้ยอ่า ก็ตั้งแต่2โมงกว่าอ่า แล้ววันนี้จะไปป่ะ ไปก็ได้ อืม คือ..เราจ่ายค่าเทอมไปหมดตัวเลยอ่า อุตส่าห์วางแผนมาดิบดี 700ยังไงก็เหลือเฟือ เราไม่อยากให้ดอตมาเลี้ยงเราอ่า เข้าใจนะ 
อืม ตกลง..คือไปไม่ได้ใช่ป่ะ อืม..แถมเพื่อนมันชวนไป.. มันทะเลาะๆกันอยู่ด้วย ก็เลยต้องไปเป็นเพื่อน เบดขอโทษนะ อืม ขอโทษๆๆ เธอก็ขอโทษทั้งปีอ่ะ เราอ่าเข้าใจเธอ แต่เธอล่ะเข้าใจเรามั่งรึเปล่า รู้มั้ยว่าเราอ่ารู้สึกยังไง เราเสียใจ เธอพูดแค่ขอโทษ ฉันก็หยิบกระเป๋าเป้เปิดหาพวงกุญแจที่ฉันสั่งทำปาไปที่เขา อยากไปไหนก็ไปเลย ไป๊ 
ฉันเดินกลับบ้านทันที คืนนั้นเขาก้โทรเข้าห้องของฉัน ฉันก็ยกหูขึ้นมาฟัง แล้วพอได้ยินเสียงเขาก็กระแทกหูโทรศัพท์ลง เป้นอย่างงี้หลายครั้งจนพี่โด้มาเคาะประตูหน้าห้องฉัน นี่ยัยดอต ทำไมไม่รับโทรศัพท์ห๊ะ ไอ้เบดโทรมา ไม่อยากคุย พี่โด้ไปจัดการให้ทีนะ ไม่ มีไรกัน ทะเลาะกันเหรอไง ไม่รู้ๆ คุยกันเอง ทนได้ก็ทนไป พี่โด้ไม่รู้อะไรอย่าพูดดีกว่า 
ก็เล่ามาดิ ชั้นยังเป็นพี่เธออยู่รึเปล่า แล้วเพื่อนพี่ไม่ได้มาบอกเหรอไงห๊ะ ไม่ได้บอก ว่าไง ถึงบอกพี่ก็ไม่ฟังมันข้างเดียวหรอก เข้ามาก่อนดิ ยุงเข้า ฉันปิดประตูตามหลังพี่โด้ แล้วก็เดินไปนั่งบนเตียง พี่โด้ก็ลากเก้าอี้มานั่งข้างๆ ก็คือ ฉันก็เล่าๆๆให้พี่โด้ฟัง ทำไมตอนทะเลาะกันแรกๆไม่โทรหาพี่ แล้วพี่โด้จะทำไรไม่ทราบ 
ก็จะได้ไปกระทืบมันไง ทำงี้กะน้องพี่ได้ไง อุตส่าห์ยกให้แล้วมาทำงี้ได้ไงฟ่ะ เดี๋ยวพี่จัดการเอง พี่โด้ ไม ไม่ต้องไปยุ่งกะเค้าหรอกน่า เป็นห่วงมันอ่าดิ ก็เป็นห่วงทุกคนน่ะแหละ ทั้งพี่โด้ทั้งพี่เบด จะมีเรื่องทำไม ม.6ทั้งคู่ งั้นเดี๋ยวพี่ไปละ ไปคุยกับแป๊ปดีกว่า เออๆ หมั่นไส้ ฉันเบ้ปากแล้วก็ปาหมอนไล่หลังพี่โด้ไป / 				
20 มกราคม 2548 18:06 น.

~นายปากแข็ง-เธอฟอร์มจัด Sp.~{2}

ความทรงจำ

ปล่อยนะ พี่ไท้ช่วยดอตด้วยสิ ไอ้ไท้ที่นั่งเยื้องๆกับผมก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆให้ โทษทีน๊าาา ดอต พี่ไท้ง่าาาา ไอ้เอฟก็มานั่งเบียดเธอ ไอ้แมทก็มานั่งเบียดๆผม ทำให้เรานั่งคู่กัน(ติดกันสุดๆ)ไปโดยปริยายเลย เออคือ เดี๋ยวดอตจะกลับบ้านแล้วอ่ะ พี่เบดถอยหน่อยน๊า นะ อย่ายอมๆ ทุกคนในกลุ่มผมประสานเสียงกันโดยไม่ได้นัดหมาย พี่ๆอ่า เธอเริ่มแหว 
ไอ้เอฟ ไอ้แมท ไอ้เบด ถอยเลย มาแล้ว เสียงไอ้โด้ เสียงอย่างเข้ม กูไม่เกี่ยวนะเว้ย พี่โด้ เพื่อนพี่แกล้งดอตอ่า เดี๋ยวจัดกรให้ ไปได้แล้ว เธอพยักหน้าแล้วก็รีบออกไป ไอ้โด้ก็หันมาเล่นพวกผมน่ะสิ-_- / ดอตๆ หืม? ฉันเงยหน้าจากหนังสือวิทย์ที่เอามาทำรายงาน แฟนมาหา แล้วเขาก็โผล่ออกมาจากบานประตู ฉันก็ลุกเดินมาหาเขา เรียกเสียงเฮได้ยกใหญ่ 
ไม่เคยเห็นคนเป็นแฟนกันเหรอไง ล้ออยู่นั่นแหละ เสียงเฮจากกล่มของฉันดังกว่าเดิมแต่คนอื่นอ่ะเงียบไปแล้ว มีอะไรรึเปล่าอ่า ไม่งั้นเธอคงไม่มาหาเราหรอก รู้ได้ไงอ่าาาา หรือไม่จริง เข้าไปในห้องได้มะ ไม่ได้ เป็นไรป่ะ มือใหญ่ของเขาก็มาขยี้หัวของฉัน ฮึ้ย ฉันเบือนหัวหนี ง่ะ มีไรก็ว่ามา โกรธเหรอ เปล่าหรอก ก็แค่..อยากมาหาอ่ะ 
ไปทำไรมาเปล่าเนี่ย แปลกๆ ดอต จู่ๆเขาก็จับมือฉัน เฮ้ย!เธอเป็นไร ไม่ได้เป็นไรหรอก แต่เบดอยากให้ดอตเข้าใจเบด อืมมมม ก็เข้าใจนี่ อดทนกับเบดนะ เบดอาจจะไม่ได้มานั่งเฝ้าดูแลอยู่ตลอดเวลาเหมือนที่แฟนๆเค้าทำกัน แต่อยากให้รู้ไว้ว่าเบดรักดอตจริงๆนะ อ..อืม ก็รู้อยู่แล้วนี่(ลืมเรื่องที่โกรธเขาไปหมด^^) ฉันชักเขินแต่ก็บีบมือของเขา ดอตก็รักพี่เบดนะ 
เบดมีไรจะให้ดอตด้วยอ่า หลับตาก่อนได้มะ อ่ะๆ แค่ปิดตานะ นะๆๆ ง่า หลับตาก่อนสิ ไมต้องหลับตาด้วยอ่ะ มันลึกลับมากเลยเหรอไงถึงแค่ปิดตาไม่พออ่ะ อ่ะๆ ปิดก็ปิด ฉันก็ปิดตาแล้วสักพักก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างอยู่ที่คอ(รู้สึกจั๊กจี้ยังไงไม่รุ>.				
28 ธันวาคม 2547 19:23 น.

~นายปากแข็ง เธอฟอร์มจัด Sp.{1.1}~

ความทรงจำ

(น่ารักมากๆ อยากเข้าไปจับแก้มใสๆของเธอจริงๆ แต่ถ้าทำเธอ เธอคงไม่พูดกับผมอีกแน่ๆเลย) "ดีใจจิ ดอตมาหาเบด ทำไมเบดจะไม่ดีใจล่ะ ก็เห็นไม่ยงไม่ยิ้มอะไรเลย โอ๋ๆๆ ดีใจจ้า ดีใจนะ แหวะ!ไม่เชื่อหรอก ทานไรมายัง ทานแล้ว นี่จะไปเอาอนุสรณ์กันได้ยังอ่ะ เดี๋ยวเราต้องไปทำงานต่ออีก เคๆๆ เธอรออยู่นี่มั้ย ไม่อ่า เบดไปด้วย อืมๆๆไปดิ เธอกับผมก็เดินไปทางประตูโรงเรียน ดอต ดีค่าพี่อาร์ก รอนานป่ะ 
ไม่นานหรอก แล้วพี่คนนี้.. พี่เบดคะ พี่อาร์ก พี่อาร์กคะ พี่เบด เออแฮะแนะนำตัวไปชักงง เป็นอะไรกับดอตเหรอคับ ก็เป็นพี่.. เป็นแฟนอ่ะน้อง ผมเห็นเธอมองหน้าผมงงๆ แต่ก็ไม่ได้พูดปฏิเสธอะไรออกมา ไม ไม่บอกพี่เลยล่ะ พี่โด้ยังไม่รู้เลย เดี๋ยวไปบอกให้เอามะ พี่อาร์กขาาา ไม่อ๊าววนะ นะ นะ ล้อเล่น!เอ้า อนุสรณ์ ทำเสร็จแล้วส่งมาให้ด้วย 
เขาก็เอาอนุสรณ์ขึ้นหมายจะเคาะหัวเธอ แต่ผมก็เอามือเข้าไปรับไว้ ข..ขอโทษคับพี่ ไม่เป็นไร แต่อย่าเล่นกะดอตอย่างงี้อีก คับ นี่!เธอ มันอันตราย อนุสรณ์ก็ไม่ใช่เบาๆ ผมทำเสียงดุใส่เธอที่ทำท่าจะแย้งอะไรออกมา เออ..เอาเป็นว่า..ผมจะไม่ทำอีกคับ ดอตก็อย่าไปโกรธพี่เบดนะ เดี๋ยวพี่ไปก่อน คะ เย็นนี้เดี๋ยวไปดูบาส ถามคนข้างตัวดีกว่ามั้ง ว่าจะให้ไปรึเปล่า เขาหันมามองผมแล้วก็อมยิ้มๆ ดอตจะไปไหนก็ไม่เห็นต้องรายงานใครนี่ 
พอเขาไป เธอก็ทำท่าจะเดินไป ดอต ดอตจะไปเก็บอนุสรณ์ เบดถือให้ เราถือเองได้ น่าาา เธอก็ยัดอนุสรณ์ใส่มือผม อยากถือนักก็เอาไปเลย ผมไม่รู้ว่าเธอโกรธผมเรื่องอะไร พอถึงใกล้ๆห้องเธอ ผมก็ยื่นอนุสรณ์ไปให้ ทำไมไม่ให้เราถือแต่แรกล่ะ เธอพูดจบก็เดินเข้าห้องไปเลย 
คาบ3ผมก็เดินไปเรียนวิทย์ ก็เห็นเธอยืนอ่านหนังสือ(อ่านเล่น)อยู่ อ่านไป เดินไป เพื่อนกลุ่มเธอดูเหมือนจะเห็นผมกันหมด ลินก็เหมือนจะสะกิดๆเรียกเธอ เธอก็ไม่ได้สนใจตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือของเธอต่อไป เฮ้ย!ทำไมน้องเค้าไม่ทักมึงว่ะ ไอ้หยกมันถามผม ผมก็ได้แต่ส่ายหน้า มีเรื่องอะไรกันอ่าดิ กูไม่รู้ ปากมีก็ถามดิวะ จะปล่อยให้คาราคาซังอย่างงี้เหรอว่ะ มึงก็เสียใจแล้วเค้าล่ะ จะไม่เสียใจแย่เหรอ มึงไม่คิดมั่ง 
เค้าอาจจะไม่เสียใจก็ได้ อาจจะมีความสุขที่ไม่ได้คุยกะกูก็ได้ กูว่าไม่หรอก ท่าทางอย่างดอตอ่านะ เค้าคงแค่น้อยใจมึงแน่ๆ แล้วจะให้กูทำไง ง้อเว้ย ง้อคำเดียว สั้นๆง่ายๆ ง้อแบบไหน เฮ้ย!กูไม่ได้สอนมึงจีบหญิงนะเว้ย แฟนมึง มึงก็ต้องง้อเอง พอไอ้หยกพูดจบเธอก็โผล่หน้าเข้ามาในห้องเรียนของผม ขออนุญาตคะ ทุกคนพร้อมใจกันเงียบ(คงเป็นเพราะเธอล่ะมั้ง) 
ขอให้นักเรียนที่ลงสมัครติวเคมีเสริม ตอนคาบ9ให้ไปประชุมที่ห้องเคมีด้วยคะ ขอบคุณคะ น้องๆ เพื่อนของผมคนนึง  ชื่อไอ้แมท เรียกเธอไว้ ค่ะ เธอหันมาอย่างงงๆ ฟังไม่ทันเหรอค่ะ ดูเธอนะคับ ประโยคแรกที่เธอถามแทนที่จะเป็นอะไรค่ะ นี่กลับ ฟังไม่ทันเหรอค่ะ คิดได้ไง?? น้องมาเขียนขึ้นกระดานเลย เออ..ก็ได้คะ พี่เอาไปเขียนเองไม่ได้เหรอค่ะ 
น้องอ่ะไปเขียนเลย มันออกจะไม่มีการเกรงใจอ่านะ เพราะดอต ใครๆก็รู้จักว่าเป็นน้องของไอ้โด้ คะๆ เธอก็เดินไปหยิบชอล์คเขียนที่มุมกระดานด้านซ้าย				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟความทรงจำ
Lovings  ความทรงจำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟความทรงจำ
Lovings  ความทรงจำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟความทรงจำ
Lovings  ความทรงจำ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงความทรงจำ