เหนื่อยหน่อยนะประเทศไทย

คอนพูทน

๏ คนผิดไม่รับผิด          แถมลากพวกล้วนอันธพาล
ลำพองลงมือผลาญ        เที่ยววางเพลิงจุดไฟเผา

๏ จึ่งบ้านดั่งเจออุบาทว์  บริหารวิบัติปัญญาเบา
แท้ขลาดหรือจริงเขลา   ที่แน่คร้านเห็นหลายครา

๏ ทุกผิดจักล้างผิด        ดิ้นกันพล่านก่นศาลพา
ยังเนียนคงอย่างหนา     ไม่รู้นั่นแม้นร้อนหนาว

๏ ผู้ดีต้องเดินตรอก       พวกขี้ครอกเดินถนนคราว
เถิดชนคนดีชาว            มัวนิ่งเฉยอาจสูญชัย

๏ เมืองเอยพานอ่อนแอ  เกิดแผลเน่าขึ้นภายใน
น้ำเหลืองกับหนองไหล   ค่อยค่อยทะลักเริ่มพังทลาย

๏ พอมารยึดครองเมือง  ก็กินเมืองแล้วมากมาย
ชาติเขตเฉือนแบ่งขาย   หนอช่างคิดหยาบช้าครัน

๏ กาลีบ้านเมืองแล        แย่เรียงเวียนเป็นพัลวัน
หลายฝ่ายต่างเสียขวัญ   จำระบุฝากจุ่งระบายความ

๏ ผู้นำต้องสำนึก           อย่าเป็นนั่นแค่เพียงนาม
มัวง่วนแต่เรื่องงาม        ถามเรื่องงานทำเป็นงอน

๏ เถิดหยุดทำเพื่อญาติ  ทำเพื่อชาติบ้างอรชร
หนีสภาไม่สถาพร          อาจประสบพิษอันประสาทผล

๏ เหนื่อยจิตน่าเห็นใจ   คนรวยจ้างต้มคนจน
หลอกไทยต้องสู้ทน       เพื่อชาติไทยดูมันแถ
หลอกไทยต้องอดทน     ออกมาเถิดช่วยตายแทน ๚ะ๛
                                       คอนพูทน