13 พฤศจิกายน 2554 17:46 น.

จดหมายถึงนายก

คอนพูทน


ก็รู้เช่นเห็นชาติว่าธรรมชาติ
มหาวินาศรุมกระหน่ำช้ำ.!.เออใช่
แม้นค่อนแคะแขวะควักสักเท่าใด
น้ำก็ไม่พร่องเมือง..ยังเนืองนอง

แต่เห็นนั่น..ก่อนหน้าน้ำมหาศาล
กลับปล่อยหลากเจิ่งลานบรรจงล่อง
นครหลวงท่วมล้นพ้นคูคลอง
ต่อให้ร้องอย่างไร...ก็ไม่ลด

บูรณาการ..พลาดกลายเทวดาแกล้ง
ยกระบอบยังตะแบงไปตามบท
ที่ส่งตรงถึงเตียงเพียงยกซด
ยศลาภเสพยากสร่าง..มั่วพลางเมา

สามเดือนผิด แค่พลั้งสองครั้งค่ะ
คือนี่ล่ะครั้งแล้วกับครั้งเล่า
การเมืองเสยเหมือนสอนยังอ่อนเยาว์
เจ็บลึกเข้ากระดองใคร..เราไม่รู้

ช่างเหลือเชื่อ..เมื่อเธอบอกไม่ท้อ
แต่ฉันท้อมีท่านผู้นำทู่
อย่าถ่วงครั้นวิบัติคงโปรดลงรู
อยู่นานร้าวยิ่งร้าว..มีแต่ร้าย

มากับไฟ..ไปหนอกับน้ำแน่
เหวอะหวะแผลลามพิษบนความพ่าย
เมื่อบริหารงานพลาดชาติวอดวาย
ก่อนจักสายให้สิทธิ์..พิจารณา๚ะ๛
                        คอนพูทน				
12 กันยายน 2554 13:53 น.

ถึงเวลาเขา..เอาคืน

คอนพูทน


๏ พิษร้อนตลอดเรียง             ระอุเคียงประชิดคลอ
ยิ่งหนักเชลงหนอ                  จิตนึกอุราหนาว
 
คงจักละลายพิภพแล              รุกแย่วินาศยาว
ร้อนคงพิฆาตนครคราว          ประทุเกิดประลัยกัลป์
 
๏ เผาคราสลายครบ               ผลพบสนองพลัน
กุมขวัญสดับขวัญ                   อุรคว้างวิตกความ
 
ท่ามกลางพระเพลิงสุริยผลาญ ลุกลานชโลมลาม
พลันลมขยับพยศยาม             พยุพร้อมกระหน่ำพัง
 
๏ ครืนครืนสะเทือนครา          ดุจฟ้าถล่มฟัง
เหนือใดสนั่นดัง                     ทะลุดาวสะท้านดิน
 
แปลบปลาบสกาวอนธกาล       ทุกย่านวิโยคยิน
เทลงเจียงขจรริน                   ฝนรายสนานโรม
 
๏ ดินเลื่อนทะเลลึก                 อึกทึกกระทำโถม
เกลียวคลื่นกระแทกโครม       ปะทะครั้นวิบัติครวญ
 
ทั้งวาตะภัยอุทกภัย                 ฤดิไร้สลับรวน
เลือดนองกระอักตลบอวล        ศพแล้วสลอนลาน
 
๏ เรียงล้อมทลายโลก             ทุกข์โศกมหาศาล
เหล่าพาลมหันต์พาล               หฤโหดลุเวหน
 
วันโลกสลายสลดเหลือ             ระดะเหยื่อสยองยล
เชิญชมสิภาพผลิตผล              คนผลาญละเลงผลาญ
                                             คอนพูทน
อินทวสันตดิลกฉันท์
				
24 สิงหาคม 2554 17:22 น.

อารมณ์อรุณ

คอนพูทน


ลมโชยโปรยชิด       ก่อนพิศอำไพ
ฟ้าหยาดนวลใย       สาดเรื่อแดงเรือง
เบื้องหน้าดำเนิน      เดินมุ่งสู่เมือง
นุ่งเหลืองห่มเหลือง  แสงทองส่องทาง

เหมือนว่าตาวัน        เริ่มพลันรายพราว
ฟากขอบฟ้าขาว        เงาแสงรุ่งสาง
มือหรือถือบาตร        จรวาดใจวาง
แดดเริ่มเลือนราง     ตากฟ้าตามฝัน

พอแสงทอง..ส่องทางที่พร่างพราว
ท้องฟ้าขาวขลิบขอบรอบเขตขันธ์
สัญญาณเยือน..เตือนว่าทิวาวัน
อรุณพลันอร่ามไพรพงดงพฤกษ์

เสียงไก่แจ้เจื้อยแจ้ว..แว่วคำขาน
สานขันขรม..ผสมสรรพรับรู้สึก
เวลาเลื่อนเคลื่อนคล้อย..รอยจารึก
เย็นลมดึกคืนเดียวดาย..คลายแล้ว

ออกโปรดสัตว์ปฏิบัติชอบ..ประกอบกิจ
ประสาทประสิทธิ์..สัมฤทธิ์ธรรมนำแน่แน่ว
ประคองบาตรสะพายบ่าไคลคลาแคล้ว
ผุดผ่องแผ้วเพียงผ่านลานโพธิ์พลิ้ว

มุ่งดำเนินเพลินพลางบนทางธรรม
เหลืองพิลาส..อร่ามล้ำลมล่องลิ่ว
ร่มกาสาวพัสตร์พลอย..บนรอยริ้ว
ปลดปล่อยปลิว..ปลงเปลื้องเรื่องชีวิต

อันสังขารนานช้าว่าไม่เที่ยง
พลัน..!.ตูมเสียง..ก้องใส่ใครลิขิต
กระเด็นกระดอน..นอนครวญเกินคาดคิด
โอ้อำมหิตผิดมนุษย์พุทธชน

แรงระเบิดราญวิบัติแม้อุ้มบาตร
ระเนระนาดอนาถนักประจักษ์ผล
สบงว่อนจีวรแหว่ง..หมดแรงทน
กลางถนนเลือดนองกองร่างริน

อนิจจังวัตตะสังขารา
อนิจจามาล่วงลับ..ลุดับดิ้น
หนอ เกิดแก่เจ็บตาย ..วายชีวิน
หลั่งโลมดินสิ้นสงฆ์สืบวงศ์วาร

โพธิ์ไสวใบสะบัดลมพัดแผ่ว
มิมีแล้วพุทธลีลา..ศึกษาสาน
ฝากเพียงถ้อยรอยธรรมจำจดจาร
ปล่อยคืนวันผันผ่าน..ลืมลานโพธิ์ ๚ะ๛
                                 คอนพูทน				
26 กรกฎาคม 2554 17:23 น.

พรุ่งนี้

คอนพูทน


อาจจะมีมากมายหลายคำถาม
บนหนทางอยากถาม..เมื่อมาถึง
คืนผ่าน..ตื่นเช้าพบประสบจึง
อีกวันหนึ่งวันนี้ของชีวิต

เราจะเป็นอย่างไร? ในพรุ่งนี้
คำตอบหนอตอนนี้..โอ้..มืดสนิท
หลายครา..เกินจักคาดไม่อาจคิด
ดั่งใจนึกสักนิดมีไหมนั้น?

จักพบเจอ..เสนอสนานสราญสนุก
หรือร้อยทุกข์พันทุกข์หมื่นสุขสันต์
พรุ่งนี้แม้นไม่เวียนมา..ช่างมัน
โปรดเถิดวาง..อย่าหวั่นจงปล่อยวาง

"อะไร..?.จะเกิดก็ต้องเกิด
ทำดวงจิตบรรเจิด..แจ่มกระจ่าง
เติมฝัน..หอมหวานฝากหากเวิ้งว้าง
ไปตามความอย่าขวางแม้นคว้างเคว้ง !

"อนาคตคือความไม่แน่นอน
สุริยาจร..อรุณแจ้งคงแสงเปล่ง
ทุกทุกหยาดแต่ละหยดเพียงบทเพลง
ที่บรรเลงกล่อมโลก..อัน..ศิวิไลซ์

จะเลวร้าย..เรืองรุ่งเพียงพรุ่งนี้
เวียนมานั่นวันนี้ดีแค่ไหน?
พรุ่งนี้แค่..ทำขอดีต่อไป
โลกยิ้มไซร้บอกว่าซึ้ง..กว่าซึ้ง ๚ะ๛
                               คอนพูทน
				
27 มิถุนายน 2554 10:10 น.

เดิมพันประเทศไทย..คิดให้ดี?

คอนพูทน


๏ เพียงยล..โอล้วนยิ่ง        เลือกยาก
เกินฉลาดชาติปลาไหล      ลื่นครั้น
สอสอ? บ่ทำซาก               ตระบัดสัตย์
กเฬวรากหนอทั้งนั้น          ต่างเสนอฯ

๏ เถิดขนาด..ลงถ่อเนื้อ     ไถนา
กราบครบพบเจอคราว       ก่อนคล้อย
เห็นไหมไก่แมวหมา          ประณตหมด
บางแห่งถึงลิ้นห้อย             ละอ่อนหอมฯ

๏ หาเสียง..เงินแลกซื้อ       สามานย์
ทุจริตผิดยอมเพียง            เพื่อได้
รุมแทะและรับประทาน      ไทยประเทศ
สุดสุด..ตลอดขี้ไส้               เขมือบสมฯ

๏ หัวแหลม..แถมร้อยเล่ห์   พันลาย
พลอยห่าอาจมเฮย             พ่านเหี้ย
ชายขอบลอบเฉือนขาย       แลกไข่
เสมือนพวกวายร้ายเพลี้ย    แดกผลาญฯ

๏ ชำเรา..ไทยกระทั่งร้าว    แผลเรียง
จากมักนักการเมือง           ขย่มแม้
โกงสนานผ่านยานเหนียง    ตะกละขนาด
อยากล่อ..สยามยิ้มแล้         อร่อยหลายฯ

๏ สาม กรกฎประกาศก้อง   เชิญกัน
กาช่องตรองหมายชวน       บ่งชี้
ขอฝากหลากหลายฝัน         แรงใฝ่
เลือกนั่น..นครเรื้องนี้          สวัสดิ์สนอง ๚ะ๛
........................................คอนพูทน
โคลงดั้นจัตวาทัณฑี
				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคอนพูทน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคอนพูทน
ไม่มีข้อความส่งถึงคอนพูทน